Τομσκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
προσθήκη πλαισίου |
||
Γραμμή 1:
{{coord|56.5|84.97|type:city(488000)|format=dms|display=title}}
{{Πόλη
| Πόλη = Τομσκ
| Έμβλημα = Tomsk city coat of arms.png
| Σημαία = Tomsk city flag.png
| Χάρτης =
| Εικόνα = Томск (коллаж).png
| Λεζάντα =
| Χώρα = {{RUS}}
| Περιφέρεια = [[Περιφέρεια Τομσκ]]
| Νομός =
| Πληθυσμός = 524.669<ref name="2010Census">{{ru-pop-ref|2010Census}}</ref>
| Απογραφή = 2010
| Έκταση = 297,2
| Υψόμετρο = 80
| ΤαχυδρομικόςΚωδικός = 634xxx
| Δήμαρχος =
| Ιστοσελίδα = [http://www.admin.tomsk.ru/ Επίσημη ιστοσελίδα]
}}
[[Αρχείο:TSU-2004-19924.jpg|200px|thumb|Το πανεπιστήμιο του Τομσκ]]
Το '''Τομσκ''' ([[Ρωσική γλώσσα|
Είκοσι χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Τομσκ βρίσκεται το [[Σέβερσκ]], όπου γίνεται παραγωγή/επεξεργασία [[πλουτώνιο|πλουτωνίου]] και εμπλουτισμός [[ουράνιο|ουρανίου]]. Μαζί οι δύο αυτές πόλεις συγκροτούν ένα από τα σπουδαιότερα βιομηχανικά και ενεργειακά κέντρα της Ρωσίας πέραν των [[Ουράλια Όρη|Ουραλίων]].
== Ιστορία ==
Το Τομσκ ιδρύθηκε σε [[Τάταροι|ταταρικό]] έδαφος από διακόσιους [[Κοζάκοι|Κοζάκους]] το [[1604]], κατόπιν διαταγής του [[τσάρος|τσάρου]] [[Μπαρίς Γκοντουνόβ|Μπoρίς Γκοντουνόφ]], με ορμητήριο ένα ξύλινο φρούριο που οι εποικιστές έχτισαν στην όχθη του ποταμού [[Tομ]]. Διακόσια χρόνια αργότερα, το [[1804]], η πόλη είχε αναπτυχθεί τόσο που έγινε πρωτεύουσα ''Γκοβερνοράτου '' - μιας αχανούς διοικητικής περιφέρειας, η οποία συμπεριελάμβανε εδάφη που σήμερα απλώνονται στις [[Διοικητική διαίρεση της Ρωσίας|περιφέρειες]] [[Περιφέρεια Νοβοσιμπίρσκ|Νοβοσιμπίρσκ]], [[Περιφέρεια Κεμέροβο|Κεμέροβο]], [[Κράι Κρασνογιάρσκ|Κρασνογιάρσκ]] και [[Κράι Αλτάι|Αλτάι]], καθώς και στο ανατολικό [[Καζακστάν]].
Στα μέσα του 19ου αιώνα, το Τομσκ μαρτυράται πως διέθετε οκτώ εκκλησίες και πενήντα πέτρινα κτήρια. Το [[1873]] ιδρύθηκε εκεί το πρώτο βιβλιοπωλείο και η πρώτη δημόσια βιβλιοθήκη σε ολόκληρη τη Σιβηρία, το [[1880]] πανεπιστήμιο και το [[1896]] τεχνολογικό ινστιτούτο (το σημερινό πολυτεχνικό πανεπιστήμιο). Με την είσοδο του
Στην ακμή συνέβαλε και το γεγονός ότι η πόλη χρησιμοποιήθηκε (μεταξύ άλλων) ως τόπος εκτόπισης για πολιτικούς αντιπάλους του τσαρικού καθεστώτος - οι εξόριστοι ήταν συνήθως προοδευτικοί άνθρωποι και έφερναν μαζί τους νέες ιδέες από την [[Ευρώπη]], οι οποίες δύσκολα θα έφθαναν με άλλον τρόπο στο μακρινό Τομσκ. Ανάμεσά τους βρέθηκαν ο [[Δεκεμβριστές|δεκεμβριστής]] [[Γαβριήλ Μπάτενκοβ|Μπάτενκοβ]], ο [[Αναρχισμός|αναρχικός]] [[Μιχαήλ Μπακούνιν|Μπακούνιν]], ο [[Φιλελευθερισμός|φιλελεύθερος]] [[Κωνσταντίν Στανιουκόβιτς|Στανιουκόβιτς]], ο [[Ναρόντνικοι|ναρόντνικος]] [[Βλαντιμίρ Κορολένκο|Κορολένκο]]. Υπολογίζεται ότι κάποια στιγμή στα τέλη του 19ου αιώνα, αυτή η κατηγορία πολιτών αντιστοιχούσε στο 1/5 των κατοίκων του Γκοβερνοράτου.
Τα πρωτεία του Τομσκ στη Σιβηρία χάθηκαν στη δεκαετία του [[1890]] με την κατασκευή του [[Υπερσιβηρικός Σιδηρόδρομος|Υπερσιβηρικού]]. Μολονότι διέθετε σύνδεση με τη νέα σιδηροδρομική γραμμή, δεν κατάφερε να ανταγωνισθεί το Νοβονικολάγιεβσκ (νυν [[Νοβοσιμπίρσκ]]) που χτίστηκε αποκλειστικά για να παίξει το ρόλο του βασικού συγκοινωνιακού - εμπορικού κόμβου στην ευρύτερη περιοχή. Από τότε η πόλη ζει στη σκιά του Νοβοσιμπίρσκ, παραμένει όμως ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά και βιομηχανικά κέντρα της Σιβηρίας.
== Παραπομπές ==
{{παραπομπές}}
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
| |||