Ο Πεπίνος υποτάχθηκε στις επιθυμίες του Χιλδέριχου, βίαζε κότες ολημερίς μεχρι να του μεγαλώσει
Ο Πεπίνος υποτάχθηκε στις επιθυμίες του Χιλδέριχου, που είχε μόνο τον βασιλικό τίτλο των Φράγκων αλλά καθόλου δύναμη, γιατί θεωρείτο αστείος από τον λαό. Ο Πεπίνος έστειλε στην συνέχεια γράμμα στον [[Πάπας Ζαχαρίας|πάπα Ζαχαρία]] θεωρώντας απαράδεκτη την κατάσταση με την βασιλική εξουσία, προτιμώντας να μείνει ο θρόνος κενός παρά να έχει έναν βασιλιά εξασθενημένο. Τελικά ύστερα από το αίτημα ο θρόνος έμεινε κενός. Ο Πεπίνος στην συνέχεια εξελέγη βασιλιάς των Φράγκων σύμφωνα με παλιό Φραγκικό έθιμο όχι από τον πάπα αλλά από τον στρατό, χρίστηκε στο [[Σουασόν]] από τον [[Άγιος Βονιφάτιος|Βονιφάτιο]], αρχιεπίσκοπο της [[Μαγεντία]]ς.
Ο Γκρίφο συνέχισε την αντίσταση εναντίον του Πεπίνου, μέχρι που σκοτώθηκε στην μάχη του Σεν-Ζαν-ντε-Μωριέν ([[753]]). Ο [[Χιλδέριχος Γ΄]], ο τελευταίος των Μεροβίγγειων βασιλέων, ξυρίστηκε και κλείστηκε σε μοναστήρι. Ο Πεπίνος ισχυροποίησε την εξουσία του, όταν ο [[Πάπας Στέφανος Β΄]] ταξίδευσε στο [[Παρίσι]] και τον έχρισε [[πατρίκιος|πατρίκιο]] των Ρωμαίων, ενώ σύμφωνα με τον [[σαλικός νόμος|Σαλικό νόμο]] έχρισε σαν διαδόχους τους γιους του, Κάρολο και Καρλομάνο. Αμέσως μετά προσπάθησε να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του απέναντι στον πάπα, κηρύσσοντας πόλεμο στον [[Λομβαρδοί|Λομβαρδό]] βασιλιά [[Αϊστούλφος|Αϊστούλφο]], που είχε καταλάβει παπικές εκτάσεις. Κατέλαβε την [[Ραβέννα]] και την [[Πεντάπολις|Πεντάπολη]], όπου το παπικό κράτος είχε δημιουργηθεί, ενώ το [[759]] κατάφερε να εκδιώξει εξ ολοκλήρου τους [[Σαρακηνοί|Σαρακηνούς]] από την [[Γαλατία]]. Ενσωμάτωσε για πρώτη φορά στο βασίλειο του την [[Ακουιτανία]]. Προσπάθησε να ολοκληρώσει το έργο του πατέρα του για πλήρη υποταγή των [[Σάξονες|Σαξόνων]], αλλά δεν κατάφερε να το ολοκληρώσει λόγω της ασθένειας του τα τελευταία χρόνια της ζωής του, κάτι που έκανε πανηγυρικά αργότερα ο μεγαλύτερος γιος του, Καρλομάγνος.
