Γλυκάνισος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μεταφορά σε ήδη υπάρχον λήμμα
Γραμμή 1:
{{άλλεςχρήσεις4|το φυτό και καρύκευμα Πιμπινέλλη το άνισον|το φυτό και καρύκευμα|Αστεροειδής γλυκάνισος|}}
{{ταξινομοπλαίσιο
| όνομα = Άνισο, Γλυκάνισος<br />Πιμπινέλλη το άνισον<br />''(Pimpinella anisum)''
| εικόνα = Koehler1887-PimpinellaAnisum.jpg
| λεζάντα_εικόνας = ΓλυκάνισοςΕικονογράφηση του ''Köhler'' (1897).<ref>from Franz Eugen Köhler, Köhler's Medizinal-Pflanzen, 1897</ref>
| πλάτος_εικόνας= 250px
| βασίλειο = [[Φυτά]] ''(Plantae)''
| συνομοταξία = [[Αγγειόσπερμα]]&nbsp;''(MagnoliophytaAngiosperms)''
| ομοταξία = [[ΜονοκοτυλήδοναΕυδικοτυλήδονα]] ''(LiliopsidaEudicots)''
| υφομοταξία = [[Αστερίδες]] ''(Asterids)''
| τάξη = [[Σελινώδη]] (Apiales)
| τάξη = [[Σελινώδη]] ''(Apiales)''
| οικογένεια= [[Σελινοειδή]] ''(Apiaceae)'' ή [[Σκιαδοφόρα]] ''(Umbelliferae)''
| γένος = ''[[Πιμπινέλλη]] '' (''Pimpinella)'')
| είδος = '''''P. anisum '''''
| διώνυμο = ''PimpinellaΠιμπινέλλη το άνισον anisum''<br />(''Πιμπινέλλη(Pimpinella το άνισονanisum)'')
| binomial_authority = [[Κάρολος Λινναίος|L.]]
|synonyms=
| synonyms = '''Anisum vulgare''' <br /> '''(Άνισον το κοινόν)'''
* ''Anisum odoratum'' <small>''Raf.''</small>
* ''Anisum officinale'' <small>''DC.''</small>
* ''Anisum officinarum'' <small''>Moench''</small>
* Άνισον το κοινόν ''(Anisum vulgare)'' <small>''Gaertn.''</small>
* ''Apium anisum'' <small>''(L.) Crantz''</small>
* ''Carum anisum'' <small>''(L.) Baill.''</small>
* ''Pimpinele anisa'' <small>''St.-Lag.''</small>
* ''Ptychotis vargasiana'' <small>''DC.''</small>
* ''Selinum anisum'' <small>''(L.) E.H.L. Krause''</small>
* ''Seseli gilliesii'' <small>''Hook. & Arn.''</small>
* ''Sison anisum'' <small>''(L.) Spreng.''</small>
* ''Tragium anisum'' <small>''(L.) Link''</small>
|synonyms_ref=<ref>[http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-2402426 The Plant List, ''Pimpinella anisum'' L. ]</ref>
}}
Το '''άνισο''' ''(anise)'' (/ˈænɪs/·<ref>''Oxford English Dictionary'', 1st ed. "anise, ''n.''" Oxford University Press (Oxford), 1884.</ref> '''Πιμπινέλλη το άνισον''' ''(Pimpinella anisum)''), λέγεται επίσης και ο '''γλυκάνισος''' ή το '''γλυκάνισο''' ''(aniseed)'',{{sfnp|EB|1878}} είναι [[Αγγειόσπερμα|ανθοφόρο φυτό]] στην οικογένεια των Σελινοειδών ''(Apiaceae)'' ή Σκιαδοφόρων ''(Umbelliferae)'', εγγενές στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου και τη Νοτιοδυτική [[Ασία]].<ref>[http://luirig.altervista.org/flora/taxa/index1.php?scientific-name=pimpinella+anisum Altervista Flora Italiana, Anice vera, ''Pimpinella anisum'' L.]</ref> Η γεύση του έχει ομοιότητες με κάποια άλλα μπαχαρικά, όπως το [[άνισο το αστεροειδές]],{{sfnp|EB|1878}} το [[μάραθο]] και τη [[γλυκόριζα]].
Ο '''γλυκάνισος''' ή '''γλυκάνισο''' είναι η κοινή ονομασία του ετήσιου ποώδους [[φυτό|φυτού]] του είδους ''Πιμπινέλλη το άνισον'' (''Pimpinella anisum'') του γένους ''[[Πιμπινέλλη]]'' της οικογένειας των [[Σκιαδιοφόρα|Σκιαδιοφόρων]] (Umbelliferae). Ως γλυκάνισος αναφέρονται και οι [[σπόρος|σπόροι]] του φυτού αυτού. Λέγεται επίσης και ''άνισο''.
 
==[[Βιολογία]]==
Η καταγωγή του είναι από την ανατολική [[Μεσόγειος|Μεσόγειο]] ή τη [[Μέση Ανατολή]] όμως σήμερα έχει διαδοθεί στην [[Ευρώπη]] την [[Ασία]] και την [[Αμερική]]. Ο [[βλαστός]] του είναι ίσιος και έχει ύψος που κυμαίνεται από 25 έως 75 εκατοστά. Χρησιμοποιείται από το 2000 π.Χ. ως αρωματικό, [[καρύκευμα]] και φάρμακο. Οι [[καρπός|καρποί]] του είναι ωοειδείς, σκληροί και ανοικτού καφέ χρώματος. Η γεύση του είναι υπόγλυκη. Έχει χαρακτηριστικό άρωμα, σπασμολυτικές και αποχρεμπτικές ιδιότητες. Πολύ συχνά χρησιμοποιείται στην [[Ψωμί|αρτοποιία]] ως αρωματικό ή ως κύριο αρωματικό σε αλκοολούχα ποτά, όπως το [[αψέντι]] το [[ούζο]] και το [[ρακί]].
[[Αρχείο:Mimosa Pudica.gif|thumb|left|250px|Αναδίπλωση φυλλαδίων προς τα μέσα στη ''[[Mimosa pudica]]''.]]
Το άνισο είναι ποώδες ''(herbaceous)''{{refn|group="Σημ."| Ποώδες ''(herbaceous)'', μη ξυλώδες· συνήθως πράσινο και μαλακό στην υφή.}} πολυετές [[φυτό]] ''(perennial)''{{refn|group="Σημ."| Πολυετές φυτό ''(perennial plant)'' ή απλά πολυετές ''(perennial)'' (από το [[Λατινική γλώσσα|Λατινικό]] ''per'', που σημαίνει "μέσα" και ''annus'', που σημαίνει "χρόνος"), είναι ένα φυτό που ζει για περισσότερο από δύο χρόνια.{{refn|group="Παρ. Σημ."|The Garden Helper. [http://www.thegardenhelper.com/planting.html The Difference Between Annual Plants and Perennial Plants in the Garden.] Retrieved on 2008-06-22.}}}} εξελισσόμενο σε ύψος 0,9 μ. (3 πόδια) ή περισσότερο. Τα [[Φύλλο (βοτανική)|φύλλα]] στη βάση του φυτού είναι απλά, μήκους 1–5 εκ. ({{frac|3|8}}–2 ίντσες) και ρηχά λοβωτά, ενώ τα φύλλα που είναι υψηλότερα στους μίσχους, είναι φτερωτά πτεροειδή, διαιρούμενα σε πολυάριθμα μικρά φυλλάδια ''(leaflets)''.{{refn|group="Σημ."| Φυλλάδια ''(leaflets)'', είναι τα απώτερα τμήματα μιας ένωσης των φύλλων.}} Τα [[άνθος|άνθη]] είναι λευκά, διαμέτρου 3 χιλ.({{frac|8}} ίντσες) περίπου, που παράγονται σε πυκνά σκιάδια. Ο [[καρπός]] είναι ένα μακρόστενο ξηρό σχιζοκάρπιο ''(schizocarp)'',{{refn|group="Σημ."| Ένα σχιζοκάρπιο ''(schizocarp)'', είναι ένας ξηρός [[καρπός]], ο οποίος όταν ωριμάσει, διασπάται σε μερικάρπια ''(mericarps)''.}} μήκους 3-6 χιλ. ({{frac|8}}–{{frac|4}} ίντσες), που συνήθως ονομάζεται «γλυκάνισο» ''("aniseed")''.<ref name=Gernot>[http://gernot-katzers-spice-pages.com/engl/Pimp_ani.html Anise (''Pimpinella anisum'' L.)] from Gernot Katzer’s Spice Pages</ref>
 
Το άνισο είναι φυτό τροφή, για τις προνύμφες μερικών ειδών [[Λεπιδόπτερα|λεπιδόπτερων]] ([[Πεταλούδα|πεταλούδες]] και [[Νυχτοπεταλούδα|νυχτοπεταλούδες]]), συμπεριλαμβανομένων των ''lime-speck pug'' και ''wormwood pug''.
 
==Καλλιέργεια ==
[[Αρχείο:AniseSeeds.jpg|thumb|right|250px|Καρποί γλυκάνισου.]]
Το άνισο πρωτοκαλλιεργήθηκε στην [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]] και την [[Μέση Ανατολή]], αλλά έφτασε στην [[Ευρώπη]] για τις θεραπευτικές του ιδιότητες.{{sfnp|EB|1911}}
 
Τα φυτά γλυκάνισου, μεγαλώνουν καλύτερα σε ελαφρά, γόνιμα, καλά στραγγισμένα εδάφη. Οι σπόροι, πρέπει να φυτευτούν την άνοιξη, αμέσως μόλις ζεσταθεί το έδαφος. Επειδή τα φυτά έχουν κύρια [[ρίζα]], δεν μεταφυτεύονται καλά μετά την εδραίωσή τους, οπότε, θα πρέπει να ξεκινήσουν είτε στην τελική τους θέση ή να μεταφυτευτούν, όσο τα φυτά είναι ακόμα μικρά.<ref>[http://www.growingherbs.org.uk/herbs/how_to_grow_anise.htm How to Grow Anise] from growingherbs.org.uk</ref>
 
==Παραγωγή==
Η Δυτική κουζίνα, εδώ και καιρό χρησιμοποιεί το γλυκάνισο, ως άρωμα γεύσης σε φαγητά, ποτά και καραμέλες. Η λέξη χρησιμοποιείται τόσο για τα είδη του [[βότανο|βοτάνου]], όσο και για το σαν-γλυκόριζα είδος, το οποίο ομοιάζει στη γεύση. Το πιο ισχυρό αρωματικό συστατικό του αιθέριου ελαίου του γλυκάνισου, η ανηθόλη, ''(anethole)'' βρίσκεται τόσο στο άνισο, όσο και στον [[αστεροειδής γλυκάνισος|αστεροειδή γλυκάνισο]] ''(Illicium verum)'', ένα άσχετο [[καρύκευμα]] γηγενές στην βόρεια [[Κίνα]],{{sfnp|EB|1911}} που χρησιμοποιούνται ευρέως στα πιάτα της Νότιας Ασίας, της Νοτιοανατολικής Ασίας και της Ανατολικής Ασίας. Το άνισο το αστεροειδές, είναι σημαντικά λιγότερο δαπανηρό στην παραγωγή και στις αγορές της Δύσης, έχει σταδιακά μετατοπίσει το ''P. anisum''. Αν και παλαιότερα, παράγονταν σε μεγαλύτερες ποσότητες, το 1999, η παγκόσμια παραγωγή του αιθέριου ελαίου του γλυκάνισου ήταν μόνο 8 τόνους, σε σύγκριση με τους 400 τόνους του άνισου του αστεροειδούς.<ref>{{cite book |title=Food Flavorings |author=Philip R. Ashurst |publisher=Springer |year=1999 |page=33 |url=https://books.google.com/?id=hrWuqmtwJiEC&dq=anethole&q=anethole#search_anchor |isbn=978-0-8342-1621-1}}</ref>
 
==Σύνθεση==
[[Αρχείο:Anisi fructus - microscopy.jpg|thumbnail|right|250px|Διατομή του καρπού γλυκάνισου, όπως φαίνεται στο οπτικό μικροσκόπιο.]]
Όπως συμβαίνει με όλα τα καρυκεύματα, η σύνθεση του γλυκάνισου ποικίλλει σημαντικά από την προέλευση και την μέθοδο της καλλιέργειας. Αυτές είναι οι τυπικές τιμές, των κύριων συστατικών.<ref>J.S. Pruthi: Spices and Condiments, New Delhi: National Book Trust (1976), p. 19.</ref>
 
::Υγρασία: 9-13%
::Πρωτεΐνη: 18%
::Λιπαρά ελαίου: 8-23%
::Αιθέριο έλαιο: 2-7%
::Άμυλο: 5%
::Ν-ελεύθερο εκχύλισμα: 22-28%
::Ακατέργαστες ινώδεις ουσίες: 12-25%
 
Η απόδοση παραγωγής του αιθέριου ελαίου από την απόσταξη, γενικώς, είναι περίπου το 2-3% και η ανηθόλη, φτάνει μέχρι το 80-90% αυτού.
 
==Χρήσεις==
[[Αρχείο:AniseEssOil.png|thumb|left|250px|Αιθέριο έλαιο γλυκάνισου, σε διαυγές γυάλινο φιαλίδιο.]]
===Μαγειρική===
Το άνισο είναι γλυκό και πολύ αρωματικό, διακρίνεται δε από τη χαρακτηριστική γεύση του.<ref name=Gernot/>
 
Οι σπόροι, ολόκληροι ή αλεσμένοι, χρησιμοποιούνται για την προετοιμασία τσαγιού (μόνοι τους ή σε συνδυασμό με άλλα αρωματικά βότανα), καθώς και σε μια μεγάλη ποικιλία περιφερειακών και εθνικών βιομηχανιών ζαχαρωδών προϊόντων, συμπεριλαμβανομένων των μαύρων φασολιών [[ζελέ]], τις Βρετανικές μπάλες γλυκάνισου, τα Αυστραλιανά ''humbugs'',{{refn|group="Σημ."| Οι ''humbugs'', είναι παραδοσιακές σκληρές καραμέλες μέντας, οι οποίες πωλούνται στο [[Ηνωμένο Βασίλειο]], την [[Ιρλανδία]], [[Καναδάς|Καναδά]], [[Αυστραλία]] και [[Νέα Ζηλανδία]].}} τις ροδέλες άνισου [[Νέα Ζηλανδία|Νέας Ζηλανδίας]], τα Ιταλικά ''pizzelle'',{{refn|group="Σημ."| Τα ''pizzelle'' (Ιταλική προφορά: [''pittsɛlle''] ενικός ''pizzella''), είναι παραδοσιακά Ιταλικά μπισκοτάκια βάφλες από [[αλεύρι]], αυγά, [[ζάχαρη]], [[βούτυρο]] ή φυτικό λάδι και αρωματικές ουσίες (συνήθως γλυκάνισο ή ''anisette'' (λικέρ, αρωματισμένο με γλυκάνισο) λιγότερο συνηθισμένα [[βανίλια]] ή ξύσμα λεμονιού).}} τα Γερμανικά ''pfeffernüsse''<ref>[http://kansas.mccsale.org/?page_id=58]</ref>{{refn|group="Σημ."| Τα ''pfeffernüsse'' είναι μικροσκοπικά μπισκοτάκια καρυκευμάτων, δημοφιλή ως απόλαυση για τις διακοπές στη [[Γερμανία]], [[Δανία]] και τις [[Κάτω Χώρες]] καθώς και μεταξύ των εθνοτικών Μεννονιτών στη [[Βόρεια Αμερική]].{{refn|group="Παρ. Σημ."|[http://www.mennonitegirlscancook.ca/2014/11/pfeffernuesse-peppernuts.html]}}{{refn|group="Παρ. Σημ."|[http://thebergens.blogspot.com/2009/12/mennonite-monday-peppernuts.html]}}{{refn|group="Παρ. Σημ."|[http://hippyinthekitchen.blogspot.com/2013/11/christmas-peppernuts.html]}}}} και ''springerle'',{{refn|group="Σημ."| Το ''springerle'' είναι είδος Γερμανικού μπισκότου με ανάγλυφο σχέδιο, το οποίο γίνεται με την πίεση ενός πλάστη επάνω στη ζύμη, επιτρέποντας έτσι στο σχέδιο να στεγνώσει, πριν από το ψήσιμό του.}}
τα Αυστριακά ''anisbögen'' (παραδοσιακά Αυστριακά - Ελβετικά μπισκότα με γλυκάνισο), τα Ολλανδικά ''muisjes'', ''bizcochitos''{{refn|group="Σημ."| Το ''bizcochito'' ή ''biscochito'', είναι ένα τραγανό μπισκότο από [[λαρδί]] ή κουλουράκι με βάση το [[βούτυρο]], αρωματισμένο με [[κανέλα]] και γλυκάνισο.{{refn|group="Παρ. Σημ."|{{cite book | last=Cobos | first=R. | title=A Dictionary of New Mexico and Southern Colorado Spanish: Revised and Expanded Edition | publisher=Museum of New Mexico Press | year=2003 | isbn=978-0-89013-537-2 | url=http://books.google.com/books?id=5V6pBQAAQBAJ&pg=PT33 | accessdate=January 26, 2015 | page=33}}}}{{refn|group="Παρ. Σημ."|{{cite web|url=http://www.sos.state.nm.us/Kids_Corner/State_Symbols.aspx#cookie|title=State Symbols|work=state.nm.us|accessdate=26 January 2015}}}}}} του [[Νέο Μεξικό|Νέου Μεξικού]] και ''picarones''{{refn|group="Σημ."| Τα ''picarones'' είναι ένα παραδοσιακό γλυκό από το [[Περού]]. Τρώγεται ευρέως στο Περού και τη [[Χιλή]], όπου έχει τις ρίζες του από την περίοδο της αποικιοκρατίας, όταν και οι δύο χώρες, ήταν μέρος της ίδιας Ισπανικής αποικίας.}} του [[Περού]]. Είναι βασικό συστατικό στο Μεξικανικό ''atole de anís''{{refn|group="Σημ."| ''Atol'' ή ''ātōlli'' (Μεξανικά Ισπανικά ''a'tole'', από τα [[Ναχουάτλ γλώσσα|Ναχουάτλ]] ''ātōlli'' [aːtoːlːi]), επίσης γνωστό ως ''atol'' και ''atol de elote'', είναι ένα παραδοσιακό ζεστό αραβόσιτο- και λουκουμά-βάσης μη-αλκοολούχο ποτό, με καταγωγή από το [[Μεξικό]].}} και ''champurrado'',{{refn|group="Σημ."| Το ''champurrado'' είναι μια [[σοκολάτα]] που βασίζεται στο ατόλ, ένα ζεστό και παχύ Μεξικανικό ποτό, που παρασκευάζεται με δύο απλά πολύ ''masa de maíz'' ([[λάιμ]]-μεταχείριση-καλαμπόκι λουκουμά), ''masa harina'' (αποξηραμένη έκδοση αυτού του λουκουμά) ή αλεύρι καλαμποκιού (λεπτοαλεσμένο αποξηραμένο [[καλαμπόκι]], ιδιαίτερα οι τοπικές ποικιλίες που καλλιεργούνται για ατόλ)· ''panela''· νερό ή [[γάλα]]· και περιστασιακά περιέχει [[κανέλα]], γλυκάνισο ή [[βανίλια]].{{refn|group="Παρ. Σημ."|{{cite book|last1=Palazuelos|first1=Susanna|last2=Tausend|first2=Marilyn|last3=Urquiza|first3=Ignacio|title=Mexico: The Beautiful Cookbook|year=1991|publisher=HarperCollins|isbn=9780002159494|page=53|chapter=Oaxaca: Champurrado}}{[http://mexicanfood.about.com/od/bebidasdrinks/r/champurrado.htm Champurrado] at About.com}}}} που είναι παρόμοιο με την καυτή [[σοκολάτα]] και στην [[Ινδία]], λαμβάνεται ως χωνευτικό μετά τα γεύματα.
 
Οι [[Αρχαία Ρώμη|αρχαίοι Ρωμαίοι]] προσέφεραν συχνά καρυκευμένο κέικ με γλυκάνισο που ονομαζόταν ''mustaceoe'',<ref>{{cite web|title=Anise History|url=http://www.ourherbgarden.com/herb-history/anise.html|work=Our Herb Garden|accessdate=3 March 2013}}</ref> στο τέλος των συμποσίων ως χωνευτικό. Αυτή η παράδοση να προσφέρεται κέικ στο τέλος των εορτασμών, είναι η βάση της παράδοσης για την προσφορά της τούρτας στους γάμους.
 
===Λικέρ===
Το γλυκάνισο χρησιμοποιείται για να προσδώσει γεύση, στο ''arak'' της [[Μέση Ανατολή|Μέσης Ανατολής]]· στο ''aguardiente'' της [[Κολομβία]]ς· στο [[Γαλλία|Γαλλικό]] [[αψέντι]], ''anisette pastis''·<ref name="Jr.Fahey2003">{{cite book|author1=Jack S. Blocker, Jr.|author2=David M. Fahey|author3=Ian R. Tyrrell|title=Alcohol and Temperance in Modern History: An Global Encyclopedia|url=https://books.google.com/books?id=BuzNzm-x0l8C&pg=PA478|accessdate=28 March 2013|year=2003|publisher=ABC-CLIO|isbn=978-1-57607-833-4|pages=478–}}</ref> στο [[Ελλάδα|Ελληνικό]] [[ούζο]]· στο ''mastika'' της [[Βουλγαρία]]ς και της [[πΓΔΜ|πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας]]· στο [[Γερμανία|Γερμανικό]] ''Jägermeister''· στο [[Ελβετία|Ελβετικό]] ''Appenzeller Alpenbitter''· στο [[Ιταλία|Ιταλικό]] ''sambuca''· στο [[Ολλανδία|Ολλανδικό]] ''Brokmöpke''· στο [[Πορτογαλία|Πορτογαλικό]], [[Περού|Περουβιανό]] και [[Ισπανία|Ισπανικό]] ''anísado'' και ''Herbs de Majorca''· στο [[Μεξικό|Μεξικανικό]] ''Xtabentún''· και στην [[Τουρκία|Τουρκική]] [[ρακή]]. Αυτά τα οινοπνευματώδη υγρά είναι διαυγή, αλλά με την προσθήκη του νερού, γίνονται νεφελώδη, ένα φαινόμενο γνωστό ως "το αποτέλεσμα του ούζο". Πιστεύεται ότι είναι ένα από τα μυστικά συστατικά στο Γαλλικό λικέρ ''Chartreuse''. Χρησιμοποιείται επίσης σε ορισμένες ''root beers'', όπως την ''Virgil'' στις [[Ηνωμένες Πολιτείες]].
 
===Βοτανική ιατρική===
Η κύρια χρήση του γλυκάνισου στην παραδοσιακή Ευρωπαϊκή βοτανική ιατρική ως διαλυτικό αερίων (μειώνοντας τον [[Αέρια εντέρου|μετεωρισμό]]),{{sfnp|EB|1878}} όπως σημειώνεται από τον ''John Gerard'' στη ''Great Herball'' του, μια πρώιμη εγκυκλοπαίδεια βοτανικής ιατρικής.<ref name=Gerard>John Gerard, [http://caliban.mpiz-koeln.mpg.de/gerarde/high/IMG_0940.html ''The Herball, or Generall Historie of Plantes''], 1597, p. 880, side 903</ref>
 
Το άνισο έχει επίσης χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία των εμμηνορροϊκών κραμπών<ref name=Muller>{{cite book | last = Muller-Schwarze| first = Dietland | title = Chemical Ecology of Vertebrates| publisher = Cambridge University Press|year=2006| isbn = 978-0-521-36377-8}} page = 287</ref> και των κολικών.{{sfnp|EB|1911}} Το [[αιθέριο έλαιο]], φέρεται να έχει χρησιμοποιηθεί ως εντομοκτόνο, κατά των ψειρών και των ακάρεων.<ref>J.S. Pruthi: Spices and Condiments, New Delhi: National Book Trust (1976), p. 21.</ref>
 
===Ποικίλα===
* Στη δεκαετία του 1860, η νοσηλεύτρια του [[Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος|Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου]] ''Maureen Hellstrom'', χρησιμοποιούσε σπόρους γλυκάνισου ως μια πρώιμη μορφή αντισηπτικού. Αυτή η μέθοδος βρέθηκε αργότερα, να έχει προκαλέσει υψηλά επίπεδα τοξικότητας στο [[αίμα]] και διακόπηκε λίγο αργότερα.<ref name=Muller/>
* Σύμφωνα με τον [[Πλίνιος ο Πρεσβύτερος|Πλίνιο τον Πρεσβύτερο]], το άνισο χρησιμοποιείτο ως θεραπεία κατά της αϋπνίας, μασιόταν με ''Smyrnium olusatrum'' και λίγο [[μέλι]] το πρωί για να φρεσκαριστεί η αναπνοή και όταν αναμιγνύεται με το [[κρασί]], ως θεραπεία από τα τσιμπήματα της ασπίδος ''(asp)''{{refn|group="Σημ."| Η "asp" είναι η σύγχρονη Αγγλικοποιημένη μορφή της λέξης «ασπίς» ''("aspis")'', η οποία στην αρχαιότητα, αναφέρεται σε οποιοδήποτε από τα πολλά δηλητηριώδη είδη φιδιών που βρίσκονται στην περιοχή του [[Νείλος|Νείλου]]. Πιστεύεται ότι η ''Aspis'' που αναφέρεται στην Αιγυπτιακή μυθολογία, είναι η σύγχρονη Αιγυπτιακή κόμπρα.}} ([[Φυσική Ιστορία (Πλίνιος)|Φ.Ι.]]20.72).<ref>{{cite book|last=Pliny |others=translators John Bostock, Henry Riley|title=The Natural History of Pliny|publisher=Henry Bohn|location=London|year=1856|volume=4|pages=271–274|chapter=Book XX. Anise—sixty-one remedies|oclc=504358830}}</ref>
* Το [[Αγία Γραφή|Βιβλικό]] "γλυκάνισο" που αναφέρεται σε ορισμένες μεταφράσεις του Ματθαίου 23, είναι [[Άνηθος|άνηθο]] ''(Anethum graveolens)'', αντί αυτού του φυτού.{{sfnp|EB|1878}}{{sfnp|EB|1911}}
* Στην ιατρική του 19ου αιώνα, το άνισο παρασκευαζόταν ως ''«aqua anisi»'' («Νερό Γλυκάνισου») σε δόσεις της μιας ουγγιάς ή περισσότερο και ως ''«spiritus anisi»'' («Πνεύμα Γλυκάνισου») σε δόσεις των 5-20 ''minims''.{{sfnp|EB|1911}}
* Στην Πακιστανική και Ινδική κουζίνα, δεν γίνεται καμία διάκριση μεταξύ γλυκάνισου και [[μάραθο]]υ. Ως εκ τούτου, η ίδια ονομασία ''(saunf)'' δίνεται συνήθως και στα δύο από αυτά. Κάποιοι χρησιμοποιούν τον όρο ''patli'' (λεπτό) ''saunf'' ή ''velayati'' (ξένο) ''saunf'', για τη διάκριση του ανίσου από το μάραθο, παρόλο που τα Γκουτζαρατικά, έχουν τον όρο ''anisi'' ή ''Sava''.
* Στη [[Μέση Ανατολή]], το νερό βράζεται με περίπου μία κουταλιά της [[σούπα]]ς ανίσου ανά φλυτζάνι τσαγιού, για την παρασκευή ενός ειδικού ζεστού τσαγιού που ονομάζεται ''«yansoon»''. Αυτό στην [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]], δίνεται στις μητέρες όταν θηλάζουν.
* Οι κατασκευαστές των [[Ατμάμαξα|ατμομηχανών]] στη [[Βρετανία]], ενσωματώνουν κάψουλες από έλαιο γλυκάνισου, στα λευκού μετάλλου απλά ρουλεμάν, ούτως ώστε σε περίπτωση υπερθέρμανσης, η χαρακτηριστική μυρωδιά τους να λειτουργήσει ως προειδοποίηση.<ref>{{cite journal|title=none|year=1953|journal=[[Railway Magazine]]|publisher=[[IPC Media|International Printing Company]]|location=London|volume=99|page=287}}</ref>
* Το γλυκάνισο μπορεί να κατασκευαστεί ως υγρό άρωμα και να χρησιμοποιηθεί τόσο για την έλξη κυνηγίου όσο και [[αλιεία]]ς. Τίθεται στα δολώματα, για την προσέλκυση των ψαριών.<ref>{{cite book|last=Collins|first=Tony|title=Encyclopedia of traditional British rural sports|publisher=Routledge|location=Abingdon, England|year=2005|page=140|isbn=978-0-415-35224-6|display-authors=etal}}</ref><ref>{{cite book|last=Gabriel|first=Otto|author2=von Brandt, Andres |title=Fish catching methods of the world|publisher=Blackwell|location=Oxford, England|year=2005|edition=4|pages=153–4|isbn=978-0-85238-280-6}}</ref> Επιπλέον, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προσελκύσει σκύλους, κατά τον ίδιο τρόπο με τον οποίο το ''catnip'' (είδος δυόσμου), αποτελεί πόλο έλξης των αιλουροειδών.
* Το γλυκάνισο χρησιμοποιείται συχνά για να προσθέσει άρωμα στο ''mu'assel'', ιδιαίτερα στο διπλής γεύσης [[μήλο]].
* Το γλυκάνισο είναι μια από τις τρεις οσμές, που χρησιμοποιούνται στην ''«K9 Nosework»''.
 
==Δείτε επίσης==
* [[Αστεροειδής γλυκάνισος]]
 
== Σημειώσεις ==
{{σημειώσεις|group="Σημ."|30em}}
;Παραπομπές σημειώσεων
{{σημειώσεις|group="Παρ. Σημ."|30em}}
 
== Παραπομπές ==
{{παραπομπές|30em}}
 
==Πηγές==
* ''Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα''
* [http://www.diaita-express.com/diaita.php?id=1322 Βότανα: Γλυκάνισο. Βότανα κατάλογος Diaita-express]
* ''Λεξικόν φυτολογικόν υπό Π.Γ.Γενναδίου, Αθήνα 1914''
* {{en}} {{citation |contribution=[[s:Encyclopædia Britannica, Ninth Edition/Anise|Anise]] |title=''[[s:Encyclopædia Britannica, Ninth Edition|''Encyclopædia Britannica'', 9th ed.]], [[s:Encyclopædia Britannica, Ninth Edition/Volume II|Vol.&nbsp;II]]'' |editor-last=Baynes |editor-first=Thomas Spencer |display-editors=0 |publisher=Charles Scribner's Sons |location=New York |date=1878 |ref={{harvid|EB|1878}} |pp=57–58 }}.
* {{en}} {{citation |contribution=[[s:1911 Encyclopædia Britannica/Anise|Anise]] |title=''[[s:1911 Encyclopædia Britannica|''Encyclopædia Britannica'', 11th ed.]], [[s:1911 Encyclopædia Britannica/Volume II|Vol.&nbsp;II]]'' |editor-last=Chisholm |editor-first=Hugh |editor2-last=Phillips |editor2-first=Walter Alison |display-editors=0 |publisher=Cambridge University Press |location=[[Cambridge, England|Cambridge]] |date=1911 |ref={{harvid|EB|1911}} |p=55}}.
{{clear}}
 
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
{{βικιλεξικό|γλυκάνισο|γλυκάνισο}}
* [http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/e/5/c/metadata-02-0000608.tkl]
 
 
{{Βότανα και Μπαχαρικά}}
{{Authority control}}
 
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Anise|oldid=705899393}}
 
[[Κατηγορία:Άνισο|Άνισο]]
[[Κατηγορία:Πιμπινέλλη]]
[[Κατηγορία:Σκιαδοφόρα]]
[[Κατηγορία:Βότανα]]
[[Κατηγορία:Αρωματικά φυτά]]
[[Κατηγορία:Μπαχαρικά]]
[[Κατηγορία:Βρώσιμα Σελινοειδή]]
[[Κατηγορία:Μεσογειακή χλωρίδα]]
[[Κατηγορία:Αφέψημα]]
[[Κατηγορία:Φαρμακευτικά φυτά της Αφρικής]]
[[Κατηγορία:Φαρμακευτικά φυτά της Ασίας]]
[[Κατηγορία:Φαρμακευτικά φυτά της Ευρώπης]]
[[Κατηγορία:Ινδικά καρυκεύματα]]