Ελληνική Επανάσταση του 1821: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά την ανάληψη της αρχηγίας της Εταιρείας ο Υψηλάντης πήρε διετή άδεια και αναχώρησε από την [[Πετρούπολη]] αρχικά για τη [[Μόσχα]] και έπειτα την [[Οδησσός|Οδησσό]], συγκεντρώνοντας μεγάλα χρηματικά ποσά από πλούσιους εμπόρους και οργανώνοντας την επικείμενη εξέγερση.<ref>{{harvnb|Παναγιωτόπουλος|2003|p=29-30}}</ref> Τον Οκτώβριο του 1820 βρέθηκε στο [[Ισμαήλι]] της [[Βεσσαραβία]]ς, όπου μετά από διαβουλεύσεις της Αρχής, καταστρώθηκε το σχέδιο της εξέγερσης, κέντρο της οποίας θα ήταν η Πελοπόννησος. Το «Σχέδιον Γενικόν» των Φιλικών πρόβλεπε λαϊκή εξέγερση στην Κωνσταντινούπολη και πυρπόληση του οθωμανικού στόλου, μετάβαση του Υψηλάντη στη Μάνη και εξέγερση στις παραδουνάβιες ηγεμονίες, για λόγους αντιπερισπασμού. Υπήρχε ακόμη πρόβλεψη για συμμαχία με [[Σερβία|Σέρβους]] και [[Βουλγαρία|Βουλγάρους]].<ref>{{harvnb|Παναγιωτόπουλος|2003|p=30}}</ref> Για την εφαρμογή της απόφασης και την προετοιμασία της καθόδου του Υψηλάντη στάλθηκε στην Πελοπόννησο ο [[αρχιμανδρίτης]] Γρηγόριος Δικαίος, γνωστός και ως [[Παπαφλέσσας]],<ref>{{harvnb|Παναγιωτόπουλος|2003|p=31}}</ref> και υπεύθυνος<ref>[http://www.matia.gr/7/78/7806/7806_1_03.html Αμαλία Κ. Ηλιάδη, "''Η Φιλική εταιρεία και η επανάσταση του 1821''"]</ref> μαζί με τον [[Αναγνωσταράς|Αναγνωσταρά]] για την [[Μεσσηνία]].

 

 

Στις [[26 Ιανουαρίου]] έγινε στη Βοστίτσα ([[Αίγιο]]) η [[Συνέλευση της Βοστίτσας]], στην οποία συμμετείχαν επίσημοι αντιπρόσωποι των προεστών της Πάτρας και των [[Καλάβρυτα|Καλαβρύτων]], τρεις ιεράρχες (δεσπότες) μεταξύ των οποίων ο [[Παλαιών Πατρών Γερμανός]], διάφοροι προεστοί, αρχιερείς και καπεταναίοι από όλη την Πελοπόννησο και ο Παπαφλέσσας. Ο Παπαφλέσσας και οι καπεταναίοι δήλωσαν έτοιμοι για εξέγερση, οι προεστοί ήταν διστακτικοί και ζήτησαν εγγυήσεις για την υποστήριξη της Ρωσίας, τελικά συμφώνησαν όλοι να περιμένουν την άφιξη του Υψηλάντη για να ξεκινήσει η εξέγερση.