Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ignoto (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 102:
Καθώς η [[Ρωμαϊκή αυτοκρατορία]] επεκτεινόταν, έφθασε σε ένα σημείο όπου η κεντρική κυβέρνηση στη [[Αρχαία Ρώμη|Ρώμη]] δεν μπορούσε να διοικεί αποτελεσματικά τις μακρινές επαρχίες. Οι επικοινωνίες και οι μεταφορές ήταν ιδιαζόντως προβληματικές - δεδομένης της αχανούς έκτασης της αυτοκρατορίας. Κάθε είδηση για εισβολή, εξέγερση, φυσική καταστροφή, ή έξαρση επιδημίας μεταφερόταν με πλοίο ή με τους έφιππους του δημόσιου ταχυδρομείου (cursus publicus), συχνά απαιτώντας πολύ χρόνο για να φθάσει στη Ρώμη και για να γνωστοποιηθούν οι διαταγές της Ρώμης στην επαρχία προέλευσης. Γι' αυτό τον λόγο, οι επαρχιακοί [[Ρωμαίος Κυβερνήτης|κυβερνήτες]] είχαν [[ντε φάκτο]] εξουσία στο όνομα της Ρωμαϊκής δημοκρατίας.
 
Πριν την ίδρυση της Αυτοκρατορίας, τα εδάφη της [[Ρωμαϊκή Δημοκρατία|Ρωμαϊκής Δημοκρατίας]] είχαν διαιρεθεί μεταξύ των μελών της [[Δεύτερη Τριανδρία|Δεύτερης Τριανδρίας]]: τον [[Μάρκος Αντώνιος|Μάρκο Αντώνιο]], τον [[Αύγουστος|Οκταβιανό]] και τον [[Μάρκος Αιμίλιος Λέπιδος (Β' Τριανδρία)|Μάρκο Αιμίλιο Λέπιδο]]. Ο Αντώνιος έλαβε τις επαρχίες στην Ανατολή: την [[AchaeaΑχαΐα Province|Achaea]](δηλ. την Πελοπόννησο και μέρος της Στερεάς και Θεσσαλίας), την [[Ρωμαϊκή επαρχία της Μακεδονίας|Μακεδονία]] και την [[Ήπειρος (γεωγραφία)|Ήπειρο]] (περίπου τη σύγχρονη [[Ελλάδα]] και την [[Π.Γ.Δ.Μ.|Σλαβομακεδονίαπρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας]]), την [[Βιθυνία]], τον [[Πόντος|Πόντο]] και την [[Ασία (Ρωμαϊκή επαρχία)|Ασία]] (περίπου τη σύγχρονη [[Τουρκία]]), την [[Συρία]], την [[Κύπρος|Κύπρο]], και την [[Κυρηναϊκή]]. Αυτές οι περιοχές είχαν προηγουμένως κατακτηθεί από τον [[Αλέξανδρος ο Μέγας|Αλέξανδρο τον Μέγα]]· έτσι, μεγάλο μέρος της [[αριστοκρατία]]ς ήταν Ελληνικής καταγωγής. Όλη η περιοχή, ειδικά οι μεγάλες πόλεις, είχαν ευρέως αφομοιωθεί στον Ελληνικό πολιτισμό, με τα [[Ελληνιστική Κοινή|Ελληνικά]] συχνά να λειτουργούν ως η [[lingua franca]].
[[Image:Western Roman Empire.png|thumb|250px|left| Η Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία στη μεγαλύτερή της έκταση το 395 μ.Χ ]]
Ο Οκταβιανός έλαβε τις Ρωμαϊκές επαρχίες της Δύσης: την [[Italia (Roman province)|Italia]] (τη σύγχρονη [[Ιταλία]]), την [[Γαλατία]] (σύγχρονη [[Γαλλία]]), την [[Gallia Belgica]] (μέλη του σύγχρονου [[Βέλγιο|Βελγίου]], των [[Κάτω Χώρες|Κάτω Χωρών]] και του [[Λουξεμβούργο]]υ), και την [[Hispania]] (σύγχρονη [[Ισπανία]] και [[Πορτογαλία]]). Αυτές οι περιοχές επίσης περιελάμβαναν Ελληνικές και Καρχηδονιακές αποικίες στις παράκτιες περιοχές, αν και τα [[Κέλτες|Κελτικά]] φύλα όπως οι [[Γαλάτες]] και οι [[Κελτίβηρες]] ήταν πολιτιστικά κυρίαρχα. Ο Λέπιδος έλαβε την ελάσσονα επαρχία της [[Επαρχία Αφρικής|Αφρικής]] (περίπου η σύγχρονη [[Τυνησία]]). Ο Οκταβιανός σύντομα πήρε την Αφρική από τον Λέπιδο, ενώ προσέθεσε την [[Σικελία (επαρχία)|Σικελία]] (σύγχρονη [[Σικελία]]) στις κτήσεις του.