Οδόακρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Αρχείο: Young Folks' History of Rome illus420.png|thumb|right|250px|Ο Ρωμύλος Αυγουστύλος παραδίδει το στέμμα]]
Ο '''Οδόακρος''' ή '''Φλάβιος Οδόακρος''' (''Flavius Odovacer'', [[433]] - [[15 Μαρτίου]] [[493]])<ref>''Prosopography of the Later Roman Empire'', Vol. 2, ''s.v. Odovacer'', pp. 791 - 793</ref> - [[15 Μαρτίου]] [[493]]) ήταν ο πρώτος μη-Ρωμαίος βασιλιάς της [[Ιταλία]]ς τον πέμπτο αιώνα μ.Χ. Η θητεία του αποτελεί ορόσημο αναφορικά με το τέλος της κλασσικής [[Ρωμαϊκή αυτοκρατορία|Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας]] στη Δυτική Ευρώπη και την αρχή του [[Μεσαίωνας|μεσαίωνα]].
 
Ο Οδόακρος ήταν [[Σκίροι|Σκίρος]] [[Φοιδεράτοι|φοιδεράτος]] (ομόσπονδος) στρατηγός της Ιταλίας που εξεγέρθηκε και ανέτρεψε τον τελευταίο δυτικό Ρωμαίο αυτοκράτορα [[Ρωμύλος Αυγουστύλος|Ρωμύλο Αυγουστύλο]] στις 4 Σεπτεμβρίου του 476. Μολονότι διατηρούσε στα χέρια του την πραγματική διακυβέρνηση της Ιταλίας, ο Οδόακρος κυβέρνησε, θεωρητικά τουλάχιστον, εν ονόματι του [[Ιούλιος Νέπως|Ιούλιου Νέπωτα]] και μετά το θάνατο του τελευταίου το 480, ως υπόλογος στους [[Βυζαντινή αυτοκρατορία|Βυζαντινούς αυτοκράτορες]] της [[Κωνσταντινούπολη]]ς. Ο τίτλος που χρησιμοποίησαν οι σύγχρονοί του, αλλά και ο ίδιος τουλάχιστον σε μια περίπτωση, ήταν αυτός του «βασιλιά» ([[Λατινικά|λατ.]] ''Rex'').<ref>O [[Αμμιανός Μαρκελλίνος]], ο [[Κασσιόδωρος]], και κάποια παπικά κείμενα αναφέρουν τον τίτλο «βασιλιάς» (''rex''). Ο [[Ιορδάνης (ιστορικός)|]] τον αναφέρει ως «Βασιλεύοντα των Ρωμαίων και των Γότθων» (''Gothorum Romanorumque regnator''). Στους «Γοτθικούς Πολέμους» του, ο [[Προκόπιος]] λέει πως ήταν «αυτοκράτορας» και «τύραννος». Η μοναδική ρητή αναφορά στον Οδόακρο ως «Βασιλιά της Ιταλίας» ανήκει στον [[Βίκτωρ Βίτενσις|Βίκτωρα Βίτενσις]].</ref>