Ιωάννης Ζίγδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 11:
=== Ως οικονομολόγος ===
Από τον Ιούνιο του 1944 μέχρι τα τέλη του [[1947]] υπηρέτησε στο διεθνές προσωπικό της UNRRA, στην αρχή στο Λονδίνο και κατόπιν στην Αθήνα. Από την τελευταία αυτή θέση, ως πρόεδρος της μεγάλης Επιτροπής Τεχνικών και Οικονομολόγων, κατάρτισε το πρώτο μακροπρόθεσμο πρόγραμμα για τον εξηλεκτρισμό και την εκβιομηχάνιση της Ελλάδας. Το πρόγραμμα αυτό ήταν η αφετηρία της ίδρυσης της [[Δ.Ε.Η.]] και της συστηματικής στροφής προς την εκβιομηχάνιση της χώρας στα πλαίσια των εργασιών της Επιτροπής αυτής, εκδόθηκε μια σειρά έργων με πρώτο "[[Ο Ορυκτός Πλούτος της Ελλάδος]]"<ref>«[
Το [[1948]] κλήθηκε από την ελληνική Κυβέρνηση στην Ελλάδα, ως Διευθύνων Σύμβουλος του Ανώτατου Συμβουλίου Ανασυγκροτήσεως (Α.Σ.Α.). Παραιτήθηκε, όμως, λίγους μήνες αργότερα, γιατί η Ειδική Οικονομική Αποστολή, που στάλθηκε στο Παρίσι, για να συμμετάσχει στη Συνδιάσκεψη για τον καταρτισμό του [[σχέδιο Μάρσαλ|σχεδίου Μάρσαλ]], αρνήθηκε να υποβάλει το Πρόγραμμα ανασυγκρότησης, που είχε ως βάση την εκβιομηχάνιση και τον εξηλεκτρισμό της χώρας, και όχι την προαγωγή της σε "...λαχανόκηπο της Ευρώπης", όπως ήθελε η τότε ηγέτιδα τάξη αλλά και η ίδια η Κυβέρνηση. Επακολούθησε ένα πολύμηνο ταξίδι στην Αφρική, για τη μελέτη της οικονομικής κατάστασης στην [[Αιθιοπία]] και την [[Κένυα]], όπου υπήρχαν μεγάλες ελληνικές παροικίες.
Γραμμή 56:
Υπήρξε εμπνευστής της συγκρότησης των δύο Επιτροπών "Αποκατάστασης της Δημοκρατικής Νομιμότητας", που οργάνωσαν τον αγώνα κατά του Δημοψηφίσματος του Παπαδόπουλου στις [[29 Ιουλίου]] 1973. Η Τριμελής Επιτροπή, η οποία εκπροσώπησε τον πολιτικό κόσμο, απαρτίστηκε από τους [[Παναγιώτης Κανελλόπουλος|Π. Κανελλόπουλο]], [[Γεώργιος Μαύρος|Γ. Μαύρο]] και Ι. Ζίγδη.
Τον Μάρτιο του 1974, απογοητευμένος από την απόδοση του αγώνα στη Ελλάδα, διέφυγε στο Λονδίνο. Ύστερα από λίγες μέρες, κατόπιν πρόσκλησης της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του [[Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών|Κογκρέσου των Η.Π.Α.]], μετέβη στην [[Ουάσιγκτον]], όπου μίλησε για την "ελληνική" πολιτική των Η.Π.Α. Η ομιλία του<ref>"[http://repository.edik-archives.gr/content/documentfiles/8/00863/006_ocr.pdf Hearing of John Zighdis on American policy toward Greece]", US Government Printing Office, Washington 1974</ref>, που αποκάλυψε την ευθύνη της αμερικανικής κυβέρνησης για την επιβολή και διατήρηση της ελληνικής χούντας στην εξουσία και για τον κίνδυνο, που προκαλούσε όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την Κύπρο, αλλά γενικότερα για την παγκόσμια ειρήνη, έκανε εξαιρετική εντύπωση. Η δραστηριότητα του στην Αμερική επέτεινε τη μήνη του καθεστώτος των Αθηνών, που τον παρέπεμψε και πάλι στο Στρατοδικείο. Την επομένη της Συνεδρίασης του "Συμβουλίου Ασφαλείας" στη Νέα Υόρκη, την 21η Ιουλίου 1974, απηύθυνε προς τους Έλληνες αξιωματικούς την περίφημη έκκληση από την "[[Ντόιτσε Βέλλε]]" για κατάλυση της δικτατορίας εντός 24 ωρών, "αν δεν ήθελαν να είναι οι νεκροθάφτες του Έθνους".
Ιστορικές θα μείνουν οι φράσεις του της περιόδου της Δικτατορίας:
"Θα ζήσω και εκατό χρόνια ακόμη, αν χρειαστεί, για την αποκατάσταση της δημοκρατίας" (Έκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών, 1η Απριλίου 1970).
"Θα γυρίσω ελευθερωτής, πολύ ταχύτερα απ' ό,τι περιμένετε" (Απάντηση στον τύπο της χούντας, που έγραψε στις 9 Ιουνίου 1974: "Ούτε τα οστά του Ζίγδη δε θα επιτραπεί να ταφούν στην Ελλάδα…)."Η Κύπρος για την εξωτερική πολιτική των Η.Π.Α. και τον κ. [[Χένρυ Κίσινγκερ|Κίσινγκερ]] είναι ότι το Γουώτεργκαιητ για την εσωτερική πολιτική των Η.Π.Α. και τον κ. [[Ρίτσαρντ Νίξον|Νίξον]]" (Αεροδρόμιο Ελληνικού, 3 Αυγούστου 1974).
== Μεταπολίτευση ==
| |||