Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τελείωσε το Α΄ Γυμνάσιο Αθηνών με βαθμό απολυτηρίου «ακέραιο άριστα»,<ref name="bibl"/> όπως ο ίδιος τόνιζε συνήθως. Σπούδασε, ενώ εργαζόταν, νομικά στο [[Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστήμιο Αθηνών]], παρακολουθώντας παράλληλα μαθήματα φιλοσοφίας, ιστορίας και κοινωνιολογίας. Το 1939 αναγορεύτηκε διδάκτωρ. Η διατριβή του, που είχε ως θέμα την «έννοια του δικαιώματος», βαθμολογήθηκε με «άριστα» παμψηφεί και, όπως ανέφερε η αρμόδια κριτική επιτροπή στην εισηγητική έκθεσή της, αποδείκνυε «την παρά τω συγγραφεί υπάρχουσαν εξαιρετικήν ιδιοφυΐαν».<ref name="Σταθοπ">[[#Σταθοπ|Σταθόπουλος]].</ref> <ref name="bibl">[[#bibl|Βιβλιοnet]].</ref> Ως νέος, ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και ιδίως με το [[πετοσφαίριση|βόλεϊ]], παίζοντας στο Βύρωνα, αλλά και στην εθνική ομάδα.<ref>[[#Ρηγ|Ρήγος (2016)]].</ref> Στα φοιτητικά του χρόνια γνωρίστηκε και συνδέθηκε —έκτοτε— με στενή φιλία με τους λεγόμενους «νεοκαντιανούς» καθηγητές [[Παναγιώτης Κανελλόπουλος|Παναγιώτη Κανελλόπουλο]], [[Κωνσταντίνος Τσάτσος|Κωνσταντίνο Τσάτσο]] και [[Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος|Ι.Ν. Θεοδωρακόπουλο]].<ref name="ΕΡΤ"/> Στα τέλη της δεκαετίας του 1930, την περίοδο της [[Καθεστώς της 4ης Αυγούστου|μεταξικής δικτατορίας]], αλλά και κατόπιν, στα κατοχικά χρόνια, ο Δεσποτόπουλος κατηύθυνε έναν σπουδαστικό όμιλο συζητήσεων και προβληματισμού. Σε αυτόν είχε ενταχθεί —μεταξύ άλλων— και ο [[Κορνήλιος Καστοριάδης]], ο οποίος με την προτροπή του Δεσποτόπουλου, στάφηκε στη μελέτη του αρχαιοελληνικού φιλοσοφικού στοχασμού και, ιδίως, της σκέψης του [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]].<ref>[[#ΚΙΔ1991|Δεσποτόπουλος (1991)]], σελ. 1333 και [[#ΚΙΔ1998|Δεσποτόπουλος (1998)]], σελ. 594.</ref> Η έκρηξη του [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκοσμίου Πολέμου]] τον βρήκε έφεδρο αξιωματικό στη [[Σύρος|Σύρο]], απ΄ όπου στάθληκε στο μέτωπο.<ref name="ΕΡΤ"/>