Πορτραίτα Φαγιούμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
προεκτιση |
||
Γραμμή 1:
[[File:Fayum-42.jpg|thumb|300px|Προσωπογραφία του μικρού Ευτύχη, 2ος αιώνας<ref>[http://www.metmuseum.org/Collections/search-the-collections/100004780?high=on&rpp=15&pg=8&rndkey=20120131&ft=*&pos=115 Portrait of the Boy Eutyches], The Metropolitan Museum of Art </ref>]]
Με τον όρο '''πορτραίτα Φαγιούμ''' εννοείται το σώμα των [[προσωπογραφία|προσωπογραφιών]] που φιλοτεχνήθηκαν από τον [[1ος αιώνας|1ο]] έως τον [[3ος αιώνας|3ο αιώνα]] από συνεχιστές της ύστερης [[ελληνιστική τέχνη|ελληνιστικής]] παράδοσης της Αλεξανδρινής Σχολής και διασώθηκαν ως τη σημερινή εποχή. Τα πορτραίτα ανακάλυψε και ανέφερε πρώτος ο [[Ιταλία|Ιταλός]] περιηγητής [[Πιέτρο ντελα Βάλλε]] (Pietro Della Valle) το 1615<ref>Στα μέσα του 17ου αιώνα ο Πιέτρο ντελα Βάλλε (1586–1652) δημοσίευσε το χρονικό των ταξιδίων του από την Περσία και την Ινδία έως την Αίγυπτο. Οι δύο προσωπογραφίες που περιήλθαν στην κατοχή του στη Σαχάρα έξω από το Κάιρο περιγράφονταν στο βιβλίο του, αλλά θεωρήθηκαν «παράδοξα» τέχνεργα μάλλον παρά έργα τέχνης. Βλ. Borg, B. 1996, 6.</ref>. Αυτά τα νεκρικά πορτραίτα, προορισμένα για ταφική χρήση, πήραν το όνομά τους από την όαση [[Φαγιούμ]], 85 χλμ νότια του [[Κάιρο|
Οι [[ανασκαφή (αρχαιολογία)|αρχαιολογικές ανασκαφές]] που διεξήχθησαν από αγγλικές και γαλλικές αποστολές στις αρχές του [[19ος αιώνας|19ου αιώνα]] έφεραν στην επιφάνεια περισσότερες προσωπογραφίες, χωρίς ωστόσο να κεντριστεί το ενδιαφέρον των ειδημόνων της [[Τέχνη|τέχνης]]. Το 1887, κάτοικοι της περιοχής κοντά στο ελ Ρουμπαγιάτ ανακάλυψαν και ανέσκαψαν μουμιοποιημένα σώματα με προσωπογραφίες στη θέση της κεφαλής. Τα συγκεκριμένα έργα αγόρασε ο Θίοντορ Γκραφ (1840–1903), [[Αυστρία|Αυστριακός]] επιχειρηματίας και τα παρουσίασε σε διάφορες [[Ευρώπη|ευρωπαϊκές]] πόλεις και τη [[Νέα Υόρκη]].
| |||