Αλεξάντρ Κέρενσκι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

}}</ref> Ο πατέρας του, ΦιοντόρΦιόντορ Κέρενσκι Κερένσκι, ήταν καθηγητής,<ref name=1Kerensky/> και διευθυντής του τοπικού γυμνασίου. Η μητέρα του, Ναντέζντα (το γένος Άντλερ), γεννήθηκε από έναν Ρωσο-Γερμανό Εβραίο,<ref>{{cite web

Το 1912 ο Κέρενσκι έγινε ευρέως γνωστός όταν επισκέφτηκε τα χρυσωρυχεία στον Ποταμόποταμό [[Λένας ποταμός | Λένα]] και δημοσίευσε υλικό για το [[συμβάν στα Μεταλλεία του Λένα]].<ref>{{cite book

}}</ref> ΤοΤον ίδιο χρόνο ο Κέρενσκι εξελέγη στην [[Τέταρτη Δούμα]] σανως μέλος των [[Τρουντόβικοι | Τρουντόβικων]], έναενός μετριοπαθέςμετριοπαθούς, μη ΜαρξιστικόΜαρξιστικού εργατικόεργατικού κόμμακόμματος που συνεργαζόταν με το [[Κόμμα των Σοσιαλεπαναστατών | Σοσιαλ-Επαναστατικό Κόμμα]] και εντάχθηκε σε μια [[Ελευθεροτεκτονισμός | μασονική]] ομάδα που ένωνε τις αντιμοναρχικές δυνάμεις που αγωνίζονταν για την δημοκρατική ανανέωση της Ρωσίας.<ref>{{cite web

Ο Ρασπούτιν δολοφονήθηκε τον Δεκέμβριο του 1916 και τάφηκε στην αυτοκρατορική κατοικία [[Τσάρσκογιε Σελό | Τσάρσκογιε Σελό]]. Λίγο μετά την [[Φεβρουαριανή Επανάσταση]] του 1917, μια ομάδα στρατιωτών διατάχθηκαν από τον ΚερένσκιΚέρενσκι να ξαναθάψουν το πτώμα σε ένα άγνωστο σημείο στην εξοχή. Όμως το φορτηγό χάλασε ή αναγκάστηκε να σταματήσει λόγω του χιονιού στο δρόμο του Λέσνοε, έξω από την [[Αγία Πετρούπολη | Αγία Πετρούπολη]].

Όταν ξέσπασε η [[Φεβρουαριανή Επανάσταση]] το 1917, ο ΚερένσκιΚέρενσκι ήταν ένας από τους σημαντικούς της ηγέτες: ήταν μέλος της [[Προσωρινής Επιτροπής]] της Κρατικής Δούμας και εξελέγη αντιπρόεδρος του [[Σοβιέτ της Πετρούπολης]]. Ταυτόχρονα, έγινε ο πρώτος Υπουργός Δικαιοσύνης στην πρόσφατα συγκροτημένη [[Προσωρινή Κυβέρνηση]]. Όταν το Σοβιέτ ενέκρινε ένα ψήφισμα που απαγόρευε στους ηγέτες του να μπουν στην κυβέρνηση, ο Κέρενσκι εκφώνησε έναν συγκλονιστικό λόγο σε μια συνεδρίαση του Σοβιέτ. Αν και η απόφαση ποτέ δεν επισημοποιήθηκε, του δόθηκε [[De facto | de facto]] εξαίρεση και συνέχισε να λειτουργεί και με τις δύο ιδιότητες.

Μετά την πρώτη κυβερνητική κρίση για το μυστικό σημείωμα του [[Πάβελ Μιλιουκόφ]] που επανα-δέσμευεεπαναδέσμευε την Ρωσία στους αρχικούς της πολεμικούς σκοπούς, στις 2-4 Μαΐου, ο Κέρενσκι έγινε Υπουργός Πολέμου και η κυρίαρχη μορφή στην πρόσφατα σχηματισμένη κυβέρνηση σοσιαλ-φιλελεύθερου συνασπισμού. Στις 10 Μαΐου ([[Ιουλιανό ημερολόγιο | Ιουλιανό ημερολόγιο]]), ο Κέρενσκι ξεκίνησε για το μέτωπο, και επισκέφτηκε την μια μεραρχία μετά την άλλη, προτρέποντας τους άνδρες να κάνουν το καθήκον τους. Οι ομιλίες του ήταν εντυπωσιακές και πειστικές προς το παρόν, αλλά είχαν μικρή επίδραση διαρκείας. Κάτω από την πίεση των Συμμάχων να συνεχίσει τον πόλεμο, ξεκίνησε αυτό που έγινε γνωστό σαν [[Επίθεση Κερένσκι|Επίθεση Κέρενσκι]] κατά της Αυστρο-Ουγγρικής/Γερμανικής Νότιας Στρατιάς στις 17 Ιουνίου (Ιουλιανό ημερολόγιο). Στην αρχή επιτυχής, η επίθεση σύντομα σταμάτησε και στη συνέχεια υποχώρησε λόγω ισχυρής αντεπίθεσης. Ο Ρωσικός στρατός υπέστη βαριές απώλειες και ήταν φανερό από τα πολλά περιστατικά λιποταξίας, σαμποτάζ, και ανταρσίας ότι ο στρατός δεν ήταν πλέον πρόθυμος να επιτεθεί.

Στις 2 Ιουλίου 1917, ο πρώτος συνασπισμός κατέρρευσε για το ζήτημα της αυτονομίας της Ουκρανίας. Μετά την εξέγερση των [[Ημερών του Ιουλίου]] στην Πετρούπολη και το εκτός νόμου των Μπολσεβίκων, ο ΚερένσκιΚέρενσκι διαδέχθηκε τον Πρίγκιπα Λβοβ ως Πρωθυπουργός της Ρωσίας. Μετά το [[Πραξικόπημα Κορνίλοφ]] στο τέλος Αυγούστου και την παραίτηση των άλλων υπουργών, διόρισε τον εαυτό του Ανώτατο Αρχιστράτηγο επίσης.

Όταν η σύζυγός του ασθένησε ανίατα το 1945, ταξίδευσε μαζί της στο [[Μπρίσμπεϊν | Μπρίσμπεϊν]] της [[Αυστραλία | Αυστραλίας]], και έζησε εκεί με την οικογένειά της. Αυτή υπέστη εγκεφαλικό τον Φεβρουάριο και παρέμεινε μαζί της μέχρι τον θάνατό της στις 10 Απριλίου 1946. Ο ΚερένσκιΚέρενσκι επέστρεψε στις [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερική | ΗΠΑ]], όπου πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του.

Μετά την [http://tvxs.gr/news/%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF/%CE%B7-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B4/ Γερμανική εισβολή στην Σοβιετική Ένωση το 1941], ο ΚερένσκιΚέρενσκι πρόσφερε την υποστήριξή του στον [[Ιωσήφ Στάλιν | Ιωσήφ Στάλιν]].<ref>{{cite journal

Ο Κέρενσκι πέθανε στο σπίτι του στη Νέα Υόρκη το 1970, όντας ένας από τους τελευταίους σημαντικούς επιζώντες συμμετέχοντες στα ταραχώδη γεγονότα του 1917. Η τοπική Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία της Νέας Υόρκης αρνήθηκε να κάνει την ταφή του Κέρενσκι, λόγω του [[Ελευθεροτεκτονισμός | Τεκτονισμού]] του και επειδή τον είδε σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνο για την υπαγωγή της Ρωσίας στους Μπολσεβίκους. Η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία επίσης αρνήθηκε την ταφή. Το σώμα του ΚερένσκιΚέρενσκι πέταξε για [[Λονδίνο | Λονδίνο]] όπου τάφηκε στο μη-θρησκευτικό κοιμητήριο του Πούτνεϊ Βέιλ.<ref>{{cite web

Ο Κέρενσκι ήταν παντρεμένος με την Όλγα Λβόβνα Μπαρανόβσκαγια και είχαν δύο γιούς, τον Όλεγκ και τον Γλεμπ, οι οποίοι και οι δύο έγιναν μηχανικοί. Ο ΚερένσκιΚέρενσκι και η Όλγα χώρισαν το 1939 και σύντομα αυτός παντρεύτηκε την Λύντια Έλεν (Νέλι) Τρίτον (1899-1946).