Ιβάν ΣΤ΄ της Ρωσίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Επίσημα, βασίλεψε το πρώτο χρόνο της ζωής του υπό την κηδεμονία πρώτα του Μπίρονα και στη συνέχεια της μητέρας του [['Αννα Λεοπόλδοβνα|Άννας Λεοπόλδοβνας]]. Ο αυτοκράτορας αφού καθαιρέθηκε από την αυτοκράτειρα [[Ελισάβετ της Ρωσίας|Ελισάβετ]] πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη φυλακή, σε απομόνωση και κατά τη διάρκεια της βασιλείας της [[Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας|Αικατερίνης Β΄]] σκοτώθηκε από τους φρουρούς του στην ηλικία των 23 χρονών, σε μια προσπάθεια απελευθέρωσής του.

Μετά το θάνατο της αυτοκράτειρας [[Άννα της Ρωσίας|Άννας Ιβάνοβνας]], ο γιος της [[Άννα Λεοπόλδοβνα|Άννας Λεοπόλδοβνας]] (ανιψιάς της Άννας ΙβάνοβναΙβάνοβνας) και του Δούκα Αντόν -Ιούλριχ του Μπρούνσβικ, μόλις δύο μηνών, ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας υπό την κηδεμονία του Δούκα της Κουρλανδίας Μπίρονα.

Γεννήθηκε στο τέλος της βασιλείας της [[Άννα της Ρωσίας|Άννας Ιβάνοβνας]], η οποία ήθελε να αφήσει το θρόνο στους απογόνους του πατέρα της [[Ιβάν Ε΄ της Ρωσίας|Ιβάν Ε']] και ήταν πολύ ανήσυχη να μην μετακινηθεί στο μέλλον ο θρόνος στους απογόνους του ετεροθαλούς αδελφού του ΄[[Πέτρος Α΄ της Ρωσίας (ο Μέγας)|Πέτρου Α΄]]. Έτσι η ίδια είχε ορίσει στη διαθήκη της ότι ο διάδοχος θα είναι ο Ιβάν ΣΤ΄, και στην περίπτωση του θανάτου του, τα άλλα παιδιά της ανιψιάς της Άννας Λεοπόλδοβνας κατά σειρά, εφόσον γεννηθούν.

Δύο εβδομάδες μετά την άνοδο στο θρόνο του Ιβάν ΣΤ΄ έγινε πραξικόπημα, στις 25 Νοεμβρίου, με επικεφαλής τον στρατάρχη Μίνιχ. Ο Μπίρονας συνελήφθη και νέος κηδεμόνας έγινε η [[Άννα Λεοπόλδοβνα]], μητέρα του αυτοκράτορα. Ανίκανη να κυβερνήσει τη χώρα, η Άννα σταδιακά παρέδωσε την εξουσία της στον Μίνιχ και μετά στον Όστερμαν, ο οποίος έστειλε τον στρατάρχη στη παραίτηση. Ένα χρόνο αργότερα έγινε νέο πραξικόπημα από την κόρη τού [[Πέτρος Α΄ της Ρωσίας (ο Μέγας)|Πέτρου Α' του Μεγάλου]], τητην [[Ελισάβετ της Ρωσίας|Ελισάβετ]], η οποία διέταξε τη σύλληψη του Όστερμαν, τη φυλάκιση τού αυτοκράτορα και των γονέων του.