Προήλθε από το [[φοινικικό αλφάβητο|φοινικικό]] γράμμα ''yodh'', που στα [[φοινικική γλώσσα|φοινικικά]] σήμαινε ''χέρι''.
{Συγγνώμη αλλά αυτή η "ιστορία" με την φοινικική προέλευση του αρχαίου ελληνικού αλβαβήτου πρέπει να τελειώνει. Εντάξει ας πούμε ότι οι φοίνικες είχαν την λέξη hodh που σημαίνει χέρι. Αλλά οι φοίνικες δεν είχαν φωνήεντα! Πώς τότε γράφετε το "ο" και το "h" το δεύτερο μάλιστα με αξία φωνηέντος χωρίς απαραίτητα να είναι. Και ας πούμε ότι έτσι είναι, ότι δηλαδή οι Έλληνες πήραν (προφανώς) τα σύμφωνα μόνο από τους φοίνικες, (διότι δεν είχαν την ικανότητα να τα δημιουργήσουν) αλλά μπόρεσαν να δημιουργήσουν τα φωνήεντα που έλειπαν; Και αφού το "ιώτα" στα Ελληνικά ήταν, είναι και θα είναι φωνήεν, πώς εξηγείται (αλλά και εξηγείτε) το εξής παράδοξο. Οι Έλληνες ήσαν ανίκανοι ως πολιτισμική διανόηση να δημιουργήσουν γράμματα αλλά είχαν ένα φωνητικό σύστημα, δηλ. μία γλώσσα, απείρως ανώτερο και πολυπλοκότερο από αυτό των Φοινίκων, οι οποίοι παρά την ..."ανωτερότητά" τους, μέχρι τα σύμφωνα κατάφεραν να ..."φθάσουν" αλλά δεν σκέφτηκαν να πάνε και..."παραπέρα" στα φωνήεντα κάτι που έκαναν οι Έλληνες; Και εν τέλει τι ακριβώς υποστηρίζετε; Ότι οι Έλληνες πήραν ένα σύμφωνο από τους Φοίνικες αλλά δεν το ...χρησιμοποίησαν ως σύμφωνο, είχαν όμως την πνευματική διαύγεια να το μετατρέψουν σε ...φωνήεν. Να με συγχωρείτε και πάλι, αλλά το επιχείρημα σχετικά με την Φοινικική προέλευση του ελληνικού αλφαβήτου είναι, επιεικώς, παιδαριώδες! XwpisONOMA(at)gMail(dot)com.}
Σε αρχαιότερο ελληνικό σύστημα αρίθμησης που ονομάζονταν [[ακροφωνικό σύστημα αρίθμησης|ακροφωνικό]] είχε αριθμητική αξία I = 1.
