Εκστρατεία του Καυκάσου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 132:
==Φωτοθήκη==
<gallery caption="Στρατιωτικές δυνάμεις εμπλεκόμενες στην Εκστρατεία του Καυκάσου" widths="100px" perrow="5">
Image:Sarikam.jpg|1914, [[Ρωσική Στρατιά Καυκάσου (Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος)|Ρωσική Στρατιά Καυκάσου]] στο [[
Image:Staff of armenian volunteers 1914.png|1914, διοίκηση των [[Αρμενικές εθελοντικές μονάδες|Αρμενικών εθελοντικών μονάδων]] με τους [[Κίτσο]] (Khetcho), [[Ντρασταμάτ Καναγιάν|Ντρο]] και [[Καρέκιν Παστερμαντζιάν|Άρμεν Γκάρο]]
Image:Battle Sarikamis winter gear.png|1914, στρατιώτες της 3ης Οθωμανικής Στρατιάς με χειμερινή εξάρτηση κατά την [[Μάχη του Σαρίκαμις]]
Image:World War I Caucasus Campaign -memory.loc.gov.png|1915, στρατεύματα του κουρδικού ιππικού
</gallery>
== Επιχειρήσεις ==
===1914===
[[File:Ofensiva Bergman.png|thumb|350px|Μάχες του 1914]]
Την 1η Νοεμβρίου 1914, με την [[Επίθεση του Μπέργκμαν]], οι Ρώσοι πέρασαν πρώτοι τα σύνορα. Σχεδίαζαν να καταλάβουν το [[Ντογιουμπεηαζίτ]] και το [[Κιοπρούκιοϊ]].<ref name="Pollard"/> Η επίσημη ρωσική κήρυξη πολέμου στην [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]] ήρθε στις 2 Νοεμβρίου 1914. Η δύναμη η οποία διατέθηκε για την επίτευξη του στόχου αυτού ήταν 25 τάγματα πεζικού, 37 μονάδες ιππικού και 120 πυροβόλα όπλα (όπλα πυροβολικού). Αναπτύχθηκε σε δύο πτέρυγες. Στη δεξιά πτέρυγα, το Α’ Ρωσικό Σώμα (Ι Ρωσικό Σώμα ή 1ο Ρωσικό Σώμα) διέσχισε τα σύνορα και μετακινήθηκε από το [[Σαρίκαμις]] προς την κατεύθυνση του [[Κιοπρούκιοϊ]],<ref>“[http://tvxs.gr/news/biblio/imerologio-enos-stratioti-1918-1922 Η ιστορία ενός στρατιώτη (1918-1922)]”, 16/10/2014, απόσπασμα από το βιβλίο του Χρήστου Καραγιάννη, “Η ιστορία ενός στρατιώτη (1918-1922). Μια συγκλονιστική μαρτυρία για τις ελληνικές εκστρατείες”, επιμέλεια - σχολιασμός: Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής, εκδόσεις: “Κέδρος“, Αθήνα 2013, στην ιστοσελίδα tvxs.gr</ref><ref>“[http://archive.apan.gr/gr/data/Archived-Item/1528 Γέφυρα του Τσομπάν κοντά στο Πασινλέρ]”, από την ιστοσελίδα: archive.apan.gr</ref> όπου και έφτασε στις 4 Νοεμβρίου. Από την αριστερή πλευρά, το Δ’ Ρωσικό Σώμα (IV Ρωσικό Σώμα ή 4ο Ρωσικό Σώμα) μεταφέρθηκε από το [[Γιερεβάν]] προς τις πεδιάδες του [[Πασινλέρ]] ( Pasinler Plains). Ο διοικητής της [[Τρίτη στρατιά (Οθωμανική Αυτοκρατορία)|3ης Οθωμανικής Στρατιάς]], ο [[Χασάν Ιζέτ Πασάς]] (Hasan Izzet Pasha) ήταν κατά μιας επιθετικής ενέργειας μέσα στις σκληρές συνθήκες του χειμώνα. Το σχέδιο του ήταν να παραμείνει σε άμυνα και να ξεκινήσει μια αντεπίθεση σε σωστότερο χρόνο. Παρακάμφθηκε, όμως, από τον Υπουργό Πολέμου Ενβέρ Πασά. Έτσι στις 7 Νοεμβρίου, η [[Τρίτη στρατιά (Οθωμανική Αυτοκρατορία)|3η Οθωμανική Στρατιά]] άρχισε την επίθεσή της, με τη συμμετοχή του ΙΑ’ Οθωμανικού Σώματος (XI Οθωμανικό Σώμα ή 11ο Οθωμανικό Σώμα) και μονάδες ιππικού. Η οθωμανική δύναμη αυτή υποστηριζόταν από ένα κουρδικό σύνταγμα. Το οθωμανικό ιππικό απέτυχε να εκτελέσει την κύκλωση των ρωσικών δυνάμεων ενώ και το κουρδικό σύνταγμα αποδείχθηκε αναξιόπιστο. Οι Ρώσοι κέρδισαν έδαφος μετά την απόσυρση των 18ης και 30ης Οθωμανικών Μεραρχιών. Παρόλα αυτά οι οθωμανικές δυνάμεις κατάφεραν να διατηρήσουν τις θέσεις τους στο [[Κιοπρούκιοϊ]]. Έως τις 12 Νοεμβρίου, το Θ’ Οθωμανικό Σώμα ( IX Οθωμανικό Σώμα ή 9ο Οθωμανικό Σώμα) με επικεφαλής τον [[Αχμέτ Φεβζί Πασάς|Αχμέτ Φεβζί Πασά]] (Ahmet Fevzi Big Pasha) θα ενισχύσει το ΙΑ’ Οθωμανικό Σώμα (XI Οθωμανικό Σώμα ή 11ο Οθωμανικό Σώμα) στην αριστερή πλευρά του. Η [[Τρίτη στρατιά (Οθωμανική Αυτοκρατορία)|3η Οθωμανική Στρατιά]] άρχισε να απωθεί τους Ρώσους προς τα πίσω με την υποστήριξη του ιππικού. Το 3ο Σύνταγμα Πεζικού κατάφερε να εισβάλει στο [[Κιοπρούκιοϊ]] μετά την [[Επίθεση των Αζάπ]] (Azap Offensive, [[Αζάπ]], Azap, ή Asappes ή Asappi) μεταξύ 17-20 Νοεμβρίου. Μέχρι το τέλος του Νοεμβρίου, το μέτωπο είχε σταθεροποιηθεί με τους Ρώσους να παραμένουν προσκολλημένοι σε έναν εξέχοντα άξονα κατά μήκους 25 χιλιομέτρων στα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, μεταξύ του Ερζερούμ και του Σαρίκαμις. Η ρωσική επιτυχία οφειλόταν και στο επώμισμα της επίθεσης, προς τα νότια, στους Αρμένιους εθελοντές που υπήρξαν αποτελεσματικοί και κατέλαβαν το [[Καρακιοσέ]] ή [[Άγκρι]] (Karaköse ή Ağrı) και [[Ντογιουμπεηαζίτ]],<ref name="Erikson54">{{cite book |last=Erickson |first=Edward J. |year=2001 |title=[[Ordered to Die: A History of the Ottoman Army in the First World War]] |location=Westport |publisher=[[Greenwood Publishing Group|Greenwood]] |isbn=0-313-31516-7 |page=54 }}</ref> το οποίο γειτνίαζε στα βόρεια με την επαρχία του Βαν. Οι οθωμανικές απώλειες ήταν μεγάλες: 9.000 άνδρες σκοτώθηκαν, 3.000 αιχμαλωτίσθηκαν ενώ υπήρξαν και 2.800 λιποτάκτες.
Κατά τη διάρκεια του Δεκεμβρίου ο τσάρος [[Νικόλαος Β΄ της Ρωσίας]] επισκέφθηκε διάφορες περιοχές στο μέτωπο της Εκστρατείας του Καυκάσου. Ο καθηγούμενος της [[Αρμενική Αποστολική Εκκλησία|Αρμενικής Αποστολικής Εκκλησίας]], μαζί με τον πρόεδρο του [[Αρμενικό Εθνικό Συμβούλιο (1917—1918)|Αρμενικού Εθνικού Συμβουλίου της Τυφλίδας]], [[Αλεξάντερ Χατισιάν]] (Alexander Khatisian) τον υποδέχτηκαν:
{{quote|«Από όλες τις χώρες οι Αρμένιοι έχουν σπεύσει να εισέλθουν στις τάξεις του ένδοξου ρωσικού στρατού και με το αίμα τους να υπηρετήσουν τη νίκη του ρωσικού στρατού ... Ας αφεθεί η ρωσική σημαία να κυματίσει ελεύθερα πάνω από τα Δαρδανέλια και το Βόσπορο, ας αφεθεί η θέληση των λαών που υπομένουν κάτω από τον τουρκικό ζυγό να λάβουν την ελευθερία. Ας αφεθεί ο αρμενικός λαός της Τουρκίας που έχει υποστεί για την πίστη του Χριστού να λάβει ανάσταση για μια νέα ελεύθερη ζωή ...<ref>{{cite book |first=Ezel Kural |last=Shaw |title=History of the Ottoman Empire and Modern Turkey |location=New York |publisher=Cambridge University Press |year=1977 |isbn=0-521-21280-4 |pages=314–315 }}</ref> |[[Νικόλαος Β΄ της Ρωσίας]]}}
Στις 15 Δεκεμβρίου, 1914 πριν την [[Μάχη του Αρνταχάν]], η πόλη κατελήφθη. Ήταν μια επιχείρηση που είχε επικεφαλής τον [[Γερμανό]] τότε αντισυνταγματάρχη [[Αύγουστος Στανγκ|Άύγουστο Στανγκ Μπέη]] (Major August Stange Bey). Η αποστολή του αποσπάσματος του Στανγκ Μπέη ήταν να διεξαγάγει ιδιαίτερα ορατές επιχειρήσεις για να αποσπά την προσοχή από τις ρωσικές μονάδες και να “κεντρίζει”. Η αρχική του πρόθεση ήταν να επιχειρεί στην περιοχή του [[Κορόκ]] (Chorok ή Tchorokh, Çoruh River, ποταμός [[Άκαμψις]]). Η μονάδα του ουσιαστικά επικουρείτο από τους εξεγερμένους [[Άζαροι|Αζάρους]] (Adjars ή Adjarians) της περιοχής (σήμερα η [[Αζαρία]] της [[Γεωργία|Γεωργίας]], οι οποίοι κατέλαβαν το δρόμο. Αργότερα ο Ενβέρ Πασάς τροποποίησε το αρχικό σχέδιο προς υποστήριξη της [[Μάχη του Σαρίκαμις|Μάχης του Σαρίκαμις]],<ref>{{cite book |first=Spencer |last=Tucker |title=The European Powers in the First World War: An Encyclopedia |location=New York |publisher=Garland |year=1996 |isbn=0-8153-0399-8 |page=174 }}</ref> διατάσοντας να αποκοπεί η ρωσική γραμμή τροφοδοσίας και υποστήριξης στο μέτωπο Σαρίκαμις - Καρς. Την 1η Ιανουαρίου, η μονάδα του Στανγκ Μπέη βρισκόταν στο Αρνταχάν.
Στις 22 Δεκεμβρίου 1914, κατά τη [[Μάχη του Σαρίκαμις]], η [[Τρίτη στρατιά (Οθωμανική Αυτοκρατορία)|3η Οθωμανική Στρατιά]] έλαβε εντολή να προχωρήσει προς το [[Καρς]]. Κατά αντίκρυ της 3ης Οθωμανικής Στρατιάς ο κυβερνήτης [[Ιλλαρίων Ιβάνοβιτς Βοροντσόφ-Ντασχκόφ]] σχεδίαζε να τραβήξει πίσω στο Καρς την [[Ρωσική Στρατιά Καυκάσου (Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος)|Ρωσική Στρατιά Καυκάσου]], αλλά ο στρατηγός [[Νικολάι Γιουντένιτς]] αγνόησε τις επιθυμίες του. Έμεινε για να υπερασπιστεί το Σαρίκαμις. Ο Ενβέρ Πασάς ανέλαβε προσωπικά τη διοίκηση της 3ης Οθωμανικής Στρατιάς και την διέταξε σε μάχη εναντίον των ρωσικών στρατευμάτων.
==Δείτε επίσης==
| |||