Ένωσις Κέντρου - Νέες Δυνάμεις: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 28:
 
Η εκλογική αποτυχία κατά μερικούς οφείλεται αφενός στη συνεργασία της Ένωσης Κέντρου με τον [[Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής|Κωνσταντίνο Καραμανλή]] στη σύμπηξη κυβέρνησης «Εθνικής Ενότητος» που προηγήθηκε των εκλογών, όπου ο Γ. Μαύρος είχε πάρει μέρος ως Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και Υπουργός Εξωτερικών, και αφετέρου στην αδυναμία αντιμετώπισης της ανόδου του νεοϊδρυθέντος από τον [[Ανδρέας Παπανδρέου|Ανδρέα Παπανδρέου]] ΠΑΣΟΚ.
 
Ο Αλέξανδρος Παναγούλης μετά την ανασυγκρότηση της Ελληνικής Δημοκρατικής Νεολαίας (E.ΔΗ.Ν.), της οποίας αναλαμβάνει επικεφαλής και ταυτόχρονα γραμματέας της Νεολαίας της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (ΙUSY – International Union of Socialist Youth), μετέχει και στα ψηφοδέλτια της Ένωσης Κέντρου–Νέων Δυνάμεων για τις πρώτες Εκλογές της Μεταπολίτευσης, στις 17 Νοεμβρίου 1974.
 
Σφόδρα αντίθετος με την συνεργασία της Ένωσης Κέντρου με το Κίνημα των Νέων Πολιτικών Δυνάμεων, αποφασίζει να κάνει προεκλογικό αγώνα ως υποψήφιος Βουλευτής της Ένωσης Κέντρου και όχι ως Ε.Κ.-Ν.Δ.
 
Καταφέρνει να εκλεγεί, παρά τους αποδεδειγμένους αγώνες του, μόλις τελευταίος στη λίστα της λαϊκής περιφέρειας της Β' Αθηνών, από την δεύτερη κατανομή των ψήφων.
 
Η Ένωσις Κέντρου – Νέες Δυνάμεις υπό την αρχηγία του Γεωργίου Μαύρου μετονομάστηκε σε [[Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου]] (ΕΔΗΚ) στις [[5 Φεβρουαρίου]] του [[1976]].