Αρωματοθεραπεία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''αρωματοθεραπεία''' είναι μια μέθοδος [[Εναλλακτική ιατρική|εναλλακτικής ιατρικής]], στην οποία χρησιμοποιούνται [[Αιθέριο έλαιο|αιθέρια έλαια]] φυτών ώστε να προκληθεί χαλάρωση και ανακούφιση από τα συμπτώματα κάποιας πάθησης. Τα αιθέρια έλαια είναι ιδιαίτερα πυκνά αρωματικά εκχυλίσματα, που εξάγονται με ψυχρή πίεση από ανθούς, φύλλα ή ρίζες. Συχνά τα έλαια διαλύονται μέσα στα λεγόμενα λάδια-φορείς, όπως σε αμυγδαλέλαιο ή σογιέλαιο, και εφαρμόζονται μέσω μασάζ, αναμειγμένα με νερό και χρησιμοποιούμενα ως κομπρέσες πάνω στο δέρμα, ή προστίθενται στο νερό του μπάνιου ή διαχέονται στον αέρα για εισπνοές. Τα αιθέρια έλαια δεν πρέπει ποτέ να καταποθούν. Μία σταγόνα ελαίου μπορεί να ισοδυναμεί με 30gr (ή περισσότερο) ολόκληρου του φυτού. Αν ληφθούν εσωτερικά, τα αιθέρια έλαια φυτών όπως η θούγια, η [[Αρτεμισία το αψίνθιο|αρτεμισία]], το Tanacetum, [[Ύσσωπος ο φαρμακευτικός|ύσσωπος]], το [[φασκόμηλο]] είναι τοξικά και είναι δυνατό ακόμη και να αποβούν μοιραία. Οι αρωματοθεραπευτές πιστεύουν πως το άρωμα των ελαίων δρα θεραπευτικά στο μεταιχμιακό σύστημα του εγκεφάλου που σχετίζεται με τη μνήμη, το συναίσθημα και τον έλεγχο των ορμονών. Κάποιοι θεραπευτές υποθέτουν επίσης ότι τα έλαια απορροφώνται απευθείας από το δέρμα, και δρουν άμεσα στο σώμα. Οι επικριτές της αρωματοθεραπείας υποστηρίζουν πως η χαλάρωση που αποδίδεται στα έλαια μπορεί στην ουσία να οφείλεται στη χρήση τους με τη βοήθεια μασάζ, ζεστών λουτρών και άλλων ευχάριστων μεθόδων.