Ρω: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στην αρχαία ελληνική κάθε λέξη που ξεκινούσε από ρ έφερε [[δασεία]]: <tt>Ῥᾴδιον</tt>. Γι αυτό το λόγο στη λατινική μεταγραφή ελληνικών λέξεων που αρχίζουν από ρ το λατινικό r, στην αρχή της λέξης, ακολουθείται πάντοτε από το h: λ.χ {{πολυτονικό|(Ῥόδος}} - Rhodes ), {{πολυτονικό|( ῥαψῳδία}} - rhapsody ) κ.α. Το h αντιστοιχεί στη δασεία που έφερε το γράμμα. {{πηγή|Ο λόγος που το '''ρ''' στην αρχή των λέξεων έφερε δασεία ήταν ότι παλαιότερα πριν από το '''ρ''' προηγούνταν το αρχαϊκό γράμμα [[δίγαμμα]] (Ϝ), το οποίο καθώς βαθμιαία σιγήθηκε σημειώθηκε με τη δασεία, η οποία με τη σειρά της σιγήθηκε επίσης. Λέξεις που αρχίζουν από '''ρ''' και γίνονται δεύτερο συνθετικό λέξης, διπλασιάζουν το ρ.}} Στο πρώτο ρ έμπαινε [[ψιλή]], ενώ στο δεύτερο δασεία (Καλλιῤῥόη - Callirrhoe). Λόγω του ήχου του διπλού ρ, που έμοιαζε με τον ήχο που παράγει ο σκύλος όταν είναι θυμωμένος, οι Λατίνοι γραμματικοί ονόμαζαν το γράμμα ρ littera canina (σκυλίσιο γράμμα).

 

 

To ρω έχει άμεση σχέση με το γράμμα '''[[R]]''', '''[[r]]''' άλλων αλφαβήτων.