Δαυίδ Μαύρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Μαύρος ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του σταδιοδρομία σε μικρή ηλικία με την ομάδα του [[Ακράτητος Άνω Λιοσίων|Ακράτητου]] και εν συνεχεία μεταπήδησε στον [[Ηλυσιακός Αθλητικός Όμιλος|Ηλυσιακό]], όπου έπαιξε τρεις συνεχόμενες χρονιές (από το 1979-80 έως και το 1981-82), στη [[Β΄Εθνική ποδοσφαίρου αντρών|Β΄Εθνική]] αναδεικνυόμενος και τις τρεις πρώτος σε συμμετοχές της ομάδας αυτής (συνολικά 103 παρουσίες σε αγώνες πρωταθλήματος). Το καλοκαίρι του [[1982]] και ακριβώς την τελευταία ημέρα των μετεγγραφών ([[31 Ιουλίου]]) αποκτήθηκε από το [[Αιγάλεω Α.Ο.|Αιγάλεω]], το οποίο αναζητούσε έναν δυναμικό παίκτη για τη θέση του ανασταλτικού χαφ ύστερα από την αποχώρηση του [[Φραγκίσκος Μαρτίνος|Μαρτίνου]]. Κατέκτησε τον τίτλο του Νότιου Ομίλου της Β΄Εθνικής και συμμετείχε σε αγώνες της [[Ελληνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών|Α΄ Εθνικής]] με το Αιγάλεω, την επόμενη διετία. Την άνοιξη του [[1984]] ο Μαύρος συγκέντρωσε το ενδιαφέρον του [[ΠΑΟ]], αλλά ένας τραυματισμός του στους χιαστούς συνδέσμους είχε σαν αποτέλεσμα να μην ολοκληρωθεί η μετεγγραφή του. Λέγεται ότι ο τότε πρόεδρος του Παναθηναϊκού [[Γιώργος Βαρδινογιάννης]], εκτιμώντας το χαρακτήρα του παίκτη, του χάρισε τη χρηματική προκαταβολή που του είχε δώσει, όταν ο Μαύρος τον επισκέφτηκε στο γραφείο του για να του την επιστρέψει {εκρεμεί παραπομπή}. Στην ομάδα της Δυτικής Αθήνας έμεινε μέχρι και το καλοκαίρι του [[1989]] (μεσολάβησαν και 6 μήνες που έπαιξε στον Παναιγιάλειο), συμπληρώνοντας 151 συμμετοχές και 14 τέρματα. Ακολούθως μεταπήδησε στον Ακράτητο με τον οποίο αγωνίστηκε στη Δ' Εθνική για τέσσερις συνεχόμενες περιόδους (1989-1993) ενώ τη τελευταία σαιζόν είχε το ρόλο του παίκτη και προπονητή για δύο μηνες στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος στα 37 του χρόνια.Τελικά έκλεισε την καριέρα του στον Εθνικό Πανοράματος Φυλής, ως παίκτης-προπονητής. Διακρινόταν για το παθιασμένο παιχνίδι του.

 

 

'''ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ'''