Ουμπέρτο Έκο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες καλλιτέχνη}}
Ο '''Ουμπέρτο Έκο''' ([[ιταλ.]]: ''Umberto Eco'', [[5 Ιανουαρίου]] [[1932]] - [[19 Φεβρουαρίου]] [[2016]]<ref>{{cite web|url=http://www.euronews.com/2016/02/20/italian-author-and-intellectual-umberto-eco-has-died-at-the-age-of-84/|title=Italian author and intellectual Umberto Eco has died at the age of 84 | euronews, world news|accessdate=20 Φεβρουαρίου 2016}}</ref>) ήταν [[Ιταλοί|Ιταλός]] [[Σημειωτική|σημειωτιστής]], [[Δοκίμιο|δοκιμιογράφος]], [[φιλόσοφος]],
Από το 1975 κατείχε την έδρα του Καθηγητή [[Σημειωτική|Σημειωτικής]] στο Πανεπιστήμιο της [[Μπολόνια]], ενώ από το 1988 ήταν πρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου Μελετών Σημειωτικής στο Πανεπιστήμιο του [[Σαν Μαρίνο]]. Ήταν συγγραφέας πολλών μελετών και δοκιμίων, που έχουν μεταφραστεί και εκδοθεί σε πολλές γλώσσες ανά τον κόσμο. Το πρώτο του βιβλίο εκδόθηκε το 1965, ενώ το 1980 εκδόθηκε το πρώτο του μυθιστόρημα (''Το όνομα του Ρόδου''), που τιμήθηκε με το [[βραβείο Strega]] (1981), και το ''Medicis Etranger'' (βραβείο που δίνεται στον καλύτερο ξένο λογοτέχνη στην [[Γαλλία]]) το 1982.
Γραμμή 6:
Λέγεται ότι το επώνυμο ''Έκο'' είναι το αρκτικόλεξο των [[λατινικά|λατινικών]] λέξεων ''Ex Coelis Oblatus'', που σημαίνει «θεϊκό δώρο»<ref>{{Citation|url=http://www.themodernword.com/eco/eco_biography.html|title=A Short Biography of Umberto Eco|accessdate=22 March 2004|publisher=The modern world}}</ref>.
Ο Έκο γεννήθηκε στην [[Αλεσσάντρια]] του [[Πεδεμόντιο|Πιεμόντε]] το 1932. Με την έναρξη του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]] ο Έκο και η μητέρα του μετακόμισαν σε ένα χωριό στα βουνά του ιταλικού βορρά. Εκεί ο μικρός Ουμπέρτο παρακολουθούσε τις μάχες ανάμεσα στους φασίστες και στους παρτιζάνους με ανάμεικτα συναισθήματα - συνεπαρμένος μεν από τη δράση, αλλά και εν μέρει ευγνώμων που ήταν τόσο πολύ μικρός για να αναμειχθεί. Ο ίδιος θυμάται εκείνη την εποχή «''σαν ένα μικρό [[γουέστερν]]. Αυτοί οι λόφοι είναι στη μνήμη μου το θέατρο των στρατιωτικών επιχειρήσεων, στις οποίες ήμουν αυτόπτης μάρτυρας, στην ηλικία των 12 ετών''».
Μετά τις πιέσεις του πατέρα του, πήγε να σπουδάσει Νομική στο [[Πανεπιστήμιο του Τορίνο]], αλλά εγκατέλειψε αυτόν τον τομέα και ακολούθησε σπουδές Μεσαιωνικής Φιλοσοφίας και Λογοτεχνίας. Έγινε διδάκτορας Φιλοσοφίας το 1954, ολοκληρώνοντας τη διατριβή του για τον [[Θωμάς Ακινάτης|Θωμά Ακινάτη]]. Αυτό το θέμα αποτέλεσε και το αντικείμενο του πρώτου του βιβλίου «Ζητήματα αισθητικής στον Θωμά Ακινάτη». Στη διάρκεια των σπουδών του ο Έκο έπαψε να πιστεύει στον Θεό και εγκατέλειψε την Καθολική εκκλησία<ref name="Time05">{{Citation|url=http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,1069054-2,00.html|title=A Resounding Eco|newspaper=Time|date=13 June 2005|quote=His new book touches on politics, but also on faith. Raised Catholic, Eco has long since left the church. ‘Even though I'm still in love with that world, I stopped believing in God in my 20s after my doctoral studies on St. Thomas Aquinas. You could say he miraculously cured me of my faith,…’}}</ref><ref name="Liukkonen03">{{cite web|url=http://www.kirjasto.sci.fi/ueco.htm|title=Umberto Eco|website=Books and Writers ''(kirjasto.sci.fi)''|first=Petri|last=Liukkonen|publisher=Kuusankoski Public Library|location=Finland|archiveurl=https://web.archive.org/web/20150210175324/http://www.kirjasto.sci.fi/ueco.htm|archivedate=10 February 2015|dead-url=yes}}</ref>
Γραμμή 27:
===Δοκίμια-Μελέτες===
:''Opera aperta'' (Ανοιχτό έργο)
:''Apocalittici e integrati'' (Αποκαλυπτικά και ακέραια, στα ελληνικά με τίτλο "Κήνσορες και θεράποντες")
:''La poetiche di Joyce'' (Η ποιητική του Τζόις)
| |||