Πατριάρχης Ευγένιος Β΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
 
==Βιογραφία==
Γεννήθηκε περί το [[1780]] στη [[Φιλιππούπολη]]. Κατά τον Εμμανουήλ Γεδεών ήταν Βούλγαρος στην εθνότητα.<ref>Γεδεών, Ιστορία των του Χριστού πενήτων (1453-1913), Αθήνα, 1939: 39-40, αναφέρεται στο [https://www.academia.edu/8950532/_Bulgarian_Patriarchs_and_Bulgarian_Neophanariotes_continuities_and_discontinuities_in_the_Ecumenical_Patriarchate_during_the_age_of_Revolution_in_Michel_De_Dobbeleer_Stijn_Vervaet_Mis_understanding_the_Balkans._Essays_in_honour_of_Raymond_Detrez_Ghent_Academia_Press_2013_45-57 Stamatopoulos Dimitris, "Bulgarian Patriarchs and Bulgarian Neophanariotes: continuities and discontinuities in the Ecumenical Patriarchate during the age of Revolution" in Michel De Dobbeleer, Stijn Vervaet, (Mis)understanding the Balkans. Essays in honour of Raymond Detrez, Ghent: Academia Press 2013, 45-57.]</ref> κάτι που κατ’ άλλους δεν ευσταθεί .<ref>Χαμχούγιας Χρήστος, [http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/15409#page/1/mode/2up Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριος ΣΤ' ο Φουρτουνιάδης εν μέσω εθνικών και εθνοφυλετικών ανταγωνισμών], διδακτορική διατριβή, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), Θεολογική Σχολή, Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας, 2006, σελ. 20</ref> Ο καθ. Σταματόπουλος, δεχόμενος την βουλγαρική καταγωγή του Ευγενίου, θεωρεί ότι η κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης έκανε την Οθωμανική κυβέρνηση να επανεξετάσει το παλαιό μοντέλο διακυβέρνησης και να εισάγει βουλγαρόφωνους κληρικούς στο Οικουμενικό Πατριαρχείο καθώς και λαϊκούς με βουλγαρική προέλευση.<ref>Stamatopoulos D., σ. 45.[https://www.academia.edu/8950532/_Bulgarian_Patriarchs_and_Bulgarian_Neophanariotes_continuities_and_discontinuities_in_the_Ecumenical_Patriarchate_during_the_age_of_Revolution_in_Michel_De_Dobbeleer_Stijn_Vervaet_Mis_understanding_the_Balkans._Essays_in_honour_of_Raymond_Detrez_Ghent_Academia_Press_2013_45-57]</ref><br />
 
Είχε χαμηλή μόρφωση,<ref>«''...{{πολυτονικό|σχεδὸν ἀγράμματος, ἀλλὰ τολμηρὸς καὶ θρασὺς εἰς τὸ λέγειν}}...''». [http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/6/4/6/metadata-02-0000317.tkl&do=101179.pdf&pageno=5&pagestart=1&width=402&height=611&maxpage=80&lang=en Γεδεών Εμμ., Πατριαρχικής ιστορίας μνημεία, 1922, σ. 5-7]. Επαναλαμβάνεται στο [[Χρήστος Σαρτζετάκης]], [http://www.sartzetakis.gr/thesis/thema_eklisia.html Εκκλησιαστική διαμάχη και εθνικοί προβληματισμοί]</ref> αλλά ήταν επιβλητικός, ευλαβής και πολύ δραστήριος. Πάνω του ασκούσε ισχυρή επιρροή μια όμορφη γυναίκα της Κωνσταντινούπολης, η Ελένκω Εμφιετζήδενα. Αυτή η τολμηρή γυναίκα ασκούσε εξουσία στους επιζήσαντες άρχοντες και συμπατριώτες της λέγοντας «''εγώ είμαι το Γένος''», εννοώντας ότι κατηύθυνε τον ηγέτη του Γένους με τον ίδιο τρόπο που το έκαναν και οι παλαιοί Φαναριώτες. <ref>[http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/6/4/6/metadata-02-0000317.tkl&do=101179.pdf&pageno=5&pagestart=1&width=402&height=611&maxpage=80&lang=en Γεδεών, 1922, σ. 5-7.]</ref> Είχε διατελέσει μέγας πρωτοσύγκελος του Οικουμενικού θρόνου και λίγα χρόνια πριν την [[Ελληνική Επανάσταση του 1821]], το 1814 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης [[Πισιδία]]ς.
 
Με την έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης, όταν ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄ συνελήφθη και καθαιρέθηκε, ο Σουλτάνος ζήτησε επιτακτικά την άμεση εκλογή διαδόχου του, προκειμένου ο καθαιρεθείς να εκτελεστεί ως απλός κληρικός, και όχι ως Πατριάρχης, πράγμα που θα είχε διπλωματικές παρενέργειες. Κανένας όμως από τους τότε Μητροπολίτες της Συνόδου δεν τόλμησε να δεχθεί να θέσει υποψηφιότητα υπ' αυτές τις συνθήκες, εκτός από έναν, τον Ευγένιο. Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο, αν και ήταν έμπιστος του καθαιρεθέντος Πατριάρχη, παρεξηγήθηκε από πολλούς και η εκλογή του έγινε δεκτή με δέος.