Σωκράτης Κουγέας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γεννήθηκε στις [[14 Σεπτεμβρίου]] το [[1877]] στο χωριόστους [[ΔολοίΤοπική κοινότητα Δολών Μεσσηνίας|Δολούς]] της [[Μεσσηνιακή Μάνη|Μεσσηνιακής Μάνης]]. Αφού ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στην [[Καλαμάτα]] έκανε σπουδές Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας από το [[1894]] μέχρι το [[1899]] της οποίας αναγορεύθηκε διδάκτωρ με την διατριβή ''De novo Xiphilineo codice Iberitico 812''. Με υποτροφία του Ελληνικού Κράτους συνέχισε τις μεταπτυχιακές σπουδές του στη [[Γερμανία]] ([[Χάλη]], [[Μόναχο]], [[Βερολίνο]]) και στην [[Γαλλία]] ([[Παρίσι]]), από το [[1904]] έως το [[1909]]. Υπήρξε μαθητής του [[Σπυρίδων Λάμπρος|Σπυρίδωνα Λάμπρου]] και αργότερα συνεργάτης του. Η διδακτική σταδιοδρομία του μετά την επάνοδό του στην [[Ελλάδα]] άρχισε από το [[Διδασκαλείο Μέσης Εκπαίδευσης]] ([[1910]]-[[1916]]). Από το [[1916]] μέχρι το [[1918]] διετέλεσε γραμματέας των [[Γενικά Αρχεία του Κράτους|Γενικών Αρχείων του Κράτους]]. Από το [[1918]] έως το [[1947]] δίδαξε ως τακτικός καθηγητής στην έδρα της Αρχαίας Ιστορίας στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Δίδαξε επίσης στην [[Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών]] από το [[1931]] έως το [[1947]], στο [[Πάντειο Πανεπιστήμιο]] από το [[1943]] μέχρι το [[1950]]. Από το [[1923]] μέχρι τον θάνατό του υπήρξε άμισθος διευθυντής του Τμήματος χειρογράφων της [[Εθνική Βιβλιοθήκη|Εθνικής Βιβλιοθήκης]]. Το [[1929]] εξελέγη μέλος της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]]. Την ίδια χρονιά το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο του Βερολίνου τον ανακήρυξε αντεπιστέλλον μέλος του. Το [[1937]] το [[Πανεπιστήμιο της Τυβίγγης]] και το [[1958]] το [[Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης|Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης]] τον ανακήρυξαν επίτιμο διδάκτορα.