Μάχη του Αναλάτου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
πηγή; |
||
Γραμμή 39:
Στις 23 Απριλίου, μετά τον θάνατο του Καραϊσκάκη, ο Τσωρτς αποφασίζει να μεταφέρει τη βάση από τον Πειραιά στο ακρωτήριο του ανατολικού άκρου του Φαληρικού όρμου.<ref>{{Cite book|title = Φίνλεϋ, Γ., 1973, 147|last = |first = |publisher = |year = |isbn = |location = |pages = }}</ref> Αυτοί οι οποίοι βρίσκονταν από την αρχή στους Τρεις Πύργους και οι υπόλοιποι σχημάτισαν δύο φάλαγγες. Έτσι διαμορφώθηκαν δύο ομάδες: Η 1η στους [[Τρεις Πύργοι|Τρεις Πύργους]] (Τσώρτς) και η 2η του [[Κερατσίνι|Κερατσινίου]]-[[Πειραιάς|Πειραιώς]] (άλλοι οπλαρχηγοί).
Στις 23 με 24 Απριλίου μπήκαν τα σώματα στα πλοία και αποβιβάστηκαν πρωί-πρωί στους [[Τρεις Πύργοι|Τρεις Πύργους]]. Τα πρώτα ταμπούρια τα είχαν πιάσει οι [[Σουλιώτες]] και πιο πίσω ο τακτικός στρατός με δύο κανόνια και μερικούς Αθηναίους. Πίσω από αυτούς τοποθετήθηκε ο [[Βάσσος]] και σε μία μάντρα ο [[Μπότσαρης]]. Πίσω από την μάντρα και σε έκταση ενός αμπελώνα, ενός λόφου και μιας εκκλησίας, κοντά στη θάλασσα, τοποθετήθηκαν ο [[Χριστόδουλος Μέξης|Χριστόδουλος Μέξη]]<nowiki/>ς
Οι [[Οθωμανοί|Τούρκοι]] είδαν τους [[Έλληνες]] από το λόφο του Φιλοπάππου και έτρεξαν να ειδοποιήσουν τον [[Κιουταχής|Κιουταχή]], ο οποίος είχε στρατοπεδεύσει στα Πατήσια και είχε στη διάθεσή του 4.000 πεζούς και 2.000 ιππείς. Ο Κιουταχής έδρασε άμεσα, απορημένος με την κινητοποίηση, τόσο μικρού σώματος, στέλνοντας 2.000 πεζικό, 600 ιππείς και το πυροβολικό, για να απωθήσει τυχόν προσπάθειες των Ελλήνων να φέρουν ενισχύσεις.<ref>{{Cite book|title = Φωτιάδης, Δ., 1979, 474|last = |first = |publisher = |year = |isbn = |location = |pages = }}</ref>
| |||