Θράκη (διαμέρισμα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 244:
Όσον αφορά τα θηλαστικά, δεν υπάρχει άλλη περιοχή της Ελλάδας που να φιλοξενεί τόσο μεγάλο αριθμό ειδών, με επιστέγασμα την [[Αρκούδα]], τον [[Γκρίζος λύκος|Λύκο]], το [[Τσακάλι]] και το Αγριόγιδο. Υπάρχουν επίσης [[Κουνάβι|κουνάβια]], [[Αλεπού|αλεπούδες]], [[Ασβός|ασβοί]], [[Νυφίτσα|νυφίτσες]], [[Σκίουρος|σκίουροι]], [[Αγριόχοιρος|αγριογούρουνα]], [[Σκαντζόχοιρος|σκαντζόχοιροι]], [[τρωκτικά]], [[Νυχτερίδα|νυχτερίδες]] και [[Μυγαλή|μυγαλές]].
Ο ίδιος πλούτος παρατηρείται και στις άλλες ομάδες ζώων, όπως τα [[αμφίβια]], τα [[ερπετά]], τα [[έντομα]], κ.α. Ιδιαίτερα φανερός είναι αυτός ο πλούτος στις πολύχρωμες [[Πεταλούδα|πεταλούδες]], που ξεπερνούν τα 100 είδη.
==Χλωρίδα==
Από την προϊστορική χλωρίδα της περιοχής έχουν βρεθεί σε πολλά σημεία απολιθωμένοι κορμοί, καθώς και φύλλα και καρποί δέντρων που σήμερα έχουν εκλείψει. Η μελέτη αυτού του υλικού βρίσκεται ακόμη στην αρχή της.
Οι μεγάλες αντιθέσεις στο κλίμα έχουν επίδραση και στη βλάστηση της περιοχής. Στις χαμηλές πλαγιές των βουνών κυριαρχούν οι μεσογειακοί θαμνώνες (Mediterranean maquis), που απαρτίζονται από πουρνάρια, φυλλίκια, ράμνους, χρυσόξυλα, τσικουδιές, κ.α. Ακολουθεί η ζώνη των φυλλοβόλων δρυών, που φτάνει συνήθως ως τα 100 μ. ή και ψηλότερα, με είδη όπως η Πλατύφυλλη Δρυς (Quercus frainetto), η Χνουδωτή Δρυς (Quercus pubescens) και το Ρουπάκι (Quercus petraea). Πάνω από τη ζώνη αυτή εκτείνεται η ζώνη των ορεινών κωνοφόρων, με δάση από δέντρα όπως η [[Μαύρη πεύκη]] (Pinus nigra), το Μακεδονικό Έλατο (Abies borisii-regis), η [[Δασική πεύκη]] (Pinus sylvestris) και η [[Ερυθρελάτη]] (Picea abies). Στη ζώνη αυτή εμφανίζονται κατά τόπους, όπου τα πετρώματα είναι ευνοϊκά, δάση από οξιές των ειδών Fagus sylvatica και Fagus orientalis, ή και μεικτά δάση κωνοφόρων και φυλλοβόλων.
Εκτός από τις ζώνες βλάστησης που αναφέρθηκαν ήδη, υπάρχει και η πεδινή ζώνη, που στη μεγαλύτερή της έκταση καλλιεργείται σήμερα εντατικά, ενώ η φυσική της βλάστηση έχει αποψιλωθεί. Τέλος, υπάρχει και η αζωνική βλάστηση των ρεματιών, που απαρτίζεται από πλατάνια, κλήθρα, φτελιές, λεύκες και άλλα υγρόφιλα είδη.
Ιδιαίτερη αξία έχουν τα τοπικά ενδημικά των βουνών, όπως ο Κρίνος της Ροδόπης (Lilium rhodopaeum), η Viola rhodopaea, η Viola ganiatsasii και η Viola serresiana της Ροδόπης, η Haberlea rhodopensis, και άλλα.
Επίσης, στα βουνά της περιοχής φυτρώνουν πολλά είδη, ενδημικά της Βαλκανικής χερσονήσου, όπως η Saxifraga ferdinandi, η Campanula cervicaria, η Fritillaria drenovskii, η Viola perinensis, κ.α.
Υπάρχουν και ορισμένα σπάνια για την Ελλάδα είδη δέντρων: η [[Σημύδα]] (Betula), που σχηματίζει ένα μικρό δάσος στην οροσειρά της Ροδόπης, το [[Βαλκανικό πεύκο]] (Pinus peuce), που βρίσκεται επίσης στην οροσειρά της Ροδόπης, και το Μικρόφυλλο Κλήθρο (Alnus incana), που φυτρώνει στις ρεματιές της Ροδόπης.
== Παραπομπές ==
| |||