Ο '''Θεόδωρος Πάγκαλος''' ([[Σαλαμίνα]], [[1878]] - [[Κηφισιά]] [[Αθήνα]]ς, 27 Φεβρουαρίου [[1952]]) ήταν Έλληνας αξιωματικός του στρατού, πολιτικός και δικτάτορας. Συμμετείχε στο [[κίνημα στο Γουδί|κίνημα στουστο ΓουδήΓουδί]], στους [[Βαλκανικοί πόλεμοι|Βαλκανικούς πολέμους]], στο [[Προσωρινή Κυβέρνηση Εθνικής Άμυνας|κίνημα της Θεσσαλονίκης]], στη [[Μικρασιατική εκστρατεία]], στην [[Κίνημα της 11ης Σεπτεμβρίου 1922|επανάσταση του 1922]], ενώ από το 1925, με το [[Κίνημα Πάγκαλου 25ης Ιουνίου 1925|κίνημα της 25ης Ιουνίου]] ανέλαβε την πρωθυπουργία, ουσιαστικά ως δικτάτορας. Στη συνέχεια εξελέγη πρόεδρος της Δημοκρατίας, παραμένοντας στην εξουσία μέχρι το 1926, οπότε και [[Κίνημα Κονδύλη 1926|ανατράπηκε]]. Από το 1926 μέχρι το θάνατό του, το 1952, αποσύρθηκε, με μερικά μικρά διαλείμματα, από την πολιτική ζωή του τόπου. Από τους ιστορικούς έχει χαρακτηριστεί ως αρκετά αμφιλεγόμενη προσωπικότητα. Θεωρείται πως είχε ανάμειξη στον σχηματισμό των δοσιλογικών [[Τάγματα Ασφαλείας|Ταγμάτων Ασφαλείας]] κατα την Κατοχή.<ref>{{Cite book|title = Στην Ελλάδα του Χιτλερ|last = Mazower|first = Mark|publisher = Αλεξάνδρεια|year = 1994|isbn = 978-960-221096-3|location = Αθήνα|pages = 353}}</ref>
Εγγονός του είναι ο πολιτικός, υπουργός και αντιπρόεδρος ελληνικών κυβερνήσεων, [[Θεόδωρος Γ. Πάγκαλος|Θεόδωρος Πάγκαλος]] ([[1938]]).
