Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1966: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
Το '''7ο [[Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης]]''' διοργανώθηκε στις [[22 Σεπτεμβρίου|22]]-[[28 Σεπτεμβρίου]] [[1966]] στην αίθουσα της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών και στον κινηματογράφο ''[[Αλέξανδρος (κινηματογράφος)|Αλέξανδρος]]''.
Το 1966 έμεινε ιστορικό για την πορεία του θεσμού του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, για έναν σημαντικό αριθμό καλλιτεχνικών ταινιών που διαγωνίστηκαν και για τη θύελλα των αντιδράσεων που προκάλεσαν τα βραβεία από μία κριτική επιτροπή ιδανική σε σύνθεση (μεταξύ των μελών ο [[Μάνος Χατζιδάκις]], ο [[Γιάννης Τσαρούχης]], η [[Έλλη Λαμπέτη]], ο Γιάννης Μπακογιαννόπουλος, ο [[Γρηγόρης Γρηγορίου]] κ.α. Κατ' αρχάς, εφαρμόστηκε για πρώτη φορά νέος κανονισμός, σύμφωνα με τον οποίο η έως τότε Εβδομάδα Ελληνικού Κινηματογράφου μετονομάστηκε σε Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου. Χρονιά με καλές ταινίες, ανατροπές και εκπλήξεις. Οι ''Ξεχασμένοι ήρεως'' του [[Τζέιμς Πάρις]] άνοιξαν το 7ο Φεστιβάλ με επεισοδιακό τρόπο: μπάντα που παιάνιζε, παρατεταγμένη διμοιρία στρατιωτών, ως και ένα πακέτο τσιγάρα βρήκαν οι θεατές στη θέση τους μετά την προβολή. Ακολούθησαν δεξιώσεις, χοροί και τραγούδια. Την επόμενη μέρα προβλήθηκε η μικρού μήκους ''Τζίμης ο Τίγρης'' του [[Παντελής Βούλγαρης|Παντελή Βούλγαρη]], μία από τις πιο ολοκληρωμένες και κλασικές πλέον παραγωγές μικρής διάρκειας. Ακολούθησαν τέσσερις μεγάλου μήκους καθεμιά από τις οποίες με τον τρόπο της έχει θέση στην ανθολογία του ελληνικού κινηματογράφου: ''Με τη λάμψη στα μάτια'' του [[Πάνος Γλυκοφρύδης|Πάνου Γλυκοφρύδη]] με θέμα την ελληνική αντίσταση στην [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|Κατοχή]] (τρία βραβεία: σεναρίου, ανδρικού ρόλου στον [[Γιώργος Φούντας|Γιώργο Φούντα]] και μουσικής στον [[Χρήστος Λεοντής|Χρήστο Λεοντή]]), ''[[Πρόσωπο με πρόσωπο]]'' του Ροβήρου Μανθούλη, κοινωνική σάτιρα από τις πιο εύστοχες του νέου ελληνικού κινηματογράφου, ''[[Εκδρομή (ταινία)|Εκδομή]]'' του [[Τάκης Κανελλόπουλος|Τάκη Κανελλόπουλου]] (δύναμη, ποίηση, ομορφιά -βραβείο φωτογραφίας στον Συράκο Δανάλη), ''[[Μέχρι το πλοίο]]'' του [[Αλέξης Δαμιανός|Αλέξη Δαμιανού]] (απέσπασε τιμητική διάκριση) που πραγματεύεται την κάθοδο προς τη θάλασσα του μετανάστη, αιώνιο σύμβολο φυγής. Και η έκπληξη: καλύτερη ταινία αναδείχθηκαν οι ''Ξεχασμένοι ήρωες'' μέσα σε κύμα αποδοκιμασιών. Το βραβείο γυναικείου ρόλου δόθηκε στη [[Βούλα Ζουμπουλάκη]] για το ''Σύντομο διάλειμμα'' του [[Ντίνος Κατσουρίδης|Ντίνου Κατσουρίδη]]<ref>''Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: μια ιστορική χρονιά'', Ιστορικό Λεύκωμα 1966, σελ. 144-145, Καθημερινή (1997)</ref>.
== Βραβευμένες ταινίες μεγάλου μήκους ==
Γραμμή 81 ⟶ 83 :
<br />
Αποδοκιμάστηκαν: ''[[Επιχείρησις Δούρειος Ίππος]]'' και ''[[Ο θάνατος του Αλέξανδρου]]''.
==Παραπομπές==
<references />
| |||