Θράκη (διαμέρισμα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 62.169.203.30 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρή...
Γραμμή 225:
==Η μουσουλμανική μειονότητα και οι παλιννοστούντες==
{{κύριο|Μουσουλμανική μειονότητα Δυτικής Θράκης}}
Η μουσουλμανική μειονότητα που κατοικεί στη Θράκη είναι κατά βάση θρησκευτική και όχι εθνική μειονότητα. Αποτελείται από ΤουρκοφανείςΤούρκους, [[Πομάκοι|Πομάκους]] και [[Ρομά]] (Αθίγγανους). Στο νομό Ξάνθης κατοικούν περίπου 42.000 μουσουλμάνοι, από τους οποίους 11.000 είναι Τούρκοι, 25.000 είναι Πομάκοι και 6.000 είναι Ρομά. Στο νομό Ροδόπης, οι μουσουλμάνοι ανέρχονται σε 67.000, υπερτερώντας αριθμητικά των χριστιανών, που δεν ξεπερνούν τις 51.000. Από αυτούς 46.000 είναι τουρκικής καταγωγής, 12.000 είναι Πομάκοι και 9.000 Ρομά. Τέλος, στο νομό Έβρου οι μουσουλμάνοι ανέρχονται σε 11.000, από τους οποίους 2.000 είναι Τούρκοι, 2.000 Πομάκοι και οι υπόλοιποι Ρομά.
 
Οι Τούρκοι, που αποτελούν και το μεγαλύτερο μέρος της μουσουλμανικής μειονότητας, άρχισαν να εγκαθίστανται στη Θράκη τον 14ο-15ο αι., στη θέση των χριστιανών που εγκατέλειπαν τις πόλεις και μετακινούνταν προς τα ορεινά. Επίσης, προέρχονται από εθελοντικούς αλλά και υποχρεωτικούς εξισλαμισμούς, που πραγματοποιούνταν ως τον 18ο αι. Οι περισσότεροι ήταν [[μπεκτασήδες δερβίσηδες]] και όχι [[σουνίτες]] στο θρήσκευμα και δεν διατηρούσαν καλές σχέσεις με την [[Υψηλή Πύλη]]. Εξαιρέθηκαν από την ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας το [[1922]], σε αντάλλαγμα για την παραμονή των Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη και στα νησιά [[Ίμβρος|Ίμβρο]] και [[Τένεδος|Τένεδο]].
Γραμμή 233:
Σύμφωνα με τα άρθρα 37-45 της [[Συνθήκη της Λωζάνης|Συνθήκης της Λωζάνης]], η Ελλάδα και η Τουρκία οφείλουν να σέβονται τα δικαιώματα των μειονοτικών πληθυσμών και να κατοχυρώνουν τη θρησκευτική, γλωσσική και πολιτιστική τους ελευθερία, καθώς και το δικαίωμά τους στην ιδιοκτησία.
 
Στη Θράκη ζουν μόνιμα και δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, στη συντριπτική πλειοψηφία τους ελληνικής καταγωγής, που ήρθαν στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του 1990, μετά την κατάρρευση της [[Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών|Σοβιετικής Ένωσης]] και το ξέσπασμα των εθνικιστικών συγκρούσεων στον Καύκασο. Πρόκειται για Έλληνες που είχαν εγκατασταθεί στα παράλια του Εύξεινου Πόντου και στις μεγάλες πόλεις της Ρωσίας τον 18ο και 19ο αι., καθώς και για Έλληνες [[Πόντιοι|ποντιακής καταγωγής]], οι οποίοι εγκατέλειψαν τη Μικρά Ασία το [[1918]] και το [[1922]] και εγκαταστάθηκαν στην περιοχή του Καυκάσου. Αρκετοί από αυτούς είχαν εξοριστεί στη [[Σιβηρία]] από τον [[Ιωσήφ Στάλιν]], επανήλθαν στις εστίες τους κατά τη δεκαετία του 1970, και 20 χρόνια μετά βρέθηκαν στα διασταυρούμενα πυρά [[Γεωργία|Γεωργιανών]], Οσέτων, [[Αμπχαζία|Αμπχαζίων]] και [[Δημοκρατία της Ινγκουσετίας|Ινγκουσέτων]]. Οι υπόλοιποι, που ζούσαν στις μεγάλες πόλεις της Ρωσίας, έχοντας πληγεί από την κατάρρευση του "υπαρκτού σοσιαλισμού" και την οικονομική δυσπραγία, προτίμησαν να μεταναστεύσουν στην Ελλάδα.
 
==Πανίδα==