Citroën 2CV: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το επίπεδο τεχνολογίας του 2CV εν έτει [[1948]] ήταν αξιοσημείωτο για ένα αυτοκίνητο οποιασδήποτε τιμής για την τότε εποχή, πόσο μάλλον για ένα από τα φθηνότερα αυτοκίνητα του πλανήτη. Ενώ τα χρώματα και ορισμένες μηχανικές προδιαγραφές τροποποιήθηκαν στα επόμενα 42 χρόνια, η σημαντικότερη μηχανική αλλαγή ήταν η προσθήκη των μπροστινών [[Δισκόφρενο|δισκόφρενων]] του [[Citroën Dyane]] τον Οκτώβριο του [[1981]], για τη σεζόν (model year) του [[1982]].<ref>«Automobilia». Toutes les voitures françaises 1982 (aucon salon à Paris 1981) (Paris: Histoire & collections). Nr. 80s: page 10. 2006.</ref>

Συγκριτικές δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν το [[1980]], απέδειξαν ότι η ενεργητική ασφάλεια, δηλαδή η δύναμη πέδησης και η οδική συμπεριφορά του 2CV ήταν, ακόμα και τότε, πλήρως συμβατή με τα δεδομένα της τότε εποχής. Ένα ακόμα πλεονέκτημα του 2CV σε αυτόν τον τομέα ήταν ότι, παρά τοτις μικρές διαστάσεις του, το [[1966]] όλες οι εκδόσεις απέκτησαν στάνταρ τρίτο πλαϊνό κρύσταλλο, προσφέροντας έτσι άριστη ορατότητα προς όλες τις κατευθύνσεις. Μοναδική εξαίρεση ήταν η έκδοση AZL που καταργήθηκε τον Φεβρουάριο του [[1970]]. Τυπικώς και η 4-κίνητη έκδοση 2CV Sahara δεν το απέκτησε ποτέ, πλην όμως διακόπηκε τον Ιούλιο του [[1966]], μόλις λίγους μήνες μετά την καθιέρωσή του.

Από την σεζόν του [[1978]], οι ζώνες ασφαλείας έγιναν αυτόματες, ενώ το [[1981]], για τη σεζόν του [[1982]], το 2CV απέκτησε τα μπροστινά [[Δισκόφρενο|δισκόφρενα]] του [[Citroën Dyane]]. Κατά τη [[Δεκαετία 1980|δεκαετία του 1980]], εμφανίστηκαν και προαιρετικά προσκέφαλα στα μπροστινά καθίσματα, όπως στο μπλε 2CV της προηγούμενης φωτογραφίας και στο 2CV Dolly στις φωτογραφίες της αμέσως επόμενης ενότητας, ενώ πολλοί ιδιοκτήτες και βελτιωτικοί οίκοι τα έχουν τοποθετήσει και aftermarket, όπως σε αυτό της διπλανής φωτογραφίας.

Ένα άλλο εντυπωσιακό στοιχείο για την τότε εποχή, ήταν ότι το ντεπόζιτο της βενζίνης είχε τοποθετηθεί λίγο πιο μπροστά από τους πίσω τροχούς και προς το κέντρο του αμαξώματος, και με την ρεζέρβα να παρεμβάλλεται ανάμεσα σε αυτό και στο πίσω άκρο του αμαξώματος, μειώνοντας έτσι τις πιθανότητες να εκραγεί σε οπίσθια πρόσκρουση. Μολονότι σήμερα αυτό ισχύει σε όλα τα αυτοκίνητα, ήταν κάτι εξαιρετικά σπάνιο στις δεκαετίες παραγωγής του 2CV. Ενδεικτικώς, μέχρι τις αρχές της [[Δεκαετία 1970|δεκαετίας του 1970]] σχεδόν όλα τα αυτοκίνητα είχαν τη δεξαμενή καυσίμων στο πίσω άκρο του αμαξώματος ή ακόμα και πίσω ακριβώς από τον πίσω [[Προφυλακτήρας|προφυλακτήρα]], έχοντας έτσι εξαιρετικά υψηλό κίνδυνο πυρκαγιάς μετά από σύγκρουση. Μάλιστα πολλά αμερικανικά μοντέλα είχαν αυτή την επικίνδυνη διάταξη ως τη [[Δεκαετία 19801990|δεκαετία του 19801990]] και ορισμένα που συνέχιζαν να βασίζονται σε παλαιές πλατφόρμες τη διατήρησαν ακόμα και ως τη [[Δεκαετία 2000|δεκαετία του 2000]].