Κίσσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ →Τροφή |
||
Γραμμή 178:
Όπως όλα τα κορακοειδή, οι κίσσες είναι παμφάγα πτηνά, τρώγοντας οτιδήποτε διαθέσιμο, από [[έντομα]] (κυρίως [[Λεπιδόπτερα]] και [[Κολεόπτερα]]), μικρά σπονδυλόζωα ([[βάτραχος|βατράχους]], [[τρωκτικά]], πολύ μικρά κουνέλια) και [[νυχτερίδα|νυχτερίδες]], μέχρι πουλιά, αβγά και νεοσσούς άλλων ειδών και, βέβαια, θνησιμαία. Τα έντομα και οι κάμπιες τους συλλέγονται από την επιφάνεια των φύλλων, είτε από το έδαφος, ιδιαίτερα κατά την αναπαραγωγική εποχή για την σίτιση των νεοσσών. Το κατακαλόκαιρο συλλαμβάνονται κυρίως [[ακρίδα|ακρίδες]], στις δασικές παρυφές, με [[αράχνη|αράχνες]] και άλλα [[αρθρόποδα]] για συμπλήρωμα.
[[Αρχείο: 01-veic-07-001.jpg|thumb|right|350px|Τα βελανίδια είναι η αγαπημένη τροφή της κίσσας]]
Το κυριότερο προτιμώμενο φυτικό υλικό, απαρτίζουν οι καρποί των δένδρων όπου συχνάζουν, ''ιδίως τα βελανίδια'', ιδιαίτερα μετά την περίοδο φωλιάσματος, οπότε συλλέγονται και αποθηκεύονται. <ref>planetofbirds.com</ref> Επίσης, καρποί [[οξιά]]ς, κάστανα, καρύδια, φουντούκια και σωροκάρπια (βατόμουρα και καρποί [[σόρβον|σορβιάς]]). Εάν αυτά δεν είναι επαρκή, οι κίσσες μπορεί να καταναλώνουν καλαμπόκια και άλλα αγρωστώδη (π.χ. [[φαγόπυρο|φαγόπυρα]]). Μπορεί να επισκέπτεται τεχνητές ταΐστρες. <ref>Singer, p. 336</ref>
*Παρά το ευρύ φάσμα τροφής, οι κίσσες δείχνουν, συχνά, επιλεκτικές. Το φαγητό δοκιμάζεται στην αρχή πριν από την κατανάλωση και κολλώδη υλικά ή τριχωτά έντομα, συχνά απορρίπτονται. Επίσης, είναι πολύ επιφυλακτικές στα έντομα με εντυπωσιακά χρώματα, δείγμα ότι περιέχουν τοξικές ουσίες.
Μερικές φορές, παρατηρήθηκε ότι οι κίσσες κλεπτοπαρασιτούν άλλα είδη πτηνών, όπως δρυοκολάπτες ή κάνουν χρήση των αποθηκευμένων τροφίμων των σκίουρων. Οι κίσσες είναι αρκετά έμπειρες στην «επεξεργασία» τροφής, ιδιαίτερα στο σκληρό κέλυφος καρπών, συνήθως με το ράμφος και, αν αυτό δεν είναι επιτυχές, ακόμη και με τη βοήθεια των δακτύλων τους. Τα βελανίδια συνήθως αποφλοιώνονται με περιστροφική κίνηση του ράμφους, αλλά σπάνια τεμαχίζονται.
Γραμμή 184:
Οι κίσσες συνηθίζουν να ''αποθηκεύουν το περίσσευμα της τροφής'', καθ’ όλη την διάρκεια του έτους, κυρίως βελανίδια και άλλους ξηρούς καρπούς δένδρων. Μάλιστα, στην αιχμή της καρποφορίας τον Οκτώβριο, περνούν συχνά 10 με 11 ώρες την ημέρα συλλέγοντας καρούς. Για το σκοπό αυτό, καλύπτουν εν μέρει μεγάλες διαδρομές 5 έως 8 χιλιόμετρα για να αναζητήσουν συστάδες δρυός ή μεμονωμένα δέντρα, αν και οι διανυόμενες αποστάσεις είναι κατά κανόνα μικρότερες.
Συνήθως συλλέγονται 5-7 έως και 10 βελανίδια στο λαιμό και μεταφέρονται σε θέσεις όπου αποθηκεύονται, κατά προτίμηση σε επιφάνειες στις άκρες των δασών και τα ξέφωτα. Οι καρποί αποθηκεύονται ανά 2-3 σε σωρούς πεσμένων φύλλων, σε τρύπες και άλλα κενά στη βλάστηση ή ρίζες δένδρων, μέσω μικρών ραμφισμάτων και, στη συνέχεια, καλύπτονται. Κατά την ανάκτηση των αποθεμάτων τους, οι κίσσες προσανατολίζονται από σημάδια στον χώρο έτσι, ώστε να μπορούν να τα αποκαλύπτουν με εκπληκτική ακρίβεια, ακόμη και κάτω από παχύ στρώμα χιονιού. Μελέτη στην Σαξονία-Άνχαλτ έδειξε ότι, σε ένα 20-ήμερο συλλογής, μία (1) κίσσα είναι ικανή να μαζεύει μέχρι 2.200 βελανίδια, δηλαδή περίπου 11 κιλά καρπών. <ref>Keve, p. 40</ref> Άλλες μελέτες δίνουν βελανίδια 4.600 – 5.000 ανά πτηνό, για όλη την περίοδο συλλογής. <ref>Urs N. Glutz von Blotzheim & Bauer, p. 1423</ref>
==Ηθολογία==
[[Αρχείο: Garrulus glandarius albipectus.jpg|thumb|right|350px|Κίσσα του υποείδους ''G. g. albipectus'']]
| |||