Ιωάννης Κομνηνός Δούκας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 3:
Συμμετείχε με τον αδελφό του Δημήτριο στη μάχη που έκανε το 1230 ο πατέρας τους με τον Ιωάννη Β' Ασέν της Βουλγαρίας. Ο Θεόδωρος νικήθηκε και αφού πιάστηκε αιχμάλωτος, φυλακίστηκε στη Βουλγαρία μαζί με τους υιούς του και τυφλώθηκε. Ο Θεόδωρος συμφώνησε να δώσει την κόρη του Ειρήνη σύζυγο στον Ιβάν Β' και να ελευθερωθεί, πράγμα που έγινε το 1237, οπότε και επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη με τους υιούς του. Εκεί είχε αναλάβει διοικητής μετά την αιχμαλωσία του, ο αδελφός του Μανουήλ. Ο πολυπράγμων Θεόδωρος με τους υιούς του προκάλεσαν στάση και εκτόπισαν τον Μανουήλ. Επειδή ο Θεόδωρος ήταν τυφλός, ανέλαβε διοικητής ο μεγαλύτερος υιός του Ιωάννης που αυτοανακηρύχθηκε ''αυτοκράτορας'', ενώ ο ίδιος αποσύρθηκε στα Βοδενά.
Όμως ο Μανουήλ επέστρεψε το 1239 με βοήθεια από τον [[Ιωάννης Γ' Δούκας Βατάτζης|Ιωάννη Γ' Βατάτζη]] της Νίκαιας και οι Θεόδωρος και Ιωάννης αναγκάστηκαν να συμβιβαστούν: του παραχωρήθηκε η Θεσσαλία. Όταν το 1241 ο Ιβάν Β' απεβίωσε και ο Ιωάννης έμεινε χωρίς σύμμαχο, ο αυτοκράτορας της Νίκαιας άδραξε την ευκαιρία: κάλεσε τον Θεόδωρο για συνομιλίες στη Νίκαια και εκεί τον συνέλαβε.
Ο Ιωάννης δεν επέδειξε ιδιαίτερη ικανότητα στη διοίκηση και επιθυμούσε να γίνει ιερέας. Ακολουθούσε τον αποφασιστικό πατέρα του. Όταν απεβίωσε το 1244, τον διαδέχθηκε ο νεότερος αδελφός του Δημήτριος ως διοικητής Θεσσαλονίκης.
| |||