Μεθόδιος Ανθρακίτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Gts-tg (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 29:
 
== Η δίωξη και η αποκατάστασή του ==
Η προσπάθειά του, όμως, για εκσυγχρονισμό της ελληνικής παιδείας συνάντησε αντιδράσεις από μερίδα συντηρητικών κύκλων. Ο [[Μακάριος ο Πάτμιος]] έγραφε " «(...) ο κύρ Μεθόδιος τρίγωνα και τετράγωνα διδάσκει τους μαθητάς του και την άλλην πολυάσχολον ματαιοπονίαν της Μαθηματικής"». Κατηγορήθηκε ακόμη και ως [[Αίρεση|αιρετικός]] και συγκεκριμένα οπαδός του αιρετικού Ισπανού θεολόγου [[Μιγκέλ ντε Μολινός]] (Miguel de Molinos).<ref>Ιερόθεος Πελοποννήσιος ο Ιβηρίτης (από την Ι.Μ. Ιβήρων του Αγίου Όρους) και Μεθόδιος Ανθρακίτης ο εξ Ιωαννίνων, Σωφρονίου Ευστρατιάδη (1933)</ref> Εξαιτίας αυτών των συκοφαντικών κατηγοριών, η Σύνοδος του [[Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης|Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως]] τον κάλεσε σε απολογία ενώπιόν της με αποτέλεσμα ο Ανθρακίτης αρχικά να εγκαταλείψει την Καστοριά το [[1719]] και να μεταβεί στην [[Σιάτιστα]], όπου επρόκειτο να διδάξει για τα επόμενα δύο περίπου χρόνια. {{Απόφθεγμα|πλάτος=400px|απόφθεγμα=<br><small>Επάρθη ορισμός με τζαούσην να τον σηκώσουν, τις οίδε! εις ποίαν νήσον να ξηροφιλοσοφά νέα μαθήματα• |πηγή=Ιερόθεος Πελοποννήσιος ο Ιβηρίτης (''από την Ι.Μ. Ιβήρων του Αγίου Όρους)'' και Μεθόδιος Ανθρακίτης ο εξ Ιωαννίνων, ''[[Σωφρόνιος Ευστρατιάδης]]<ref>[[Σωφρόνιος Ευστρατιάδης]], ο.π. σ.262</small></ref>}}
Τελικά πάρθηκε απόφαση να καούν τα φιλοσοφικά του δοκίμια καθώς και οποιοδήποτε αντίγραφο που τυχόν θα βρισκόταν και επιπλέον τού απαγόρευσαν να διδάσκει προσωρινά το [[1723]]. Η ανάκληση της απαγόρευσης της διδασκαλικής του δραστηριότητας το [[1725]] πραγματοποιήθηκε υπό τον όρον να διδάσκει την φιλοσοφία «κατά το σύστημα του [[Θεόφιλος ο Κορυδαλλεύς|Κορυδαλλέως]]... μηδεμίαν άλλην παράδοσιν ασυνήθους και ξένης φιλοσοσοφίας τολμήσαι όλως ποτέ».<ref>Το επίσημο κείμενο της καθαίρεσης του Μεθοδίου του Ανθρακίτου (Ιερεμίου Γ , «Καθαίρεσις διεξοδική του κακομεθοδίου, του φιλοσοφούντος από την επαρχίαν Αχρίδος, δια τα μιαρά και ασεβείας γέμοντα συγγράμματα αυτού», εκδ. 1720 μ.Χ., τ. 3, σελ. 868-873</ref> Όπως σχολιάζει χαρακτηριστικά ο [[Κωνσταντίνος Δημαράς]], «[...] ο Μεθόδιος δεν έγινε αντάρτης, αλλά ομολόγησε και αποκήρυξε[...]»<ref>Κωνσταντίνος Δημαράς, «Μεθόδιος Ανθρακίτης», στο: Κ.Θ.Δημαράς, Σύμμικτα Α' Από την παιδεία στην λογοτεχνία, (επιμ.Αλέξης Πολίτης), Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού, Αθήνα, 2000, σελ.69-70</ref> Μετά το 1725 φέρεται να αναλαμβάνει τη διεύθυνση της Επιφανείου Σχολής, όπου το πρόγραμμα της διδασκαλίας του περιλαμβάνει εκτός της περιπατητικής φιλοσοφίας, λογική, μεταφυσική και ηθική.<ref>[[Φιλάρετος Βαφείδης]] Μητροπολίτης Καστορίας και κατόπιν Διδυμοτείχου, « Κώδιξ της Ιεράς Μητροπόλεως Καστορίας και τινα εκκλησιαστικά βιβλία αποκείμενα εν τισι των εκκλησιών αυτής» 1900</ref> Στη θέση αυτή θα παραμείνει πιθανότατα έως και το θάνατό του περίπου στα [[1736]].
 
Γραμμή 71:
* Παλαιότερες διηγήσεις (Δημητρίου Προκοπίου, Καισάριος Δαπόντες, Κ.Σάθας, Γ. Ζαβίρας).
* Σωφρόνιος Ευστρατιάδης «Ιερόθεος Πελοποννήσιος ο Ιβηρίτης και Μεθόδιος Ανθρακίτης ο εξ Ιωαννίνων»(1933) σσ. 257-315.
* Χρήστου Π., Μεθόδιος Ανθρακίτης -Βίος, Δράσις, ανέκδοτα έργα -Ιωάννινα 1953
*[[Άλκης Αγγέλλου]] « Η δίκη του Μεθοδίου Ανθρακίτη, όπως την αφηγείται ο ίδιος», Αθήνα 1956 σ. 168.
* Δημήτρης Φωτιαδης- Η Επανάσταση το 21 σσ 159-160.
* [[Βασιλική Μπόμπου-Σταμάτη]]- Μαρτυρίες για την νεοελληνική Παιδεία και Ιστορικά Μελετήματα (16ος- 19ος αιώνας) Ο Μεθόδιος Ανθρακίτης και τα "Τετράδια".
Γραμμή 84:
==Πηγές==
* [[Παναγιώτης Αραβαντινός]], Χρονογραφία της Ηπείρου, Β΄Αθήνα 1857 σ.278.
* [[Μανουήλ Γεδεών]], «Λυκαυγές πνευματικής κινήσεως παρ΄ημίνπαρ' ημίν, 1700-1730».
* [[Χρυσόστομος Παπαδόπουλος]], « Μεθόδιος Ανθρακίτης», Θεολογία 4 σσ. 10-17 (1926).
* G.P. Henderson, Η αναβίωση του ελληνικού στοχασμού 1620-1830, σσ 47-63
* [[Εγκυκλοπαίδεια Υδρία]], λήμμα «Ανθρακίτης» και «Καστοριά».
*[[Κωνσταντίνος Δημαράς]], «Μεθόδιος Ανθρακίτης», στο: Κ.Θ.Δημαράς, Σύμμικτα Α'Α΄ Από την παιδεία στην λογοτεχνία, (επιμ.Αλέξης Πολίτης), Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού, Αθήνα, 2000, σελ.68-70
 
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==