Χημική κινητική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Πευκο (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Πευκο (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
{{επιμέλεια|μορφοποίηση, σύνδεσμοι, βιβλιογραφία}}
 
Η Χημική κινητική, που είναι επίσης γνωστή και ως κινητική των αντιδράσεων, είναι η μελέτη της ταχύτητας των χημικών διεργασιών. Η Χημική κινητική διερευνά για το πώς διαφορετικές πειραματικές συνθήκες μπορούν να επηρεάσουν την ταχύτητα μιας χημικής αντίδρασης και δινει πληροφορίες σχετικά με το μηχανισμό της αντίδρασης και τις μεταβατικές καταστάσεις, οπως και μαθηματικά μοντέλα που μπορούν να περιγράψουν τα χαρακτηριστικά μιας χημικής αντίδρασης. Το 1864 , ο Peter Waage και ο Cato Guldberg πρωτοστάτησαν στην ανάπτυξη της χημικής κινητικής δίνοντας το νόμο δράσεως των μαζών, ο οποίος ορίζει ότι η ταχύτητα μιας χημικής αντίδρασης είναι ανάλογη με την ποσότητα των αντιδρώντων ουσιών [1][2].<ref name="GW1">C.M. Guldberg and P. Waage,"Studies Concerning Affinity" ''C. M. Forhandlinger: Videnskabs-Selskabet i Christiana'' (1864), 35</ref><ref name="GW2">P. Waage, "Experiments for Determining the Affinity Law" ,''Forhandlinger i Videnskabs-Selskabet i Christiania'', (1864) 92.</ref><ref name="GW3">C.M. Guldberg, "Concerning the Laws of Chemical Affinity", ''C. M. Forhandlinger i Videnskabs-Selskabet i Christiania'' (1864) 111</ref>
 
 
'''[[Image:Molecular-collisions.jpg|thumb|right|300px|[[Reaction rate]] tends to increase with [[concentration]] – a phenomenon explained by [[collision theory]].]]