Κάρολος Β΄ Τόκκος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Κάρολος Β΄ Τόκκος''' (...; - Οκτώβριος [[1448]]) ήταν [[Παλατινοί Κόμητες|Κόμης Παλατινός]] [[Κεφαλονιά|Κεφαλληνίας]], [[Ζάκυνθος|Ζακύνθου]] και [[Ιθάκη|Ιθάκης]], Δούκας [[Λευκάδα|Λευκάδας]] και [[Δεσποτάτο της Ηπείρου|Δεσπότης της Ηπείρου]] ([[1429]] – [[1448]]).

Γιος του [[Λεονάρδος Β΄ Τόκκος|Λεονάρδου Β΄]], άρχοντα της Ζακύνθου, διαδέχτηκε τον αποθανόντα θείο του [[Κάρολος Α΄ Τόκκος|Κάρολο Α΄ Τόκκο]] το 1429 και είχε για έδρα του πότε τα Ιωάννινα και πότε την Άρτα. Η διαδοχή όμως αυτή προκάλεσε την δυσαρέσκεια του Μέμνονα και των αδελφών του, που ήταν νόθα παιδιά του Καρόλου Α΄ Τόκκου και περίμεναν να έχουν μερίδιο στη νομή των κτήσεων του πατέρα τους. Ζήτησαν λοιπόν τη μεσολάβηση του [[Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος|Κωνσταντίνου Παλαιολόγου]] δεσπότη του Μωρέως, και επειδή αυτή δεν απέδωσε, ο Μέμνων κατέφυγε στην βοήθεια του Σουλτάνου [[Μουράτ Β΄]]. Ο Σουλτάνος έστειλε αμέσως στρατό υπό τον Μέγα Βεζύρη Καρά Σινάν Πασά και υποχρέωσε τον Κάρολο Β΄ να υπογράψει στις 9 Οκτωβρίου του 1430 ταπεινωτική συνθήκη. Σύμφωνα με αυτή υποχρεονώτανυποχρεονόταν να παραδώσει τα [[Ιωάννινα]] και να πληρώνει στον Σουλτάνο ετήσιο φόρο 500 δουκάτα, άλλα δε 500 δουκάτα όφειλε να δίνει σαν δώρο σε κάθε νεοδιοριζόμενο Πασά Ιωαννίνων.

Ο Κάρολος Β΄, υποτελής πλέον στον Σουλτάνο, συνέχισε να κυβερνά τις κτήσεις του από την Άρτα. Θέλοντας να σταματήσει τις διαμάχες μεταξύ των Ορθοδόξων και των Λατίνων υπηκόων του, επανίδρυσε την Επισκοπή Κεφαλληνίας, Ζακύνθου και Στροφάδων με έδρα την Κεφαλλονιά. Όταν ο Μουράτ Β΄ απεφάσισε να εκδιώξει όλους τους εναπομείναντες Λατίνους και Έλληνες ηγεμόνες, εισέβαλε στην Πελοπόννησο και προξένησε μεγάλες ζημιές στην Ακαρνανία. Φοβούμενος ο Κάρολος Β' την προέλαση του Σουλτάνου, επήγε στην Ιταλία για να ζητήσει βοήθεια, αλλά πέθανεαπεβίωσε εκεί τον Οκτώβριο του 1448.

Νυμφεύτηκε τη Ραμοντίνα Βεντιμίλια (Ramondina Ventimiglia) θυγατέρα του κόμητος Ιωάννου Βεντιμίλια και απέκτησαν τρεις γιους: τον
* [[Λεονάρδος Γ΄ Τόκκος|ΛεονάρδοΛεονάρδος Γ΄ Τόκκο]], τον Ιωάννη και τονδιάδοχός Αντώνιο.του