Μοίρες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αφαίρεση (Βανδαλισμός;) |
Ἡ ψυχή παραμένει ἀκέραιη καί ἀμετάβλητη, ( Πλάτων ), συνεπῶς μετενσαρκώνετα σέ διαφορετικο σῶμα στήν ἐπαναγέννησή της. |
||
Γραμμή 13:
Στον [[Ησίοδος|Ησίοδο]] (στ. 217), όπως και στον Αισχύλο ([[Ευμενίδες]]), οι Μοίρες είναι κόρες της [[Νυξ|Νύχτας]]. Ο ίδιος Ησίοδος όμως τις παρουσιάζει σαν κόρες του Δία και της [[Θέμις|Θέμιδας]] σε άλλο σημείο (στ. 904). Στα ομηρικά έπη εμφανίζονται ως μία και μόνη: η «Αίσα ή Μοίρα», η οποία είναι σύνθρονη του Δία και δίνει σε κάθε θνητό το μερίδιό του από τις χαρές και τις λύπες, ορίζοντας έτσι το πεπρωμένο του. Η Μοίρα, η Αίσα, η Ειμαρμένη ή η [[Ανάγκη (μυθολογία)|Ανάγκη]], συμβαίνει κάποτε να θεωρούνται και αυτές ανώτερες των θεών. Ο Πίνδαρος προσθέτει στις τρεις Μοίρες την [[Τύχη (μυθολογία)|Τύχη]], για την οποία θεωρεί μάλιστα ότι έχει μεγαλύτερο κύρος.
Την αρχική τριάδα ξανασυναντούμε και αργότερα στον [[Πλάτωνας|Πλάτωνα]] που παρουσιάζει τις Μοίρες ως κόρες της θεάς Ανάγκης στο έργο του [[Πολιτεία του Πλάτωνα|Πολιτεία]], καθισμένες σε θρόνους, με χιτώνες λευκούς και στεφάνι στο κεφάλι, να συνοδεύουν με τη φωνή τους την αρμονία που βασιλεύει στις ουράνιες σφαίρες. Η Λάχεσις, κόρη της Aνάγκης, εμφανίζεται να έχει ένα ειδικό λειτούργημα στην [[Πολιτεία του Πλάτωνα]], Βιβλίο Χ - ο Μύθος του Ηρός - φέροντας στα «γόνατά της τις μοίρες και τα είδη ζωής », κατά την διάρκεια τελετής όπου οι ψυχές των νεκρών που πρόκειται να επιστρέψουν στη γη, καλούνται να διαλέξουν ανάμεσα τους, το πεπρωμένο τους για την μελλοντική τους
Η λέξη «μοίρα» βγαίνει από το αρχαίο ρήμα ''μείρομαι''= μοιράζω, είναι δηλαδή το «μερίδιο», το κομμάτι που παίρνει ο καθένας από τη μοιρασιά ενός όλου.
| |||