Ρωσία του Κιέβου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 45:
Ο Ρούρικ ήταν ηγέτης των Ρως μέχρι το θάνατό του περί το 879, κληροδοτώντας το βασίλειό του στο συγγενή του, [[Όλεγκ ο Σοφός|Πρίγκιπα Ολεγκ]], ως αντιβασιλέα για το νεαρό γιο του [[Ιγκόρ του Κιέβου|Ιγκόρ]]. Το 880-82 ο Ολεγκ οδήγησε μια στρατιωτική δύναμη προς νότον κατά μήκος του [[Δνείπερος|Δνείπερου ποταμού]], καταλαμβάνοντας το [[Σμολένσκ]] και το Λιούμπετς πριν φθάσει στο Κίεβο, όπου εκθρόνισε και σκότωσε τους Ασκολντ και Ντιρ, αυτοανακηρύχθηκε πρίγκιπας και ανακήρυξε το Κίεβο "μητέρα των πόλεων των Ρως". Ο Ολεγκ άρχισε να εδραιώνει την εξουσία του στη γύρω περιοχή και τους ποτάμιους δρόμους βόρεια προς το Νόβγκοροντ, επιβάλλοντας φόρο στις Ανατολικές Σλαβικές φυλές. Το 883 υπέταξε τους Ντρεβλιανούς, επιβάλλοντάς τους φόρο [[γούνα]]ς. Το 885 είχε υποτάξει τους Πολιάνους, τους Σεβεριάνους, τους Βιατίτσι και τους Ράντιμιτς, απαγορεύοντάς τους να πληρώνουν πλέον φόρο στους Χαζάρους. Ο Ολεγκ συνέχισε να αναπτύσσει και να επεκτείνει ένα δίκτυο οχυρών των Ρως στις Σλαβικές χώρες, που είχε ξεκινήσει ο Ρούρικ στο βορρά.
Το νέο κράτος του Κιέβου ευημερούσε λόγω της άφθονης προσφοράς για εξαγωγή [[γούνα]]ς, κεριού, [[Μέλι|μελιού]] και [[Δουλεία|σκλάβων]] και επειδή έλεγχε τρεις κύριους εμπορικούς δρόμους της [[Ανατολική Ευρώπη|Ανατολικής Ευρώπης]]. Στο βορρά το Νόβγκοροντ λειτουργούσε ως εμπορικός σύνδεσμος μεταξύ της Βαλτικής Θάλασσας και του [[Εμπορική Οδός του Βόλγα|εμπορικού δρόμου του Βόλγα]] προς τις χώρες των [[Βουλγαρία του Βόλγα|Βουλγάρων του Βόλγα]], των Χαζάρων και, μέσω της [[Κασπία Θάλασσα|Κασπίας Θάλασσας]], μέχρι τη [[Βαγδάτη]], παρέχοντας πρόσβαση σε αγορές και προϊόντα από την Κεντρική Ασία και τη Μέση Ανατολή. Το εμπόριο από τη Βαλτική γινόταν επίσης προς νότον με ένα δίκτυο ποταμών και μικρών μεταβιβάσεων κατά μηκος του Δνείπερου, γνωστό ως "[[Εμπορική Οδός Βαράγγων - Ελλήνων|
===Πρώτες εξωτερικές σχέσεις===
Γραμμή 51:
Η γρήγορη επέκταση των Ρως προς το νότο οδήγησε σε σύγκροτση και άστατες σχέσεις με τους Χαζάρους και άλλους γείτονες της στέπας του [[Μαύρη Θάλασσα|Πόντου]]. Οι Χάζαροι κυριαρχούσαν στη στέπα της Μαύρης Θάλασσας τον 8ο αιώνα, εμπορευόμενοι και συχνά [[Χάζαροι|συμμαχώντας]] με τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία κατά των Περσών και των Αράβων. Στα τέλη του 8ου αιώνα η κατάρρευση του [[Ουράνιοι Τούρκοι|Χαγανάτου των Ουράνιων Τούρκων]] έκανε τους Μαγυάρους και τους [[Πετσενέγοι|Πετσενέγους]], άλλους Ουυγρικούς και [[Τουρκικά φύλα|Τουρκικούς λαούς]] από την Κεντρική Ασία να μεταναστεύσουν δυτικά στην περιοχή της στέπας, οδηγώντας σε στρατιωτική σύγκρουση, διατάραξη του εμπορίου και αστάθεια με το Χαγανάτο των Χαζάρων. Οι Ρως και οι Σλάβοι είχαν παλαιότερα συμμαχήσει με τους Χαζάρους κατά των αραβικών επιδρομών στον Καύκασο, αλλά στρέφονταν όλο και περισσότερο εναντίον τους για να εξασφαλίσουν τον έλεγχο των εμπορικών δρόμων.
[[File:Varangian routes.png|thumb|left|350px|
Το 907 ο Όλεγκ επιδράμει κατά του [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντίου]] και δοκιμάζει να πολιορκήσει την [[Κωνσταντινούπολη|Πόλη]]. Στρατιωτικά αποτυγχάνει, αλλά η εν γένει τακτική του πείθει τους Βυζαντινούς ότι δεν πρόκειται για έναν τυχάρπαστο ηγεμόνα. Έτσι στη διμερή εμπορική συνθήκη του 911 αντιμετωπίζεται ως ισότιμος εταίρος από την άλλη πλευρά και πετυχαίνει όρους που εξασφαλίζουν τη βιωσιμότητα και ευημερία του νεοπαγούς κράτους του. Ακριβώς ίδια αποτελέσματα (πολεμικές ήττες αλλά ευνοϊκές συνθήκες ειρήνης) έχουν οι δύο εκστρατείες του [[Ιγκόρ του Κιέβου|Ιγκόρ]], διαδόχου του Όλεγκ. Ο Ιγκόρ όμως αποτυγχάνει να ελέγξει στην ανατολή τους Χαζάρους, οι οποίοι ξαναρχίζουν να λεηλατούν την ύπαιθρο, και στη δύση τους Δρεβλιανούς (σλαβικό φύλο) που αρνούνται να πληρώνουν φόρο υποτέλειας στο Κίεβο. Οι τελευταίοι μάλιστα τον δολοφονούν το [[945]].
| |||