Ρωσική Συντακτική Συνέλευση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 414:
Τα πολυάριθμα απομνημονεύματα που εκδόθηκαν από τους ηγέτες του Λευκού Κινήματος μετά την ήττα τους, δεν είναι πειστικά για το ζήτημα αυτό. Δεν φαίνεται να υπάρχουν αρκετά στοιχεία για να πούμε ποια ομάδα στο Λευκό Κίνημα θα επικρατούσε στην περίπτωση Λευκής νίκης και κατά πόσον θα είχαν γίνει νέες εκλογές για Συντακτική Συνέλευση, πολύ λιγότερο πόσο περιορισμένες θα ήταν.
Μετά την νίκη των Μπολσεβίκων στον Εμφύλιο Πόλεμο στα τέλη του 1920, 38 μέλη της Συντακτικής Συνέλευσης συνεδρίασαν στο Παρίσι το 1921 και σχημάτισαν μια εκτελεστική επιτροπή, η οποία αποτελούνταν από τον ηγέτη των Συνταγματικών Δημοκρατών [[Πάβελ Μιλιουκόφ]], έναν εκ των Προοδευτικών ηγετών, τον [[Αλεξάντερ Κονοβαλόφ]], το μέλος του Διευθυντηρίου της Ούφα [[Νικολάι Αυξέντιεφ|Αυξεντίεφ]] και τον επικεφαλής της Προσωρινής Κυβέρνησης [[Αλέξανδρος Κερένσκι | Κερένσκι]]. Όπως και οι άλλες οργανώσεις προσφύγων, αποδείχτηκε αναποτελεσματική.<ref>See Nikolai N. Smirnov, "The Constituent Assembly" in Critical Companion to the Russian Revolution 1914-1921, op. cit., p. 332</ref>
===Ιστορικές αμφισβητήσεις===
Σύμφωνα με ένα βιβλίο του 1975, το ''Leninism under Lenin'' (Ο Λενινισμός υπό τον Λένιν) του Μαρσέλ Λήμπμαν, οι Μπολσεβίκοι και οι σύμμαχοί τους είχαν την πλειοψηφία στα Σοβιέτ λόγω του ασυνήθιστου εκλογικού συστήματος. Κατά το Σοβιετικό Σύνταγμα του 1918, κάθε αστικό (και συνήθως υπέρ των Μπολσεβίκων) Σοβιέτ είχε 1 αντιπρόσωπο ανά 25.000 ψηφοφόρους. Σε κάθε αγροτικό (συνήθως υπέρ των Εσέρων) Σοβιέτ επιτράπηκε μόνο 1 αντιπρόσωπος ανά 125.000 ψηφοφόρους. Οι Μπολσεβίκοι δικαιολόγησαν το κλείσιμο της Συνέλευσης επισημαίνοντας ότι οι εκλογές δεν έλαβαν υπόψη την διάσπαση στο Κόμμα των Εσέρων. Λίγες εβδομάδες αργότερα οι Αριστεροί Εσέροι και οι Δεξιοί Εσέροι πήραν σχεδόν τις ίδιες ψήφους στα Αγροτικά Σοβιέτ. Οι Μπολσεβίκοι επίσης ισχυρίστηκαν ότι τα Σοβιέτ ήταν περισσότερο δημοκρατικά, καθώς οι αντιπρόσωποι μπορούσαν να απομακρυνθούν από τους εκλέκτορές τους άμεσα και όχι το κοινοβουλευτικό στυλ της Συνέλευσης, όπου τα εκλεγμένα μέλη μπορούσαν να απομακρυνθούν μόνο μετά από χρόνια, στις επόμενες εκλογές.Το βιβλίο εξηγεί ότι όλες οι εκλογές στα Αγροτικά και Αστικά Σοβιέτ ήταν ελεύθερες και αυτά τα Σοβιέτ μετά εξέλεξαν το Πανρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ, το οποίο επέλεξε την Σοβιετική Κυβέρνηση, το Δεύτερο Συνέδριο που έγινε πριν την Συνέλευση, και το Τρίτο Συνέδριο αμέσως μετά.
| |||