Ιερά Οδός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ αφαιρέθηκε η Κατηγορία:Αθήνα (με το HotCat) |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 20:
| ημερομηνία_κατεδάφισης =
}}
Η '''Ιερά Οδός''' είναι ο αρχαιότερος δρόμος της Ελλάδας. Όμως η ανάδειξή του ως μνημείου της κλασικής αρχαιότητας με την αντίστοιχη ιστορική του αξία δεν έχει προχωρήσει. Επί 2.500 χρόνια παρέμενε ο μοναδικός εθνικός δρόμος που συνέδεε την Αθήνα με τη Βόρεια Ελλάδα, την Ήπειρο και την Πελοπόννησο. Η κατασκευή του με υποδομές και άσφαλτο έγινε το 1927. Έκτοτε έχει την ίδια μορφή, με μόνη διαφοροποίηση ορισμένες διαπλατύνσεις. Καμιά άλλη πρόσβαση στην Αθήνα δεν υπήρχε μέχρι το 1956, όταν κατασκευάστηκε η Λεωφόρος Αθηνών (Καβάλας), η οποία συναντιέται με την Ιερά Οδό στο ύψος της [[Μονή Δαφνίου|Μονής Δαφνίου]].
Στη συνέχεια, με τη διάνοιξη της εθνικής οδού Αθηνών - Λαμίας το «διάσελο» του Δαφνιού έπαψε να είναι η μοναδική σύνδεση με τη Βόρεια Ελλάδα. Η μοναδική αυτή λειτουργικότητα της Ιεράς Οδού ως μόνης εθνικής οδού που περνούσε από το Χαϊδάρι, έκανε την πόλη να γείρει προς αυτήν. Στο μέτωπο πάνω στον δρόμο αυτό, στη συμβολή με τη σημερινή οδό Φώκαιας, δημιουργήθηκε το κέντρο της πόλης. Εκεί έκανε στάση το λεωφορείο για την Αθήνα και τον Πειραιά, στη στάση Σιδηρόπουλου, και εκεί βρισκόταν το ιστορικό καφενείο του Ευαγ. Τσέρη, ο φούρνος του Εμμ. Σίμου, το φαρμακείο του Αντ. Μητροκώστα -το πρώτο της πόλης-, το εμπορικό του Αναστ. Κουλαλόγλου και το παντοπωλείο του Σιδηρόπουλου.
| |||