Σεραφείμ Ξενόπουλος ο Βυζάντιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
σύνδεσμος στο Δοκίμιον
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Μητροπολίτης Άρτας Σεραφείμ Ξενόπουλος ο Βυζάντιος''' γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στην περιοχή των Ταταύλων (Ταταούλη) με καταγωγή από την πλευρά του πατέρα του Μιχαήλ ένα χωριό της Νάξου, ενώ από κείνη της μητέρας του Σωσσάνης την Χίο (αν και η ίδια είχε επίσης γεννηθεί στην Κωνσταντινούπολη). Τα πρώτα γράμματα έμαθε στα σχολεία της γενέτειρας του και έπειτα μαθήτευσε, όπως αναφέρει ο ίδιος, “ πάντα τα εγκύκλια δε και τα ιερά μαθήματα” κοντά στον λόγιο μοναχό Ιωσήφ, ο οποίος προερχόταν από τον κύκλο των μαθητών της σχολής των Κυδωνιών. Επίσης την ίδια περίοδο διδάχτηκε την ιταλική γλώσσα από τον ιταλό στην καταγωγή αλλά ορθόδοξο στο θρήσκευμα Παύλο παπά Νικόλα. Το 1832 χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος, το 1847 πρεσβύτερος, το 1848 προχειρίσθηκε επίσκοπος Αργυρουπόλεως. Το 1863 έπειτα από τις καθιερωμένες εξετάσεις Ελληνικών, ιστορικών και θεολογικών μαθημάτων που προέβλεπε το πρόγραμμα της σχολής της Χάλκης, έλαβε το δίπλωμα και στις 10 Απριλίου του ίδιου έτους μετατέθηκε στην Άρτα. Στις 27 Ιανουαρίου του 1864 εξελέγη Μητροπολίτης Άρτης. Σημαντική εκκλησιαστική προσωπικότητα και δόκιμος ιστοριοδίφης, σημάδεψε με την παρουσία του την πνευματική ζωή της Άρτας με το πλούσιο ποιμαντικό και συγγραφικό του έργο. Από το δεύτερο, το οποίο παρουσιάζει πολυμορφία και είναι ιδιαίτερης ιστορικής σημασίας, αξίζει να μνημονεύσουμε το [http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/1/b/6/metadata-413-0000019.tkl&do=72040.pdf&lang=en&pageno=1&pagestart=1&width=396.48%20pts&height=593.76%20pts&maxpage=437 «Δοκίμιον Ιστορικόν περί Άρτης και Πρεβέζης»], Αθήναι 1884, (επανέκδοση [[Μουσικοφιλολογικός Σύλλογος Άρτας «Σκουφάς»]], 'Άρτα 1986), στο οποίο με λεπτομερή τρόπο παρουσιάζει την ιστορία, κυρίως εκκλησιαστική, των προαναφερόμενων περιοχών και της Ηπείρου γενικότερα.
 
Ο νέος μητροπολίτης με πολύ ζήλο εργάστηκε για την ανάδειξη της Μητρόπολης και έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην εκπαίδευση των νέων της επαρχίας του και την αναστήλωση των ιερών της μονών. Καρπός της προσπάθειας του αυτής είναι η αλληλοδιδακτική σχολή Πριοβόλου την οποία ίδρυσε το 1869 και πλήθος άλλων σχολείων στα διάφορα χωριά.