Κρατική Δούμα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|isbn = 978-1-84331-034-1

}}</ref>

[[Αρχείο:Members of State Duma of Russian Empire.jpg|μικρογραφία|δεξιά|Μέλη της Κρατικής Δούμας]]

Η πρώτη Δούμα έκανε έναρξη στις 27 Απριλίου, με περίπου 500 βουλευτές· τα περισσότερο ριζοσπαστικά αριστερά κόμματα, όπως το [[Κόμμα των Σοσιαλεπαναστατών | Σοσιαλ-Επαναστατικό Κόμμα]] είχαν μποϋκοτάρει τις εκλογές, αφήνοντας τους μετριοπαθείς [[Συνταγματικούς Δημοκράτες]] (Καντέτ) με τους περισσότερους βουλευτές (περίπου 180). Δεύτερη ήρθε η συμμαχία των ελαφρώς περισσότερο ριζοσπαστών αριστερών, των [[Τρουντοβίκων]] (Εργατικών) με περίπου 100 βουλευτές. Στα δεξιά και των δύο ήταν ένας αριθμός μικρότερων κομμάτων, περιλαμβανομένων των [[Οκτωβριστών]]. Μαζί, είχαν περίπου 45 βουλευτές. Άλλοι βουλευτές, κυρίως από ομάδες αγροτών, ήταν ανεξάρτητοι.<ref name=1Δούμα/>

Απογοητευμένοι, ο [[Πάβελ Μιλιουκόφ]] και περίπου 200 βουλευτές, κυρίως από το φιλελεύθερο κόμμα των Καντέτ πήγαν στο Βίμποργκ, τότε τμήμα της Ρωσικής Φινλανδίας, για να συζητήσουν την πορεία προς τα μπρος. Από εκεί, δημοσίευσαν την [[Έκκληση του Βίμποργκ]], η οποία καλούσε σε πολιτική ανυπακοή. Αφού αγνοήθηκε σε μεγάλο βαθμό από τον λαό, τελείωσε με την σύλληψή και τον αποκλεισμό τους από μελλοντικές εκλογές της Δούμας. Αυτό, μεταξύ άλλων, βοήθησε να ανοίξει ο δρόμος για μια εναλλακτική συγκρότηση για την Δεύτερη Δούμα.<ref name=1Δούμα/>

 

Η Δεύτερη Δούμα (20 Φεβρουαρίου 1907 έως 3 Ιουνίου 1907) ήταν εξ ίσου βραχύβια. Ένα από τα νέα μέλη ήταν ο [[Βλαντιμίρ Πουρίσκεβιτς]], που αντιμάχονταν σθεναρά το [[Μανιφέστο του Οκτωβρίου]]. Οι [[Μπολσεβίκοι]] και οι [[Μενσεβίκοι]] (δηλαδή, οι δύο φατρίες του [[Ρωσικού Σοσιαλ-Δημοκρατικού Εργατικού Κόμματος]]) και οι [[Κόμμα των Σοσιαλεπαναστατών | Σοσιαλ-Επαναστάτες]] όλοι εγκατέλειψαν την πολιτική του μποϋκοτάζ των εκλογών για την Δούμα, και συνεπώς κέρδισαν έναν αριθμό εδρών. Οι [[Καντέτ]] (από αυτό τη σημείο το πιο μετριοπαθές και κεντρώο κόμμα), βρέθηκαν να υπερτερούν δύο προς ένα από τους πιο ριζοσπάστες ομολόγους τους. Ακόμα κι έτσι, ο [[Στολίπιν]] και η Δούμα δεν θα μπορούσαν να οικοδομήσουν μια σχέση εργασίας, όντας διαιρεμένοι στα θέματα της δήμευσης της γης (το οποίο οι σοσιαλιστές και, σε μικρότερο βαθμό, οι Καντέτ στήριζαν, αλλά ο Τσάρος και ο Στολίπιν αντιμάχονταν αποφασιστικά) και στην βάναυση συμπεριφορά του Στολίπιν απέναντι στον νόμο και την τάξη.<ref name=1Δούμα/>

 

| 3 ||

[[Αρχείο:Nikolay Khomyakov.jpg|μικρογραφία|κέντρο]]

|-

| 4 ||

[[Αρχείο:Guchkov.jpg|μικρογραφία|κέντρο]]

|-

|}

==Το τέλος==