Γεώργιος Βλάχος (δημοσιογράφος): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ελληνικά εισαγωγικά αντί αγγλικών
Γραμμή 5:
Γιος του συγγραφέα Άγγελου Βλάχου, γεννήθηκε στην [[Αθήνα]] το 1886. Απόφοιτος της [[Νομική Σχολή Αθηνών|Νομικής Σχολής]] του [[ΕΚΠΑ|Πανεπιστημίου Αθηνών]], αρχικά εργάστηκε ως τμηματάρχης στην [[Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος|Εθνική Τράπεζα]], ενώ το 1914 εξέδωσε το λογοτεχνικό περιοδικό «''Παναθήναια''».<ref name="ReferenceA">Εγκυκλοπαίδεια Υδρία-Cambridge-Ήλιος, λήμμα Γεώργιος Βλάχος</ref> Έγραψε επίσης και διάφορα θεατρικά έργα.
 
Το 1919 εξέδωσε την «''[[Η Καθημερινή|Καθημερινή]]''», που γρήγορα εξελίχθηκε στην σημαντικότερη εφημερίδα της αντιβενιζελικής παράταξης.<ref name="ReferenceA"/> Στις 14 και 17 Αυγούστου 1922 με δύο άρθρα του ("«Οίκαδε"» και "«Πομερανοί"») στην Καθημερινή, κατ' εντολή του Γούναρη (όπως δήλωσε αργότερα), υποστήριξε την εσπευσμένη επιστροφή της ΣτρατειάςΣτρατιάς Μικράς Ασίας στην Ελλάδα, αδιαφορώντας για τους εκεί ελληνικούς πληθυσμούς. Για αυτά τα δύο άρθρα κατηγορήθηκε από τους Βενιζελικούςβενιζελικούς ότι υπέσκαψε το ηθικό των μαχόμενων τμημάτων και συντέλεσε στην κατάρρευση του μετώπου.<ref>Μαυρογορδάτος: "1915, Ο εθνικός διχασμός, (2015) εκδ. Πατάκης, σελ. 228-29</ref>
 
Στα ταραγμένα χρόνια του μεσοπολέμου, ο Βλάχος υποστήριζε ότι η αρμονική ενσωμάτωση των λεγόμενων «''Νέων Χωρών''» στο ελληνικό κράτος θα γινόταν εφικτή μόνο με παραχώρηση δικαιωμάτων σε μειονοτικούς πληθυσμούς όπως οι Εβραίοι της [[Θεσσαλονίκη]]ς, οι Μουσουλμάνοι της [[Δυτική Θράκη|Δυτικής Θράκης]] και οι Σλαβόφωνοι της [[Φλώρινα]]ς και της [[Καστοριά]]ς, θέση ριζικά αντίθετη από αυτή των βενιζελικών που πίστευαν στην ανταλλαγή πληθυσμών και την ομογενοποίηση της Βόρειας Ελλάδας με την συστηματική καλλιέργεια ελληνικού εθνικού φρονήματος. Η υιοθέτηση τέτοιων θέσεων από τον Βλάχο και την «''Καθημερινή''» ήταν εν πολλοίς αναπόφευκτη, καθώς οι προσφυγικοί πληθυσμοί της Βόρειας Ελλάδας υποστήριζαν φανατικά τον Βενιζέλο.
 
Η Καθημερινή στήριξε το 1936 την υπηρεσιακή κυβέρνηση του [[Ιωάννης Μεταξάς|Ιωάννη Μεταξά]], όσοκαθώς και τη [[Δικτατορία της 4ης Αυγούστου]] αργότερα.
 
Στις 8 Μαρτίου 1941 δημοσιεύτηκε στην «''Καθημερινή''» η «''ανοικτή επιστολή προς τον Αδόλφο Χίτλερ''» του Γ. Βλάχου, που θεωρείται από τα σπουδαιότερα δημοσιογραφικά κείμενα της περιόδου.<ref name="ReferenceA"/>