Μανόλης Αναγνωστάκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ +Κατηγορία:Γεννήσεις το 1925; +Κατηγορία:Θάνατοι το 2005 (με το HotCat) |
μ Στο ''Η υπαρξιακή ποίηση του Αναγνωστάκη'' περιέχει πολλά ανούσια και υπερβολικά λεπτομερειακά πράγματα. Δε νομίζω ότι χρειάζονται... |
||
Γραμμή 10:
Την περίοδο 1955-1956 ειδικεύτηκε ως ακτινολόγος στη Βιέννη και κατόπιν άσκησε το επάγγελμα του ακτινολόγου για ένα διάστημα στη Θεσσαλονίκη, ενώ το 1978 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα.
Ήταν ενταγμένος για κάποια χρόνια στο [[Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας|ΚΚΕ]] και μετά τη διάσπαση του ΚΚΕ, το [[1968]], εντάχθηκε στην πτέρυγα του [[Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας Εσωτερικού|ΚΚΕ εσωτερικού]].<ref>{{Cite web|title = rizospastis.gr - Σίγησε μια σημαντική ποιητική φωνή|url = http://www.rizospastis.gr/story.do?id=2914697|website = ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ|accessdate = 2016-02-14|first = rizospastis.gr {{!}} Synchroni|last = Epochi}}</ref><ref>{{Cite web|title = 90 χρόνια από τη γέννηση του ποιητή Μανώλη Αναγνωστάκη {{!}} Λημνιακός Λόγος {{!}} Εφημερίδα της Λήμνου με νέα και ειδήσεις|url = http://www.limnosnea.gr/90-hronia-apo-ti-gennisi-toy-poiiti-manoli-anagnostaki|website = www.limnosnea.gr|accessdate = 2016-02-14}}</ref> Κατά την [[Χούντα των Συνταγματαρχών|επταετή Χούντα]] αναπτύσσει έντονη αντιδικτατορική δράση, ενώ το [[1984]] είναι υποψήφιος [[ευρωβουλευτής]] με το [[ΚΚΕ Εσωτερικού]].<ref>{{Cite web|title = Μανόλης Αναγνωστάκης: Χρονολόγιο|url = http://www.greek-language.gr/digitalResources/literature/tools/concordance/timeline.html?cnd_id=2|website = www.greek-language.gr|accessdate = 2016-02-14}}</ref><ref>{{Cite web|url = http://dimartblog.com/2014/03/09/manolis-anagnostakis/|title = Μανόλης Αναγνωστάκης|date = |accessdate = |website = |publisher = |last = |first = }}</ref>
Δημοσίευσε κείμενά του για πρώτη φορά στο περιοδικό [[Πειραϊκά Γράμματα]] (1942) και αργότερα στο φοιτητικό περιοδικό [[Ξεκίνημα]] (1944), του οποίου υπήρξε και αρχισυντάκτης για μία περίοδο. Ποιήματά του, καθώς και κριτικές δημοσιεύτηκαν αργότερα σε αρκετά περιοδικά. Την περίοδο 1959-1961 εξέδιδε το περιοδικό [[Κριτική (periodik;o)|Κριτική]], ενώ υπήρξε μέλος της εκδοτικής ομάδας των ''Δεκαοκτώ κειμένων'' (1970), των ''Νέων Κειμένων'' και του περιοδικού [[Η Συνέχεια]] (1973).
Γραμμή 20 ⟶ 22 :
== Η υπαρξιακή διάσταση της ποίησης του Μανόλη Αναγνωστάκη ==
Ο Μανόλης Αναγνωστάκης και οι περισσότεροι από τους ποιητές της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς “Δεν είναι τυχαίο ότι μοιράζονται ως ποιητές, πέρα από τις όποιες διαφορές στη γλώσσα, έναν αγωνιώδη μόχθο για το νόημα της ίδιας τους της ύπαρξης, για να καταλήξουν στη διαπίστωση που θα τους απορυθμίσει: η «ποιητική λειτουργία» είναι τόσο περιθωριακή όσο και αναποτελεσματική.
«Ξαναδιαβάζοντας τον Αναγνωστάκη» το ζήτημα τίθεται ρητά, με πειστικότητα και διαύγεια: «Δεν γνωρίζω άλλον Έλληνα ποιητή», τονίζει ο Βαγενάς, «με τόσο στρατευμένο πολιτικό βίο, που να διοχετεύει τόσο λίγα από τα στοιχεία της ιδεολογικής του ταυτότητας στο ποιητικό του έργο ( το φαινόμενο θα πρέπει να οφείλεται κατά κύριο λόγο, στην υψηλή αισθητική συνείδηση του Αναγνωστάκη)».
Η μη ύπαρξη – ο θάνατος – απασχολεί τον ποιητή από την πρώτη στιγμή της παρουσίας του στο λογοτεχνικό χώρο. Και πώς θα μπορούσε άλλωστε να είναι διαφορετικά; “Ο θάνατος μπαινοβγαίνει διαρκώς σ’ ολόκληρη την ύπαρξή του, μέσα από τις τρύπες που άνοιγαν οι σφαίρες των αποσπασμάτων στα διάτρητα σώματα των συντρόφων του”. Πόλεμος. Κατοχή. Εμφύλιος. Απώλειες φίλων. Η καταδίκη του ίδιου εις θάνατον. Είναι μερικά από τα γεγονότα που συνθέτουν το τοπίο μέσα στο οποίο ξεκινά και εξελίσσεται η πνευματική του δραστηριότητα.
[…]Σε φόντο σελίδων▼
▲Σε φόντο σελίδων
Με πένθιμο χρώμα
[…]
Γραμμή 38 ⟶ 39 :
να πηγαίνουμε
Μα δεν είναι ανάγκη επιτέλους να κλαίτε τόσο
πολύ για έναν άνθρωπο που σκοτώθηκε […]<br />
“Ήταν ένας τρόπος για να εκφραστώ” λέει ο ίδιος για την ενασχόληση του με την ποιητική.
[…]
( Γιατί η ποίηση δεν είναι ο τρόπος να μιλήσουμε,
Αλλά ο καλύτερος τοίχος να κρύψουμε το πρόσωπό μας). <br /> Αυτός είναι ο Χάρης” λέει ο ποιητής δείχνοντας μια φωτογραφία με ένα τσούρμο νεαρών ανδρών.
Το ποίημα Χάρης 1944 δε μας εισάγει στο κλίμα του θανάτου αλλά αποτελεί μια από τις κορυφαίες στιγμές “συγκέντρωσης” αυτού του κυριαρχικού “συστατικού”. Το ίδιο μπορούμε να πούμε για τα ποιήματα Εδώ…, Όταν τα βράδια…, καθώς και το σημείωμα της σελ. 12 από το Περιθώριο ’68-’69. Η αγάπη είναι ο φόβος… και το σημείωμα της σελ. 34 από το Περιθώριο ’68-’69 παρατίθενται ως συμπληρωματικά μαζί με τα υπόλοιπα ποιήματα. <br />Εκτός από τις ποικίλες προσεγγίσεις ολόκληρου του κύκλου που κλείνει με τις Εποχές 324, το σημείωμα της σελ. 34 μας φανερώνει τη στάση ζωής του Μανόλη Αναγνωστάκη αλλά και το βλέμμα προς τους “άλλους” αυτούς που δεν ακολούθησαν τον ίδιο δρόμο, ακόμη και προς τους Επιγόνους, αυτούς που “Λιθοβολούν τους ξένους,” και “θύουν σ’ ομοιώματα”. ▼
▲Το ποίημα Χάρης 1944 δε μας εισάγει στο κλίμα του θανάτου αλλά αποτελεί μια από τις κορυφαίες στιγμές “συγκέντρωσης” αυτού του κυριαρχικού “συστατικού”. Το ίδιο μπορούμε να πούμε για τα ποιήματα Εδώ…, Όταν τα βράδια…, καθώς και το σημείωμα της σελ. 12 από το Περιθώριο ’68-’69. Η αγάπη είναι ο φόβος… και το σημείωμα της σελ. 34 από το Περιθώριο ’68-’69 παρατίθενται ως συμπληρωματικά μαζί με τα υπόλοιπα ποιήματα.
Ο “σπαραγμός του πνεύματος του ποιητή” στο ποίημα Σκυφτοί περάσανε…καθρεφτίζει την πιο βαθιά υπαρξιακή αγωνία.
[…]
Γραμμή 56 ⟶ 52 :
λασσα της λησμονιάς; )
Μη ύπαρξη – θάνατος – για τον ποιητή, τον κάθε ποιητή, είναι και η σιωπή. Το θέμα της σιωπής του Αναγνωστάκη πραγματεύονται συχνά οι αναφερόμενοι στο έργο του.
Και απαντά σ’ αυτόν τον κίνδυνο πάλι με ποίηση η οποία, όπως επισημαίνει η Φραγκίσκη Αμπατζοπούλου σταχυολογώντας τον ποιητή, είναι “απόδειξη, όχι επίδειξη”.
| |||