Νηογνώμονας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

* Πιστοποιητικό αξιοπλοϊαςαξιοπλοΐας (certificate of seaworthiness)

Η ανάγκη δημιουργίας τέτοιων οργανισμών ήταν αισθητή από τους αρχαίους χρόνους. Στην αρχαία Ελλάδα λειτουργούσαν παρόμοιοι που με διάφορες παραλλαγές μέσω των Ρωμαίων και των μεσαιωνικών χωρών διατηρήθηκαν μέχρι το τέλος του 17ου αι. όταν στη [[Μεγάλη Βρετανία]] ιδρύθηκε ο πρώτος με διεθνή επιρροή νηογνώμονας, ο Lloyd Register of Shipping, του οποίου η εξέλιξη και επί σειρά ετών "μονοπωλειακήμονοπωλιακή" επικράτησή του οφείλεται κυρίως στη Βρετανική θαλασσοκρατορία κατά τους τελευταίους πέντε αιώνες.

Ακόμα και το πνεύμα της ασφάλισης των πλοίων μεταμοσχεύθηκε στην Αγγλία από την Μεσόγειο, περί τον 14ο αιώνα, από ιταλούςΙταλούς εμπόρους (Lega Anseatica) που είχαν εγκατασταθεί στη Lombard str. του Λονδίνου. Το [[1600]] αυτοί εκδιώχθηκαν από την Βασίλισσα Ελισάβετ για να ιδρυθεί το Champers of Assicurance, με βάση όμως το δίκτυο της "Λίγκα Ανσεάτικα". Το επιμελητήριο αυτό τηρούσε ειδικό βιβλίο αρχείο πλοίων με κύριο ενδιαφέρον τις αγοραπωλησίες και την ασφάλισή τους. Στην αρχή το έργο αυτό το αναλάμβαναν ιδιωτικά γραφεία (συμβουλαιογραφικάσυμβολαιογραφικά) σε καφενεία της εποχής (coffee-houses). Σημαντικότερο δε αυτών των καφενείων ήταν του Εδουάρδου Λόυδ (Edward Lloyd) επίσης στη Λόμβαρντ στρητ που ιδρύθηκε το [[1691]]. Το [[1696]] ο Λόυδ εξέδωσε την πρώτη ναυτιλιακή εφημερίδα τη "Λόυδ΄ς νιούς" (Lloyd's News), 3 φορές την εβδομάδα, στην οποία περιελάμβανε διάφορες πληροφορίες για την κίνηση των Βρετανικών και ευρωπαϊκών λιμένων καθώς και χαρακτηριστικά των πλοίων με διάφορους συμβολισμούς όπως με τα φωνήεντα A,E,I,O,U την αξία του πλοίου και με τα G,M,B από τις λέξεις Good (=καλό), Middling (=μέτριο) και Bad (=κακό) την αξία του εξαρτισμού. Τα πλοία που κατασκευάζονταν στο Τάμεση έπαιρναν την ανώτατη κλάση (Α-G) για 13 χρόνια. Τα ναυπηγούμενα στη Σκωτία και Ευρώπη ανεξάρτητα αν ήταν καλλίτερα μόνο για 8 χρόνια και εκείνα στην Αμερική για 6 χρόνια.