Θωμάς Β΄ Πρελιούμποβιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 8:
Μετά τον βίαιο θάνατο του πατέρα του, η μητέρα του ανήλικου Θωμά, Ειρήνη, διεκδίκησε για λογαριασμό του την [[Θεσσαλία]]. Τελικά και οι δύο μαζί, αναγκάστηκαν να αποσυρθούν στην [[Σερβία]], μετά την προέλαση του [[Νικηφόρος Β΄ Ορσίνι|Νικηφόρου Β΄ Ορσίνι]], το 1356. Η Ειρήνη τελικά παντρεύτηκε κάποιον Σέρβο ηγεμόνα της [[Έδεσσα|Έδεσσας]] (Βοδενών), τον [[Ραδοσλάβος Χλαπένος|Γρηγόριο Χλαπένο]] και ο πατριός του τον είχε υπό την προστασία του.
Ενώ απουσίαζε ο νέος ηγεμόνας της Θεσσαλίας [[Συμεών Ούρεσης Δούκας Παλαιολόγος|Συμεών-Ούρεσης Νεμάνιτς]] στην Ήπειρο, ο Χλαπένος εισέβαλε σ' αυτήν προσπαθώντας να την υποτάξει και να την προσφέρει ως κτήση στον θετό γιο του. Η προσπάθειά του αυτή τελικά απέτυχε, αλλά παρέδωσε στην δικαιοδοσία του Θωμά την [[Καστοριά]] και τον πάντρεψε με την κόρη τού Συμεών-Ούρεση, [[Μαρία Αγγελλίνα Δούκαινα Παλαιολογίνα|Μαρία Νεμάνιτς]].
 
Τα επόμενα έτη, ο Συμεών-Ούρεσης, λόγω της αδυναμίας του να κυριαρχήσει ουσιαστικά στον χώρο της Ηπείρου, έχρισε με τον τίτλο του Δεσπότη ορισμένους [[Αλβανοί|Αλβανούς]] φύλαρχους και αναγνώρισε και την κυριαρχία τους στην [[Άρτα]] και το [[Αγγελόκαστρο Αιτωλοακαρνανίας|Αγγελόκαστρο]]. Το 1366 οι κάτοικοι των [[Ιωάννινα|Ιωαννίνων]] και του [[Παραμυθιά|Αγίου Δονάτου]], έστειλαν πρεσβεία στον Συμεών-Ούρεση, να τους ορίσει κάποιον χαρισματικό ηγέτη, που να είναι σε θέση να τους προστατέψει από τις αλβανικές επιδρομές.
 
Ο Συμεών-Ούρεσης πρότεινε τον Θωμά και τους παρέπεμψε σε αυτόν. Τελικά ο Θωμάς δέχτηκε και εισήλθε ως Δεσπότης στα Ιωάννινα το 1366 ή 1367. Ο Θωμάς Β' στο «[[Χρονικό των Ιωαννίνων]]» περιγράφεται ως αδίστακτος και δεσποτικός τύραννος. Δήμευσε εκκλησιαστική και ιδιωτική περιουσία και την πρόσφερε σε Σέρβους. Το 1382 ο [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|ΡωμαίοςςΡωμαίος Αυτοκράτορας]] [[Ιωάννης Ε΄|Ιωάννης Ε΄ Παλαιολόγος]] τον ονόμασε επίσημα Δεσπότη, μέσω του μητροπολίτη Ματθαίου, τον οποίο όμως αργότερα εξόρισε ο Θωμάς Β'. Επίσης, κατηγορήθηκε ότι καταπίεζε την τοπική αριστοκρατία, η οποία συνωμότησε τελικά εναντίον του. Ο Θωμάς Β' επέβαλε νέους επιπρόσθετους φόρους και μονοπώλια σε αγαθά όπως το ψάρι και τα φρούτα. Επιπλέον, βρίσκονταν σε συνεχή βάση σε πόλεμο με τα γειτονικά Αλβανικά φύλλα.
 
Μετά από μια οργανωμένη επίθεση Αλβανών, που λίγο έλειψε να καταληφθούν ακόμη και τα Ιωάννινα, το 1379, στράφηκε προς τους [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανούς]]. Οι Τούρκοι έστειλαν στρατό προς ενίσχυσή του το 1382 και σταδιακά κατάφερε και κατέκτησε αρκετές περιοχές, που ως τότε είχαν καταλάβει Αλβανοί φύλαρχοι. Έλαβε και τον άτυπο χαρακτηρισμό «'''Αλβανιτοκτόνος'''», λόγω αυτών των στρατιωτικών επιτυχιών.