Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μικρή αρχή |
επέκταση με ιστορία από τα γερμανικά |
||
Γραμμή 18:
Από την ίδρυσή του το 1051, το μοναστήρι έχει γίνει το προεξέχον κέντρο της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στην ανατολική Ευρώπη. Μαζί με τον καθεδρικό της [[Αγία Σοφία (Κίεβο)|Αγίας Σοφίας του Κιέβου]], έχει ανακηρυχθεί [[μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς]] από την UNESCO<ref name="Kyiv Pechersk Lavra, St. Sophia Cathedral remain on UNESCO’s World Heritage List">[http://www.interfax.co.uk/ukraine-news/kyiv-pechersk-lavra-st-sophia-cathedral-remain-on-unescos-world-heritage-list/ Kyiv Pechersk Lavra, St. Sophia Cathedral remain on UNESCO’s World Heritage List], Interfax-Ukraine (20 June 2013)</ref> το 1990. Το μοναστικό συγκρότημα θεωρείται εθνικό ιστορικό-πολιτιστικό μνημείο, καθεστώς που του δόθηκε τις 13 Μαρτίου 1996.<ref>[http://zakon1.rada.gov.ua/cgi-bin/laws/main.cgi?nreg=181%2F96&p=1260343170231885 Про надання статусу національного Києво-Печерському державному історико-культурному заповіднику]</ref> Σε ψηφοφορία το 2007, το μοναστήρι ανακηρύχθηκε ένα από τα Εφτά Θαύματα της Ουκρανίας, με βάση ψηφοφορία ειδικών και της διαδικτυακής κοινότητας.
== Ιστορία ==
H Λαύρα του Κιέβου είναι ένα από τα παλαιότερα ορθόδοξα μοναστήρια των Ρως του Κιέβου. Η παλαιότερη επιβεβαιωμένη μνεία του μοναστηριού γίνεται στο χρονικών των πρόσφατων ετών (ρωσ. Повесть временых лет) του μοναχού Νέστορα του Κιέβου (επίσης γνωστό και ως [[Πρώτο Χρονικό]]) και στο «πατερικόν» του μοναστηριού. Σύμφωνα με τα χρονικά, ο ερημίτης Αντώνιος από το Λιούμπεχ, αφότου ασκήτευσε στη [[Μονή Εσφιγμένου]] στο [[Άγιο Όρος]], εγκαταστάθηκε το 1013 στις βαραγγικές σπηλιές στις όχθες του Δνείπερου. Μαζί με το μοναχό Θεοδόσιο, ίδρυσε το 1051 ένα ορθόδοξο μοναστήρι. Στον ύστερο 11ο αιώνα άρχισε η κατασκευή του καθολικού της Ανάνηψης. Το 1096 λεηλατήθηκε από τους [[Κουμάνοι|Κουμάνους]].
Τους επόμενους αιώνες, το μοναστήρι αναπτύχθηκε ως ένας από τα κύρια των Ρως του Κιέβου. Η λειτουργία του δεν διακόπηκε από τη [[Χρυσή Ορδή]] τον 13ο αιώνα, αν και η [[Κωνσταντινούπολη]] επισκίαζε το Κίεβο ως εμπορικό κέντρο. Το 1688 δόθηκε στο μοναστήρι ο τιμητικός τίτλος [[λαύρα]], ένα τίτλο που φέρουν λίγα μοναστήρια του πατριαρχείου της Ρωσίας. Τα σημερινή κτίρια χαρακτηρίζονται ως ουκρανικό [[μπαρόκ]] και χρονολογούνται από τον 18ο αιώνα. Η κατασκευή του κωδωνοστάσιου άρχισε το 1731. Το τελευταίο σημαντικό κτίριο του μοναστηριού κατασκευάστηκε το 1893-95.
Μετά την [[Οκτωβριανή Επανάσταση]] και την αναταραχή του Ρωσικού Εμφύλιου, το μοναστήρι μετατράπηκε σε κρατικό μουσείο το 1926. Τα σπήλαια έκλεισαν το 1929. Το 1941, κατά τη διάρκεια του Β΄ΠΠ, βομβαρδίστηκε το καθολικό της μονής. Το 1988, επί προεδρίας [[Μιχαήλ Γκορμπατσόφ]] και την περεστρόικα, αναβίωσε ο μοναστικός βίος στη Λαύρα των Σπηλαίων. Το καθολικό αποκαταστάθηκε το 1998 με 2000.
== Παραπομπές ==
| |||