Έγινε πρωθυπουργός στις [[14 Δεκεμβρίου]] του [[2001]] , καθώς κέρδισε τον τότε πρωθυπουργό, [[Φαϊμαλάγκα Λούκα]], σε ψηφοφορία για πρόταση μομφής εναντίον της κυβέρνησης. Κατά τη σύντομη περίοδο της πρωθυπουργίας του, ο Ταλάκε διαπραγματεύτηκε την πώληση του κωδικού στο Διαδίκτυο (domain name) [[.tv]], σε αμερικανική εταιρεία,<ref>[http://www.site.ne.jp/proje/tv/20000407.html Proposal fr .tv]</ref>, με σκοπό να αυξηθεί το εισόδημα της φτωχής σε πόρους χώρας του. Την ίδια περίοδο τέθηκε επικεφαλής προσπάθειας, μαζί με τους ηγέτες του [[Κιριμπάτι]] και των [[Μαλδίβες|Μαλδίβων]], να μηνύσει τις ΗΠΑ και την Αυστραλία,<ref>[http://www.pacificmagazine.net/issue/2002/08/01/talake-luka-tussle-for-pm-in-island-nation-polls Pacific Magazine], ''Talake, Luka Tussle For PM In Island Nation Polls'', 1η Αυγούστου 2002.</ref>, επειδή δεν επεκύρωσαν το [[Πρωτόκολλο του Κιότο]] και για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, που ευθύνονται για την άνοδο της στάθμης των υδάτων στις νησιωτικές χώρες τους. Για τον τελευταίο λόγο οι μικρές χώρες τους απειλούνται με πλημμύρες. Το [[2002]] ο Ταλάκε ηττήθηκε στις εκλογές που διεξήχθησαν στις [[25 Ιουλίου]] εκείνης της χρονιάς<ref>[http://www.pacificmagazine.net/issue/2002/09/01/tuvalu-political-stability-is-sopoangas-top-priority Pacific Magazine], ''Tuvalu: Political Stability Is Sopoanga's Top Priority'', 1η Σεπτεμβρίου 2002.</ref> και αποχώρησε από την πρωθυπουργία στις [[14 Αυγούστου]] του 2002, καθώς στις εκλογές έλαβε μόλις 230 ψήφους έναντι 280 του διαδόχου του στην πρωθυπουργία. Αποσύρθηκε στη [[Νέα Ζηλανδία]], όπου ζει με τα παιδιά του. Πολλοί τους θεωρούν ως από τους πρώτους "«πρόσφυγες εξαιτίας των κλιματικών αλλαγών"».<ref>[http://www.loe.org/shows/segments.htm?programID=06-P13-00013&segmentID=6 Living on Earth], ''Early Signs: New Zealand’s Climate Refugees'', 31 Μαρτίου 2006. </ref>. Τον διαδέχθηκε στην πρωθυπουργία ο [[Σαουφάτου Σοποάνγκα]].
