Η '''μάχη του Λεβιδίου''' ήταν ένα από τα πολεμικά επεισόδια της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|επανάστασης του 21]].
==Η εξέλιξη της μάχης==
Τα επαναστατικά τμήματα των Ελλήνων είχαν πάθει πανωλεθρία και είχαν χάσει το ηθικό τους. Πολλοί αγωνιστές λιποτάκτησαν και ανέβηκαν στα βουνά. Οι Καλαβρυτινοί που μόλις πριν από λίγες ημέρες είχαν απελευθερωθεί έσπευσαν να πάρουν μέρος και σε άλλες μάχες. Οι αρχηγοί [[Οικογένεια Πετιμεζά|Πετιμεζαίοι]], [[Ασημάκης Σκαλτσάς|Σκαλτσάς]], [[Γεώργιος Λεχουρίτης|Λεχουρίτης]], [[Σωτήρης Χαραλάμπης|Χαραλάμπης]], [[Αναγνώστης Στριφτόμπολας|Στριφτόμπολας]], [[Καρασπύρος]], [[Νικόλαος Χριστοδούλου|Σολιώτης]], [[Γεώργιος Αυλάκος]] και άλλοι, συγκέντρωσαν 800 παλλικάρια και μαζεύτηκαν στο [[Λεβίδι Αρκαδίας|Λεβίδι]]. Εκεί προστέθηκαν και άλλοι από την [[Τρίπολη Αρκαδίας|Τρίπολη]] υπό τον Αβράλη. Οι Τουρκικές αρχές, μόλις πληροφορήθηκαν την συνάθροιση τόσων Ελλήνων επαναναστατών έστειλαν ισχυρή δύναμη που ξεκίνησε από την Τρίπολη στις 3 μετά τα μεσάνυχτα και έφτασε στο [[Λεβίδι Αρκαδίας|Λεβίδι]] με το χάραγμα. Οι περισσότεροι Έλληνες μόλις είδαν τους Τούρκους έτρεξαν στα γύρω βουνά, και στο [[Λεβίδι Αρκαδίας|Λεβίδι]] έμειναν μόνο 60 με τους αρχηγούς, που κλείστηκαν σε μερικά σπίτια αποφασιμένοι να αγωνιστούν μέχρι τέλους. Η σφοδρή μάχη που ακολούθησε διήρκεσε επτά ώρες. Όλες οι έφοδοι των Τούρκων αποκρούστηκαν. Τελικά μπήκαν στα κατώγια των πολιορκουμένων σπιτιών και έκαναν μεγάλη ζημιά, φέρντοντας τους Έλληνες σε δύσκολη θέση. Εκείνη τη στιγμή ακούστηκαν φωνές και πυροβολισμοί από την κατεύθυνση των [[Καλάβρυτα|Καλαβρύτων]]. Έφθασαν ο [[Ασημάκης Σκαλτσάς|Σκαλτσάς]] από τα [[Κάτω Λουσοί Αχαΐας|Σουδενά]], ο [[Δημήτρης Πλαπούτας|Πλαπούτας]], ο Τσαφατίνος, ο [[Νικόλαος Πετιμεζάς|Νικολός Πετιμεζάς]] και άλλοι. Οι Τούρκοι βρέθηκαν μέσα σε δύο μέτωπα και υπέστησαν μεγάλες απώλειες με αποτέλεσμα να εγκαταλείψουν την μάχη.
