Ορογένεση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο ίδιος, θεωρεί πως ο [[Γήινος φλοιός|φλοιός]] της [[Γη|Γης]] είναι χωρισμένος σε κομμάτια με διαφορετική πυκνότητα και ότι τα πιο ψηλά τμήματά της είναι και τα πιο ελαφριά, όπως μπορεί να φανεί από μία εξέταση των ανωμαλιών της βαρύτητας. Αυτά τα ξεχωριστά τμήματα του [[Γήινος φλοιός|φλοιού]] μπορεί να ισορροπούν κατά μήκος μιας επιφάνειας ισοστατικής αντιστάθμισης, σε βάθος εξήντα περίπου χιλιόμετροχιλιομέτρων <ref group="Σημσ.">Στο βάθος των 60 χλμ. βρίσκεται και το όριο ανάμεσα στις ελαφριές μάζες και τις βαρύτερες</ref>. Κάποια από τα υψηλά τμήματα λοιπόν, βυθίζονται στη [[Γη]] διότι η [[Πυκνότητα|πυκνότητά]] τους μείωνεται από πάνω προς τα κάτω. Συνέπως, αυτά που συνεχίζουν να ισσοροπούν σχηματίζουν τον στερεό [[Γήινος φλοιός|φλοιό]] της [[Γη|Γης]].<br />