Πλατεία Μιαούλη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 5:
== Ιστορία της πλατείας ==
Στις αρχές του [[19ος αιώνας|19ου αιώνα]], η έκταση της πλατείας ήταν αμμώδης και το μοναδικό κτίσμα που υπήρχε, ήταν το περιβόλι της οικογένειας Σαλάχα στα βορειοδυτικά, που διέθετε δύο πηγάδια, από τα οποία διάφοροι έποικοι αγόραζαν νερό εκείνα τα χρόνια. Το περιβόλι αυτό αγοράστηκε από τον [[Δήμος Ερμουπόλεως|Δήμο Ερμουπόλεως]] το 1847 και αμέσως ανατέθηκε στο [[Βαυαρία|Βαυαρό]] αρχιτέκτονα Βίλχελμ φον Βάιλερ ((Wilhelm von Weiler) να δημιουργήσει σχέδιο για τη διαμόρφωση της πλατείας. Αποφασίστηκε να ονομαστεί «Πλατεία Όθωνος» προς τιμήν του [[Όθων της Ελλάδας|πρώτου βασιλιά της χώρας]].
Την εποχή εκείνη, η έκταση είχε καλυφθεί από κάθε είδους μικρά κτίρια (καπηλειά, αλογόμυλοι και παραπήγματα), ενώ τον ελεύθερο χώρο καταλάμβαναν κάθε τόσο αυτοσχέδια θεάματα, όπως του Ιταλού θαυματοποιού Γιαμπατίστα (1845) και το ξύλινο αμφιθέατρο του Γερμανού Λαμπεργέρ (1853). Μέσα στα επόμενα χρόνια, ωστόσο, άρχισαν να χτίζονται τα γύρω κτίρια στα πρότυπα των ευρωπαϊκών και κυρίως ιταλικών πόλεων, δίνοντας έτσι σχήμα στην πλατεία, ενώ οι διάφοροι πωλητές εγκαταστάθηκαν πλέον στο νεόκτιστο Παντοπωλείο (1855). Το 1860 αποπερατώθηκε μια πρώτη ισοπέδωση του εδάφους.
| |||