Νικηφόρος Α´: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 75:
Τον Ιούλιο του 811 εξεστράτευσε με πολυάριθμο στρατό –είχε επιστρατεύσει ακόμη κι οπλισμένους με σφενδόνες μόνο και ραβδιά. Ο Κρούμος ζήτησε ειρήνη αλλά ο Νικηφόρος δεν δέχτηκε και μπήκε στην Βουλγαρία. Πολλοί τον συμβούλευσαν να σταματήσει εκεί αλλά αυτός δεν τους άκουσε και προχώρησε, έχοντας διατάξει γενική σφαγή των εχθρών. Κυρίευσε το στρατόπεδο και το ταμείο του Κρούμου, αλλά αυτός διέφυγε κι έστειλε νέο μήνυμα : ''«Νίκησες. Πάρε ό,τι θέλεις και φύγε με ειρήνη»''. Και πάλι ο Νικηφόρος αρνήθηκε.
 
Οι Βούλγαροι τότε απέκλεισαν όλες τις προσβάσεις στο στρατόπεδο του Νικηφόρου και βρέθηκε αυτός σε δεινή θέση, πολιορκημένος ξαφνικά από τον συνεχώς ενισχυόμενο στρατό των [[Βούλγαροι|Βουλγάρων]]. Κατάλαβε ότι σωτηρία δεν υπήρχε γιατί είπε στους δικούς του: ''«Και φτερά να βγάλουμε δεν σωζόμαστε»''.<ref>Θεοφάνης 763 : ''«Καν πτερωτοί γενώμεθα, μηδείς ελπίση διαφυγείν τον όλεθρον»''</ref> Όλη τη νύχτα οι Βούλγαροι κραύγαζαν και κροτούσαν τα όπλα τους για να σπάσουν το ηθικό των πολιορκημένων και τα χαράματα επιτέθηκαν και σάρωσαν το στρατόπεδο. Ο Νικηφόρος σκοτώθηκε καθώς και πλήθος στρατού. Ο Κρούμος έκοψε το κεφάλι του Νικηφόρου και το επιδείκνυε κρεμασμένο για πολλές μέρες. Ύστερα το έγδαρε, το έντυσε με ασήμι κι έπιναν απ’ αυτό κρασί στα συμπόσια ο ίδιος κ’και οι άρχοντες των Σλάβων.<ref>Θεοφάνης 763-765</ref>
 
Παραμένει ανεξήγητο, πώς οι όροι αντιστράφηκαν μέσα σε πέντε μέρες και ο θριαμβεύων Νικηφόρος έπαθε τέτοια καταστροφή από τον κυνηγημένο Κρούμο. Ο ίδιος ο Θεοφάνης απορεί<ref>Θεοφάνης 765 : ''«τον δε τρόπον της τούτου σφαγής ουδείς των περισωθέντων εξηγήσατο»''</ref> και πιθανολογεί προδοσία.<ref>Θεοφάνης 765 : ''«φασί γάρ τινες, ότι και Χριστιανοί πεσόντα τούτον επέτρωσαν»''</ref> Ο Ζωναράς μιλά για νυχτερινό αιφνιδιασμό και προδοσία.<ref>Ζωναράς 373 : ''«λέγεται δε και παρά των οικείων αναιρεθήναι»''</ref> Το μόνο βέβαιο είναι ότι χάρηκαν αμφότεροι –ο Ζωναράς τριακόσια χρόνια μετά.<ref>Θεοφάνης 765 : ''«η τούτου σφαγή πολλών παραμυθία γέγονεν»''. Ζωναράς 374 : ''«κουφισμόν δ’ εποίει της συμφοράς η του κρατούντος απώλεια, εφηδομένων πάντων αυτή»''</ref>
 
Ο γιος του Νικηφόρου [[Σταυράκιος]], ήδη από καιρό συμβασιλεύς, σώθηκε στην Αδριανούπολη βαριά τραυματισμένος κι εκεί αναγορεύτηκε αυτοκράτορας από τον στρατό. Αλλά ύστερα από δύο μηνών βασιλεία αναγκάστηκε να παραιτηθεί λόγω των πληγών του και πέθανε τον Ιανουάριο του 812. Τον διαδέχτηκε ο σύζυγος της αδελφής του Προκοπίας, κόρης του Νικηφόρου, [[Μιχαήλ Α´]].