Ρεβιθιά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 188.4.136.4 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρήστη... |
διόρθωση ορθογραφικών λαθών |
||
Γραμμή 16:
}}
Η '''
==Καταγωγή==
Η καταγωγή της ρεβιθιάς είναι από την [[Ασία]] και σήμερα καλλιεργείται σε πολλές χώρες της νότιας [[Ευρώπη]]ς
==Χαρακτηριστικά==
Τα [[φύλλο (βοτανική)|φύλλα]] της είναι πτερωτά, σύνθετα και έχουν πολλά μικρότερα φυλλάρια στρογγυλά, ανοιχτοπράσινα με μικροσκοπικά δόντια στις άκρες. Τα [[άνθος|άνθη]] της είναι μικρά, λευκού κόκκινου ή ροζ χρώματος και φύονται στις μασχάλες των κλαδιών ανά ένα. Οι [[καρπός|καρποί]] είναι πεπλατυσμένοι στα πλάγια και κάθε ένας από αυτούς περιέχει 1-2 σπόρια, τα γνωστά '''ρεβίθια'''. Η ρεβιθιά είναι εξαιρετικά ανθεκτική στην ξηρασία και αποδίδει καλά σε φτωχά εδάφη χωρίς ιδιαίτερες περιποιήσεις. Πολλαπλασιάζεται με σπορά κατά τους φθινοπωρινούς κυρίως μήνες.
[[Αρχείο:Chickpea.jpg|thumb|left|250px|Ρεβίθια]]
==Κατανάλωση==
Τα ρεβίθια καταναλώνονται βραστά ή μαγειρευτά ως [[όσπρια]], καβουρντισμένα ως [[ξηροί καρποί]] (τα γνωστά στραγάλια), γίνονται θρεπτικά άλευρα και μετά από επεξεργασία μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως υποκατάστατο του [[καφές|καφέ]]. Είναι πλούσια σε [[Φώσφορος|φώσφορο]], [[μαγνήσιο]], [[ασβέστιο]] και [[Σίδηρος|σίδηρο]] καθώς και [[βιταμίνες]] Β, Κ, Ε, και C.
==Καλλιέργεια και παραγωγή==
Στην [[Ελλάδα]] καλλιεργούνται 150.000 στρέμματα
Η [[Ινδία]] είναι πρώτη στον κόσμο σε παραγωγή ρεβιθιών. Ακολουθούν η [[Ισπανία]], η [[Αλγερία]], η [[Ιταλία]], η [[Αίγυπτος]], η [[Αργεντινή]] και η [[Ελλάδα]].
== Ποικιλίες ==
Γραμμή 46 ⟶ 40 :
==Πηγές==
* ''Λεξικόν φυτολογικόν περιλαμβάνον
* ''Греческо-русский слобарь, составленный А.Д. Вейсманом. Санкт-Петербург 1899.''
* ''Λεξικόν ελληνολατινικόν. Χρήστου Μ. Αδαμαντίου, Αθήνα 1908.''
|