Ιερά Μητρόπολις Σιδηροκάστρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 33:
[[Αρχείο:Histamenon nomisma-Nicephorus II and Basil II-sb1776.jpg|thumb|230px|Ο [[Βασίλειος Β´]] και ο [[Νικηφόρος Β' Φωκάς]], που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο για την προάσπιση της περιοχής της Μακεδονίας κατά τη βυζαντινή εποχή.]]
[[File:66-manasses-chronicle.jpg|thumb|230px|Η νίκη των Βυζαντινών επί αυτοκράτορος [[Βασίλειος Β´|Βασιλείου Β']] κατά των Βουλγάρων στη [[Μάχη του Κλειδίου]], που βρίσκεται στα όρια της Ιεράς Μητρόπολης Σιδηροκάστρου.]]
*1) Αγίας Ζώνης (31 Αυγούστου).
*1) Αγίας Ζώνης (31 Αυγούστου). Το παρεκκλήσιο του Αγίου Δημητρίου ή της Αγίας Ζώνης όπως είναι σήμερα γνωστό ήταν ειδωλολατρικός τάφος [[ελληνιστική περίοδος|Ελληνιστικής εποχής]]. Αργότερα μετατράπηκε σε χριστιανικό ναό. Με τον καιρό ο ναός εγκαταλείφθηκε και ξεχάστηκε η ύπαρξή του. Ανακαλύφθηκε τον Απρίλιο-Μάιο του 1915 από τη Σιδηροκαστρινή Θεόπεμπτη Παζώνη. Ο Μητροπολίτης Παρθένιος φρόντισε τότε να χτιστεί ένας μικρός ναός σχεδόν όλος μέσα στον βράχο, ενώ το 1939, επί Μητροπολίτου Βασιλείου, ο ναός επεκτάθηκε και πήρε τη μορφή που έχει σήμερα. Ο λαξευμένος στο βράχο ναός-τάφος είναι το Ιερό Βήμα του σημερινού ναού. Ανακαινίσθηκε εξ ολοκλήρου το 2003 από το σημερινό Μητροπολίτη Σιδηροκάστρου Μακάριο. Η πανήγυρη της Αγίας Ζώνης που γινόταν στη Μονή Σπηλαίου στο [[Μελένικο]] συνεχίζεται στο Σιδηρόκαστρο καθώς κατά τον εκπατρισμό τους το [[1913]] οι [[Μελένικο|Μελενίκιοι]] μετέφεραν την εικόνα της Αγίας Ζώνης μαζί με άλλα κειμήλια στη Μητρόπολη Σιδηροκάστρου. Η εικόνα αγιογραφήθηκε το 18ο αιώνα στο [[Άγιο Όρος]] μετά από παραγγελία του Μελενίκιου Πέτρου Τρένου ως εκπλήρωση τάματος. Απεικονίζει την Θεοτόκο μεταξύ δυο αγγέλων να παραδίδει την Αγία Ζώνη στον [[Απόστολος Θωμάς|Απόστολο Θωμά]] και στο κάτω μέρος της, εικονίζονται οι έντεκα Απόστολοι γύρω από τον κενό τάφο.
*2) Αγίου Νεκταρίου (9 Νοεμβρίου), στον ομώνυμο ναό της στέγης γερόντων του Σιδηροκάστρου.
*2) [[Προκόπιος Ικονίου|Αγίου Προκοπίου Μητροπολίτου Ικονίου]] (Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού - Σεπτέμβριος).
*3) Παναγίας Ελευθερώτριας (27 Ιουνίου), ημέρα απελευθέρωσης της πόλης του Σιδηροκάστρου.
Ο Προκόπιος Λαζαρίδης από το 1889 έως το 1891 διακόνησε ως αρχιδιάκονος του Μητροπολίτη Μελενίκου και Σιδηροκάστρου Προκοπίου αλλά και ως ιεροκήρυκας καθώς ήταν απόφοιτος της Θεολογικής Σχολής Χάλκης. Βοήθησε στην πνευματική κατάρτιση του ποιμνίου και ταυτόχρονα στην αναδιάρθρωση της κοινοτικής οργάνωσης των Ελλήνων - τότε υπόδουλων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία - μέσω συνελεύσεων εφοροεπιτροπών της Ελληνικής Κοινότητας και των Εκπαιδευτηρίων. Βοήθησε να παύσουν οι κομματικές έριδες μεταξύ των Ελλήνων και να αναπτυχθεί εκ νέου πνεύμα συνεργασίας και ενότητας. Διερχόταν όλες τις κοινότητες της Μητρόπολης για να κηρύττει καθώς ο χριστιανικός πληθυσμός της περιοχής είχε στερηθεί για πολλά χρόνια το κήρυγμα. Διασώζονται ευχαριστήριες επιστολές των κοινοτήτων Πετριτσίου και [[Ηράκλεια Σερρών|Kάτω Tζουμαγιάς]] (σημ.Ηράκλεια Σερρών) προς τον μητροπολίτη Mελενίκου, στις οποίες εκφράζουν την ικανοποίησή τους, ενώ αποκαλύπτεται και η κηρυκτική ικανότητά του αρχιδιακόνου Προκοπίου. Ο Προκόπιος Λαζαρίδης μετά τη διακονία του στη Μακεδονία αναδείχθηκε επίσκοπος και διετέλεσε Μητροπολίτης Δυρραχίου (1899-1906) και Φιλαδέλφειας (1906-1911). Το 1911 εξελέγη Μητροπολίτης Ικονίου της Μικράς Ασίας όπου ανέπτυξε πολύπτυχη δράση σε ποιμαντικό εθνικό και εκπαιδευτικό επίπεδο. Μαρτύρησε από τους Τούρκους στις φυλακές της Καισάρειας Μ.Ασίας το 1923.
*4) Αγίων Κηρύκου και Ιουλίττης (15 Ιουλίου) των εν [[Ικόνιο|Ικονίω]] της Μικρας Ασίας μαρτύρων.
*23) [[Άγιος Νεκτάριος|Αγίου Νεκταρίου]] (9 Νοεμβρίου), στον ομώνυμο ναό της στέγης γερόντων του Σιδηροκάστρου.
*5) Αγίου Μηνά (11 Νοεμβρίου). Οι πρόσφυγες έφεραν από το Στάρτσοβο της Ανατολικής Ρωμυλίας στο [[Νέο Πετρίτσι]], κειμήλια μεταξύ των οποίων και η εικόνα του Αγίου Μηνά. Η εορτή του τιμάται κάθε χρόνο με Λειτουργία και παραδοσιακό κουρμπάνι στο ναό του αγίου Μηνά Νέου Πετριτσίου που κτίσθηκε σε ανάμνηση του ομώνυμου ναού στο Στάρτσοβο της της Ανατολικής Ρωμυλίας (στη σημερινή Βουλγαρία).
*34) Παναγίας Ελευθερώτριας (27 Ιουνίου), ημέρα απελευθέρωσης της πόλης του Σιδηροκάστρου.
*45) Αγίων Κηρύκου και Ιουλίττης (15 Ιουλίου) των εν [[Ικόνιο|Ικονίω]] της Μικρας Ασίας μαρτύρων.
*56) Αγίου Μηνά (11 Νοεμβρίου). Οι πρόσφυγες έφεραν από το Στάρτσοβο της Ανατολικής Ρωμυλίας στο [[Νέο Πετρίτσι]], κειμήλια μεταξύ των οποίων και η εικόνα του Αγίου Μηνά. Η εορτή του τιμάται κάθε χρόνο με Λειτουργία και παραδοσιακό κουρμπάνι στο ναό του αγίου Μηνά Νέου Πετριτσίου που κτίσθηκε σε ανάμνηση του ομώνυμου ναού στο Στάρτσοβο της της Ανατολικής Ρωμυλίας (στη σημερινή Βουλγαρία).
 
== Κοινωνική Διακονία ==