Παναγία των Βλαχερνών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 6:
== Ιστορία της μονής ==
Η μονή συχνότατα μνημονεύεται στα Βυζαντινά συγγράμματα, τόσο στα πολιτικά, όσο και στα εκκλησιαστικά. Ακόμα πιο συχνά μνημονεύεται στα συναξάρια. Στους τελευταίους μάλιστα αιώνες του κράτους, ο ναός ήταν άκρως σημαντικός λόγω του πλησίον ανακτόρου των Βλαχερνών. Εδώ εκκλησιάζονταν στα χρόνια της Βυζαντινής αυτοκρατορίας ο βασιλιάς και οι αυλικοί. Στην συνοικία αυτή, την ονομασμένη «''
Παλαιότερα θεωρούνταν πως ο ναός ανεγέρθη από την αυτοκράτειρα [[Πουλχερία]] και το σύζυγό της Μαρκιανό, την περίοδο 450-3. Ασφαλέστερη θεωρείται η χρονολόγησή του την περίοδο του αυτοκράτορα [[Ιουστίνος Α'|Ιουστίνου Α']] (518-27), όπως παραδίδεται στο έργο του [[Προκόπιος (ιστορικός)|Προκόπιου]] και σε επιγράμματα της [[Παλατινή Ανθολογία|Παλατινής Ανθολογίας]]. Η εκκλησία πυρπολήθηκε επί [[Ρωμανός Δ' Διογένης|Ρωμανού Διογένη]], και στην συνέχεια ο [[Ανδρόνικος Α΄|Ανδρόνικος ο πρεσβύτερος]] την ανέγειρε και την διεύρυνε. Οι [[Δ' Σταυροφορία|Σταυροφόροι]] την μετέτρεψαν σε Λατινική. Σώζονται πολλές επιστολές του [[Πάπας Ιννοκέντιος Δ΄|Πάπα Ιννοκέντιου]] προς τον αρχιερέα της εκκλησίας των Βλαχερνών. Σύμφωνα με την μαρτυρία του [[Ατταλιώτης|Ατταλιώτη]], η εκκλησία πυρπολήθηκε το 1070, ξανακτίστηκε και ξαναπυρπολήθηκε το 1434. Από τις πολλές πυρκαγιές που δεινοπάθησε, συμπεραίνουμε ότι η εκκλησία είχε ξύλινη σκεπή, όπως αυτές του [[Μονή Στουδίου|Στουδίου]] και του [[Μονή του Μανουήλ|Μανουήλου]]. Λόγω των ιερών κειμηλίων του ναού, πολλοί πιστοί εκκλησιάζονταν εδώ.
| |||